Voorbeelden van gedichten uit het dadaïsme
Diversen / / November 09, 2021
Gedichten van het dadaïsme
De dadaïsme Het was een artistieke en culturele beweging die aan het begin van de 20e eeuw in Zürich (Zwitserland) ontstond met de bedoeling in opstand te komen tegen de gevestigde literaire en artistieke conventies. De dadaïstische poëzie in het bijzonder stelde hij een terugkeer voor naar de oneindige en onbeperkte taal, waarmee hij de basis legde voor wat surrealisme zou zijn.
Net als andere artistieke avant-gardes trok hij alles in twijfel: culturele traditie, zijn instellingen, hun normen, het concept van schoonheid, de formaten, codes en grenzen van artistieke disciplines. Dat is de reden waarom het dadaïsme als een vorm van "anti-kunst" werd beschouwd, vanwege zijn geest van verzet en verzet tegen de gevestigde orde, in het bijzonder met betrekking tot de waarden van de burgerlijke samenleving.
Het dadaïsme breidde zich uit naar literatuur, beeldhouwkunst, schilderkunst en zelfs muziek, maar ook naar de ideologische sfeer: het was een manier van leven die werd voorgesteld om tegen de waarden in te gaan geaccepteerd.
In de poëzie had hij grote exponenten. Onder de meest prominente dichters binnen de Dada-beweging kunnen we onder andere Hugo Ball, Tristan Tzara, Jean Arp, Francis Picabia, Wieland Herzfeld, Emmy Hennings, Louis Aragon noemen.
Kenmerken van het dadaïsme in poëzie
Voorbeelden van dadaïstische gedichten
"Wild Water" van Tristan Tzara
Vertaling van Aldo Pellegrini
de hongerige tanden van het oog
roetzwarte zijde
open voor de regen
het hele jaar
naakt water
verduistert het zweet van het voorhoofd van de nacht
het oog is ingesloten in een driehoek
de driehoek ondersteunt een andere driehoek
oog bij verminderde snelheid
kauwt fragmenten van slaap
kauwt zonnetanden tanden beladen met slaap
het ordelijke geluid aan de rand van de gloed
is een engel
dat dient als een slot voor de veiligheid van het lied
een pijp die in de rookruimte wordt gerookt
in zijn vlees wordt het geschreeuw gefilterd door de zenuwen
die de regen en zijn tekeningen leiden
vrouwen dragen het als een ketting
en wekt de vreugde van astronomen op
Iedereen neemt het voor een set van mariene plooien
fluweelzacht van de hitte en slapeloosheid die het kleurt
zijn oog gaat alleen open voor het mijne
er is niemand behalve ik die bang is als hij ernaar kijkt
en laat me in een staat van respectvol lijden
daar waar de spieren van zijn buik en zijn onbuigzame benen
gevonden in een dierlijke trek van zoute adem
Ik verwerp bescheiden de wolkenformaties en hun doel
onontgonnen vlees dat de meest subtiele wateren polijst en verzacht
"Dans des Doods, 1916", door Hugo Ball
Vertaling van Daniel Bencomo
Zo komen we om, zo komen we om,
elke dag komen we om,
het is heel comfortabel om jezelf te laten sterven.
In de ochtend nog tussen droom en droom,
Verder op de middag.
's Nachts in de diepten van het graf.
Oorlog is ons bordeel.
Onze zon is gemaakt van bloed.
De dood is ons symbool en onze slogan.
Jongen en vrouw laten we in de steek
Hoe gaan ze ons aan?
Nou nu is het mogelijk
Laat ons gewoon in de steek.
Dit is hoe we moorden, dit is hoe we moorden,
elke dag werden we stoned
onze collega's in de dans des doods.
Sta op broeder voor mij,
Broeder, je borst!
Broeder, je moet vallen en sterven.
We grommen niet, we grommen niet.
Elke dag zijn we stil
Totdat het ilium op zijn kruispunt draait.
Hard is ons bed,
Ons brood is hard.
Smerig en bloederig de aanbeden God.
"Elegy", door Tristan Tzara
Vertaling van Darie Novácenau
De oude ziel, geliefde, je wilt dat ik ben als de zomerbloemen
tijdens de winter zitten de vogels opgesloten in hun kooien
Ik hou van je terwijl de heuvel wacht op het lichaam van de vallei
of terwijl de aarde wacht op de dikke en vruchtbare regen
Ik wacht elke avond op je bij het raam, kralen ontrafelen
de boeken neerleggen, mijn verzen lezen
En nu ben ik blij als in de tuin de honden blaffen, de honden blaffen
en wanneer je aankomt om bij mij te blijven tot morgen tot morgen
Mijn gelukkige ziel is als onze warme kamer
Als ik weet dat het gesneeuwd heeft en de straten in het wit gekleed zijn
"En hit en hit en hit", door Jean Arp
Vertaling van Jesus Munárriz
en blijf slaan en opnieuw
enzovoort
en eenmaal tweemaal driemaal tot duizend
en opnieuw beginnen met meer kracht
en raak de grote tafel van vermenigvuldiging en de kleine tafel
vermenigvuldigen
en het hits en hits en hits
pagina 222 pagina 223 pagina 224 enzovoort tot pagina 299
ga naar pagina 300 en ga verder naar pagina 301 tot pagina 400
en sla deze een keer vooruit twee keer achteruit drie keer
vier keer op en neer
en raak de twaalf maanden
en de vier seizoenen
en zeven dagen per week
en de zeven tonen van de toonladder
en de zes voet van de jamben
en de even nummers van de huizen
en raak
en sla het allemaal samen
en de rekening is klaar
en geef er een.
"Morfine" door Emmy Hennings
Vertaling van José Luis Reina Palazón
We kijken uit naar een laatste avontuur,
wat geven we om de zon in de koepel!
Torenhoge dagen vallen van zijn hoogte.
Rusteloze nachten - bid in het vagevuur.
De pers van de dag lezen we niet meer.
Soms alleen op de kussens glimlachen we,
omdat we alles weten en vernietigen,
We vliegen hier en daar met koude koorts.
Mannen kunnen rennen en ambitie hebben.
Vandaag valt de regen nog donkerder.
We gaan door een onzeker leven
en we slapen, verward, zonder wakker te worden.
"Canto funebruliculaire", door Wieland Herzfelde
Vertaling door Jesús García Rodríguez
Wantía quantía wantía
Daar zit mijn tante
Sinds Efraïm het spaarvarken heeft ingeslikt
Hij dwaalt - ayayay -
Daarbuiten en geen belasting betalen.
Wirt doordrenkt van zweet masseert haar kont
Met applicatie!
Veilige vita rati rota sqa momofantieja,
Wat huil je, oude tante?
Oelisante is dood! Oelisante is dood!
Hemel, goedheid, mijn kruisiging, sacramenten, extreme ellende!
Hij was me nog vijftienvijftig euro schuldig.
Zie ook: