20 voorbeelden van opslagapparaten

De opslagapparaten Gegevens zijn de componenten van een computersysteem die de rol hebben van het verzenden of ophalen van digitale informatie (Vermelding Y lezen) op verschillende fysieke dragers die ervoor zijn gemaakt. Bijvoorbeeld: RAM-geheugen, Zip-drive, Harde schijf.

Ze moeten niet worden verward met de opslag media van gegevens of gegevensopslagmedium, termen die precies verwijzen naar het fysieke voertuig van de informatie, hetzij die welke worden verwerkt door een computer of door een apparaat van een andere aard.

Gegevensopslagapparaten kunnen zijn:

Zij kunnen u van dienst zijn:

Voorbeelden van opslagapparaten

1. RAM. acroniem voor Werkgeheugen (Random Access Memory), is het opslagveld dat als werkmedium in de systemen wordt gebruikt computationeel, omdat het alle processorinstructies en de meeste instructies bevat van software. Als u het systeem afsluit of opnieuw opstart, wordt alle inhoud gewist.
2. ROM-geheugen. acroniem voor Alleen-lezen geheugen (Read Only Memory), is een opslagmedium dat gegevens bevat die moeilijk (of onmogelijk) te wijzigen zijn en die van vitaal belang zijn voor de basiswerking van het computersysteem en zijn
   instagram story viewer
   besturingssysteem primair.
3. Magneetbandcassettes (DAT). Dit zijn systemen voor het opnemen en lezen van digitale audio-informatie, die kleine plastic apparaten of cassettes met magneetband erin, die op dezelfde manier werken als hun neven analoog.
4. Digitale magneetbandapparaten (DDS). Ze zijn afgeleid van DAT-systemen en zijn digitale en geautomatiseerde informatiebeheereenheden van magneetband, in de verte vergelijkbaar met het VHS-formaat.
5. 3½ floppydrives (verouderd). Evolutie van de floppy disk drive, deze schijven gebruikten stijvere en duurzamere floppy disks, met een hogere capaciteit (1,44 MB).

1. Harde of harde schijven. Bekend als HDD (acroniem voor Hard disk Drive), zijn eenheden met veel grotere opslagruimte dan optische schijven en geheugens, maar ze bevinden zich meestal in de CPU en kunnen niet worden verwijderd. Daarom bevatten ze meestal de informatie van het besturingssysteem en de inhoud van bestanden en computersoftware in hun geheel.
2. Draagbare harde schijven. Verwisselbare en externe versie van de harde schijf, ze maken verbinding met de computer via de I / O-poorten en bevatten grote hoeveelheden informatie.
3. Cd-rom-stations. acroniemen voor CD - Alleen lezen (Compact Disc Read Only Memory), zijn alleen-lezen apparaten die in 1985 zijn gemaakt en die werken op basis van een laserstraal die, weerspiegeld op het vel in de schijf, de computer voorziet van een reeks binaire signalen uit de vlakten en spleten van dit.
4. Cd-r-/rw-stations. Net als bij cd-roms, maken deze stations niet alleen het lezen mogelijk, maar ook het gedeeltelijk of definitief schrijven van compacte optische schijven, waarbij in sommige gevallen hergebruik mogelijk is.
5. Dvd-rom-stations. acroniemen voor Digital Versatile Disc (Digital Versatile Disc), werkt op dezelfde manier als cd, dat wil zeggen, het wordt slechts één keer opgenomen en kan worden ingelezen in veel mogelijkheden, maar met het verschil dat het tot 7 keer de informatiebelasting van genoemde formaten.
6. Dvd-r/rw-stations. Dit zijn schijven voor het branden en herschrijven van dvd's, waardoor er tot 4,7 gigabyte aan informatie naar kan worden geschreven.
7. Blue Ray-eenheden. Dit is de naam van een nieuwe generatie optische schijfindeling, met een veel grotere capaciteit voor: opslag- en leeskwaliteit, aangezien de laser die voor deze meting wordt gebruikt blauw is in plaats van de traditioneel rood. Ondersteunt tot 33,4 gigabyte per opnamelaag.
8. Zip-drives. ZIP-drives, die halverwege de jaren negentig op de markt werden geïntroduceerd, werken vanaf magnetische schijven met hoge capaciteit, van perifere eenheden. Ze werden vervangen door flashgeheugens.

1. Flash-geheugenstations. Deze lezers zijn via USB of Firewire op de apparatuur aangesloten en ondersteunen informatie in een draagbaar formaat dat compatibel is met digitale camera's en elektronische agenda's.
2. Geheugenkaartstations. Net als flashgeheugen (misschien een vorm ervan), kunnen draagbare apparaten van geheugen of geheugenkaarten maken de fysieke verwerking van informatie op grote schaal mogelijk door middel van USB-poorten. Er is een grote verscheidenheid aan modellen, bekend als: pendrive omdat sommige de functionaliteit van een balpen hebben.
3. Ponskaarteenheid (verouderd). Is technologie Het bestond uit informatieleessystemen van kartonnen kaarten die in een bepaald gat waren gemaakt in plaats daarvan, om optische lezing van de binaire code mogelijk te maken: gat vertegenwoordigde één waarde (1), geen gat vertegenwoordigde een andere (0).
4. Geperforeerde tapedrive (verouderd). Net als bij ponskaarten in gebruik, gingen ze een stap verder en maakten ze van kartonnen kaarten een lange instructietape, waardoor veel meer informatie kon worden verwerkt.
5. Magnetische trommels (verouderd). Een van de eerste vormen van geheugen voor computers, uitgevonden in 1932, sloeg informatie op in lagen ijzeroxide door middel van metalen roteren die, hoewel ze niet verwijderbaar waren, de informatie met hoge snelheden konden ophalen.
6. Cloud opslag. De ontwikkeling van online opslagsystemen en hoge datatransmissiesnelheden op internet hebben het mogelijk gemaakt gebruik het als een lees-/schrijfapparaat, dus velen vertrouwen hun bestanden toe aan "de cloud" in plaats van fysieke media.

Volgen met: