Concept in definitie ABC

Aan het begin van de zevende eeuw bezetten Arabieren uit het Omajjaden-kalifaat een groot deel van de gebied van het Iberisch schiereiland, tot dan toe gedomineerd door de Visigotische koninkrijken. De islamitische heerschappij duurde tot 1492. Gedurende deze periode werd een nieuwe sociale orde gecreëerd. Er waren toen moslims, christenen en joden, maar ook andere groepen, zoals de Muladi's of de Mozarabs.

De bevolking Muladi bestond uit degenen die oorspronkelijk christenen waren en zich uiteindelijk tot de islam bekeerden, en de Mozarabs waren de christenen die hun geloof in moslimgebieden behielden.

De christenen van Al-Andalus

Op het Iberisch schiereiland waren moslimgebieden en christelijke gebieden. In het laatste geval gebruikte een deel van de bevolking de taal Arabier en gekleed in Arabische kleding, maar praktiseerde de religie van de islam niet.

In wezen waren hun geloofsovertuigingen christelijk, maar ze hadden een moslim-uiterlijk. Deze mensen stonden bekend als Mozarabs. Het waren gearabiseerde christenen die uit Al-Andalus kwamen, het uitgestrekte gebied van het schiereiland dat de moslims hadden veroverd.

De Mozaraben stamden af ​​van die Hispanics die niet naar de landen van het noorden van het schiereiland vluchtten en de mosliminvasies niet weerstonden.

Deze groep accepteerde het opleggen van een nieuwe sociale en politieke orde, maar ging door met hun religieuze overtuigingen.

Analyseren dat in de koran staat dat religie niet mag worden opgelegd en dat om die reden christenen en joden werden gerespecteerd. Zo konden ze hun religie beoefenen zolang ze niet bekeren. We zouden kunnen zeggen dat er een soort sociaal pact was: niet-moslims hadden vrijheid van godsdienst en konden zich legaal organiseren, maar ze moesten de wet respecteren. Gezag Moslim civiel en militair.

Hoewel niet-moslims een zekere vrijheid hadden, moesten ze een speciale belasting betalen, de yizia (Deze belasting werd betaald door de zogenaamde "mensen van het Boek", dat wil zeggen, degenen die de religie van de Islam).

Een paradoxale situatie

De Mozarabs van het middeleeuwse Spanje vormden een merkwaardige groep: ze waren christenen, maar ze adopteerden er ook een paar tradities typisch is voor de islam (ze aten geen varkensvlees, ze besnedenen en spraken Arabisch). Deze gemeenschap creëerde haar eigen cultuur, vooral in steden als Córdoba, Sevilla, Granada en Toledo.

De Mozarabische cultuur heeft een belangrijke erfenis achtergelaten in de architectuur, de muziek- en de literatuur.

Fotolia-foto's: Kavalenkava / Kapona