Essay over De kleine prins

Essay over De kleine prins

De kleine Prins

Le Petit Prince door Antoine Saint Exupéry, De kleine Prins, is het meest vertaalde literaire werk van de 20e eeuw en een van de meest gevierde Franse literatuur van de 20e eeuw, maar ook de bekendste van deze Franse auteur en vliegenier.

Er is veel over geschreven en veel mensen hebben het tijdens hun adolescentie en jeugd gelezen, omdat het een gebruikelijk boek is om te beginnen met lezen. Er wordt echter meestal niet veel gezegd over de schrijfcontext van het werk, een donkere en verschrikkelijke tijd: de Tweede Wereldoorlog.

Saint Exupéry (1900-1944) was een Franse romanschrijver en vliegenier, de zoon van een aristocratische familie uit de stad Lyon, wiens eerste stappen in de luchtvaart werden gezet tijdens de militaire dienst in Straatsburg. Hij maakte een vlieger, kende vele breedtegraden van de wereld en beoefende journalistiek in hen, publicerend rapporten over koloniaal Vietnam (toen Indochina), Sovjet-Moskou en Spanje van voor de burgeroorlog.

Veel van zijn beschouwingen over de mensheid en het humanisme in die tijd zijn verzameld in het minder bekende Terre des hommes (land van mannen, 1939), gepubliceerd net aan het begin van de Tweede Wereldoorlog en voordat hij op de voorgrond werd geroepen als piloot voor een luchtverkenningseenheid.

Na de invasie van Frankrijk ging Saint Exupéry in ballingschap in New York en probeerde daar een actieve rol in het conflict te hervatten, maar werd talloze keren afgewezen als vlieger. Ten slotte, in 1944, toen de Verenigde Staten volledig waren toegewijd aan oorlog, werd hij opgenomen in een luchtfotografie-eenheid die bestemd was voor Sardinië en vervolgens Corsica. Op 31 juli 1944, minder dan een jaar voor de bevrijding van Frankrijk, vertrok hij aan boord van een Lightning P-38 en verdween zonder enig spoor van zijn verblijfplaats achter te laten.

Voor zijn deel, De kleine Prins Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1943. Het manuscript was door de auteur zelf geschreven en geïllustreerd tijdens zijn ballingschap in de Verenigde Staten, en daarom verscheen het in de Amerikaanse uitgeverij Reynal & Hitchcock, terwijl de publicatie ervan in Frankrijk moest wachten tot 1946, dat wil zeggen, het was postuum. Saint Exupéry heeft nooit de bekendheid gekend die zijn karakter, de kleine prins dorstig naar wijsheid, over de hele wereld zou hebben.

Tekenen van een gebroken wereld

Zoals we weten, bewoont de kleine prins een kleine wereld - de asteroïde B-612 - waarin hij er drie heeft vulkanen (slechts één actief) en varianten van plantenwaaronder de gevaarlijke baobabs: enorme bomen die voortdurend proberen te ontkiemen in de bodem van de asteroïde en dat, als ze dat zouden doen, ze alles met zijn wortels zouden vernietigen; Daarom reinigt de jongeling voortdurend de grond, terwijl hij tegelijkertijd zijn drie kleine vulkanen veegt.

Vastbesloten om een ​​lam te krijgen om hem bij deze taak te helpen, begint de kleine prins aan een reis naar de aarde, in het klein asteroïden waarin symbolische, soms raadselachtige ontmoetingen plaatsvinden, waarvan de jonge hoofdpersoon dingen leert specifiek.

In dit eerste scenario, dat schijnbaar niets met de aardse werkelijkheid te maken heeft, zal een argwanende blik het gevoel van dreigend gevaar herkennen: vulkanen die uitbarsten en gigantische bomen die zouden kunnen groeien, zijn onzichtbare bedreigingen die verband houden met de aarde, die ten grondslag ligt aan de schijnbare orde en die echter alles zou kunnen vernietigen en je zonder huis.

Je kunt je afvragen hoeveel van hen de tellurische politieke bewegingen vertegenwoordigen die zich sinds het begin van de eeuw in Europa hebben voorgedaan 1930, met de opkomst van het Duitse nazisme en het Italiaanse fascisme: twee slechte zaden die ontkiemden in vruchtbare en ze aten uiteindelijk alles op en lieten weinig of geen ruimte over voor afwijkende meningen of voor het respectvol naast elkaar bestaan ​​van andere krachten beleid. De baobab van de totalitarisme Het ontkiemde in twee specifieke landen, maar zijn wortels migreerden al snel naar de rest van Europa, vooral Frankrijk.

Hetzelfde gebeurt met de personages die de Kleine Prins is op zijn ruimtereis naar de Aarde: bekrompen volwassenen fanatiek toegewijd aan hun plaats in de totale orde van spullen.

Een koning zonder onderdanen, een ijdele man op een woestijnplaneet, een dronkaard die dronk om de schaamte te vergeten die zijn... alcoholisme, een zakenman die de sterren van het universum telde en beweerde ze te bezitten, een lantaarnopsteker die zijn leven wijdde aan elke minuut zijn lantaarn aan en uit doet, en eindelijk een geograaf die, zonder ooit zijn kleine planeet te hebben verlaten, beweerde de wereld te kennen theoretisch geheel getal. Dit zijn zes steriele gevallen van volwassen leven, verstoken van een nuttig doel en gevangen in een orde (intern of extern, dat wil zeggen, een mandaat dat ergens vandaan komt) dat hen niet toestaat hun plaats.

Bijzonder welsprekend is de vergelijking tussen de lantaarnopsteker, wiens inzet om te werken hem een ​​minuut rust verhindert, en de koning zonder onderdanen, wiens hermelijnen mantel de hele planeet bedekt en die niettemin erop staat bevelen te geven.

De eerste zou wel eens een symbool kunnen zijn van de Europese arbeidersklasse, toegewijd aan doelloos werk. praktisch in zijn bestaan, terwijl de tweede het eenzame en irrelevante zou vertegenwoordigen aristocratie. Laten we niet vergeten dat de fascistische bewegingen in wezen arbeiders- en anti-monarchistische bewegingen waren, dat wil zeggen dat ze spraken tot de arbeidersklasse en dat ze zo tegen de monarchie en het marxistische communisme, en die een soort "derde weg" voorstelden naar het herstel van een patriottisch gevoel, van een nationaal behoren, van een "ras hoger".

Om deze mogelijke lezing te illustreren, kunnen we naar twee citaten uit het werk gaan. Eerst in zijn ontmoeting met de lantaarnopsteker:

'Er valt niets te begrijpen,' zei de lantaarnopsteker. De slogan is de slogan. Goedemorgen.

En hij deed zijn lantaarn uit. Daarna veegde hij zijn voorhoofd af met een roodgeruite zakdoek.

- Ik heb een vreselijke baan. Voordat het redelijk was. Het ging 's ochtends uit en 's nachts aan. Hij had de rest van de dag om te rusten en de rest van de nacht om te slapen...

- En is de slogan sindsdien veranderd?

"De slogan is niet veranderd", zei de lantaarnopsteker. Dat is het ongeluk! De planeet draaide van jaar tot jaar sneller en sneller en de slogan veranderde niet.

- En dus? – zei de kleine prins.

- Dus nu duurt het ongeveer een minuut en ik heb geen seconde rust. Ik zet aan en uit een keer per minuut!

- Dat is grappig! Dagen duren hier een minuut!

'Het is helemaal niet grappig,' zei de lantaarnopsteker. We praten nu al een maand.

En dan, in zijn ontmoeting met de koning:

- Als ik een generaal het bevel gaf om van bloem naar bloem te vliegen als een vlinder, of om een ​​tragedie te schrijven, of om in een zeevogel te veranderen en de generaal voerde het ontvangen bevel niet uit, wiens fout zou het zijn, de mijne of? hij?

'Het zou jouw schuld zijn,' zei de kleine prins resoluut.

- Precies. Je hoeft alleen maar aan iedereen te vragen wat iedereen kan geven - vervolgde de koning - Autoriteit berust vooral op de rede. Als je je mensen opdracht geeft te gaan zee, het volk zal de revolutie maken. Ik heb het recht om gehoorzaamheid te eisen omdat mijn bevelen redelijk zijn.

Het lijkt duidelijk dat de koning en de lantaarnopsteker iets te zeggen hebben over de orde van Europa in de jaren veertig: onredelijke bevelen die strikt worden uitgevoerd en waaraan alleen degenen die ze hebben bevolen schuldig zijn. Is deze niet? Omschrijving perfect toepasbaar op wat er gebeurde in Hitlers Duitsland en Mussoliniaans Italië?

In ieder geval een politieke lezing hiervan roman short zal ongetwijfeld nog veel meer van dergelijke interpretaties onthullen. Het is mogelijk dat wat we al tientallen jaren lezen in de sleutel van persoonlijke en gevoelige groei, tegelijkertijd een document is over de meest wrede oorlog die de moderne mensheid ooit heeft meegemaakt, waarin de menselijke rede zelf zich ten dienste stelt van verwoesting. Misschien bedoelde de kleine prins dat toen hij zei dat 'het essentiële onzichtbaar is voor het oog'.

Referenties:

• "Essay" in wikipedia.
• "De kleine prins" in Wikipedia.
• "Zo werd geboren 'The Little Prince'" in de voorhoede.
• "De hele waarheid over De Kleine Prins... of bijna" in Clarion (Argentinië).
• "De kleine prins" in De Encyclopedia Britannica.

Wat is een essay?

De toets het is een literair genre waarvan de tekst wordt gekenmerkt door in proza ​​geschreven te zijn en door een specifiek onderwerp vrijelijk te behandelen, gebruikmakend van de argumenten en de waardering van de auteur, evenals de literaire en poëtische middelen die het mogelijk maken om het werk te verfraaien en de esthetische kenmerken ervan te versterken. Het wordt beschouwd als een genre geboren in de Europese Renaissance, vooral vrucht van de pen van de Franse schrijver Michel de Montaigne (1533-1592), en dat het door de eeuwen heen het meest gebruikte formaat is geworden om ideeën uit te drukken in een gestructureerde, didactische en formeel.

Volgen met: