10 voorbeelden van korte verhalen

Korte verhalen

De korte verhalen zijn korte verhalen die kunnen zijn verhalen, fabels, mythen of legendes. Sommige van deze verhalen zijn geschreven en andere zijn mondeling overgeleverd.

De functie van korte verhalen is om te entertainen, maar ook om iets te leren of waarden of overtuigingen over te brengen.

Ondanks hun beknoptheid hebben de meeste korte verhalen de volgende structuur:

Voorbeelden van korte verhalen

1. De drie kleine biggetjes

In het bos woonden drie biggetjes die besloten elk een huis te bouwen, om zichzelf te beschermen tegen een wolf die daar rondsnuffelde. Een van de biggetjes maakte zijn huisje van stro; een andere van hout en een andere van bakstenen.

Op een dag zag het eerste biggetje de wolf naderen en rende zijn strohuis binnen. De wolf blies, sloeg haar neer en het varkentje rende naar het houten huis waar zijn vriend woonde.

De wolf ging naar het houten huis, maar deze keer blies hij harder en sloeg het ook neer. De twee biggetjes renden weg naar het bakstenen huis van hun andere vriend.

De wolf ging ook naar de deur van dit huis, maar toen hij blies, kon hij hem niet neerslaan. De drie biggetjes waren erg blij.

Dit is een populair verhaal dat een moraal probeert over te brengen: wanneer iemand zijn best doet, krijgt hij betere resultaten.

1. De waarzegger

Op een openbaar plein was een man die beweerde een waarzegger te zijn en mensen raadpleegden hem over wat er in de toekomst zou gebeuren. Maar op een dag kwam een ​​buurman van de waarzegger naar hem toe en vertelde hem dat een paar dieven in zijn huis hadden ingebroken en dat ze alles hadden gestolen. De waarzegger rende wanhopig weg, maar een man hield hem tegen en vroeg: "Als je een waarzegger bent, hoe kon je dan niet weten dat ze je gingen beroven?" De waarzegger wist niet wat hij hem moest antwoorden.

Dit is een fabel van Aesopus, een Griek die leefde tussen 600 voor Christus. C. en 564 een. C., en bevat daarom een ​​moraal: niemand kan de toekomst echt kennen.

1. Peter en de wolf

Petrus was een herder die zijn schapen altijd naar het veld bracht. Op een dag verveelde hij zich erg en besloot hij een grap te maken: hij begon te schreeuwen dat er een wolf zou komen, maar in werkelijkheid was er geen.

De mensen van het dorp renden naar buiten om Pedro te helpen, maar toen ze aankwamen zagen ze Pedro alleen maar hardop lachen. De dorpelingen vertelden hem dat hij niet over zulke dingen kon liegen en dat het niet goed was om zulke grappen te maken.

De volgende dag herhaalde Pedro de grap en de dorpelingen daagden hem opnieuw uit. Dagen gingen voorbij en Petrus bleef zijn schapen naar de wei leiden. Op een dag was hij in het veld en zag hij een wolf naderen, toen begon Pedro om hulp te schreeuwen.

Deze keer geloofden de dorpelingen hem niet. Toen viel de wolf enkele van zijn schapen aan en Peter rende weg. Vanaf die dag vertelde Pedro geen leugens meer.

Deze fabel wordt toegeschreven aan Aesopus, maar het is niet met zekerheid bekend of hij de auteur is. Zoals alle fabels probeert het een moraal over te brengen: het is niet oké om tegen mensen te liegen en ze te slim af te zijn.

1. De gans die de gouden eieren legde

Op een boerderij woonde een echtpaar dat meerdere kippen had. Op een dag kwam de vrouw het kippenhok binnen en zag dat een kip geen gewoon ei had gelegd, maar een gouden ei.

De dagen gingen voorbij en de kip legde elke dag een gouden ei. De man besloot dat ze de kip moesten doden en openen, omdat hij geloofde dat er goud in zat. De vrouw stemde toe.

Maar toen ze het openmaakten, realiseerden ze zich dat het een kip was zoals alle andere.

Deze fabel bevat ook een moraal: wees niet ambitieus.

1. De oude man, de jongen en de ezel

Op een dag gingen een jongen en zijn grootvader wandelen in de bergen en namen een ezel mee. De jongen reed op de ezel en de grootvader liep. Toen ze bij een stad aankwamen, begonnen de bewoners van de plaats hen te bekritiseren, omdat ze niet konden geloven dat het kind bovenop de ezel zat en de oude man moest lopen. Toen besloten de jongen en de grootvader dat de oude man op de ezel zou gaan rijden.

Ze kwamen naar een andere stad en de bewoners van deze plaats begonnen hen te bekritiseren, omdat ze niet konden geloven dat het kind zoveel moest lopen. Dus besloten ze dat ze samen op de ezel zouden gaan rijden.

Maar ze kwamen naar een andere stad en de bewoners van deze plaats begonnen hen te bekritiseren, omdat ze geloofden dat het dier te zwaar was. Dus de jongen en de grootvader besloten dat ze allebei zouden gaan wandelen.

Eindelijk bereikten ze een andere stad en de lokale bevolking lachte hen uit omdat niemand op de ezel reed.

Dit traditionele verhaal heeft een moraal: luister niet naar de kritiek en spot van anderen.

1. De ketting

Vroeger bestonden alleen de lucht en het water, maar de aarde was nog niet geschapen. Een god, Obatala, vroeg Olorun, de koning van de hemel, om toestemming om de aarde te scheppen. Olorun gaf hem toestemming en gaf hem een ​​gouden halsketting, de schaal van een slak gevuld met zand, een kat, een kip en een zaadje.

Obatala liet de ketting vanuit de lucht in het water zakken en begon het zand in het water te dumpen. De kip verspreidde het zand totdat de aarde was gevormd. De god plantte het zaadje en zag er een boom uit groeien. Obatala speelde altijd met zijn kat, maar hij voelde zich erg eenzaam, dus begon hij figuren te vormen die op hem leken met klei. Olorun blies de cijfers en zo kwamen de eerste mensen tevoorschijn.

Dit korte verhaal is een antropogonische mythe omdat het de schepping van de mens verklaart en afkomstig is van het Afrikaanse continent.

1. De vos en de tijger

Ooit wilde een tijger op een vos jagen. Maar de vos hield hem tegen en vertelde hem dat hij de koning van de dieren was en dat de tijger hem daarom geen kwaad moest doen.

De tijger vroeg hem om het te bewijzen, dus de vos zei hem hem te vergezellen omdat als koning alle dieren voor hem zouden vluchten. En zo gebeurde het, alle dieren renden weg toen ze ze zagen aankomen en de tijger geloofde hem.
Wat de tijger niet wist, was dat de dieren niet vluchtten voor de vermeende koning, de vos, maar voor de tijger, omdat ze bang voor hem waren.

Deze Chinese fabel heeft een moraal: het is beter om intelligentie te gebruiken dan geweld om een ​​moeilijke situatie te overwinnen.

1. De haviken en de koning

Op een dag kreeg een koning twee valkkuikens cadeau. De koning vroeg een van zijn mannen om voor hen te zorgen en hen op te leiden. Enkele maanden gingen voorbij en de koning ging kijken hoe zijn valken waren en zag dat er een vloog, maar dat een andere niet bewoog van de tak waarop hij leunde. De proefpersoon wist niet wat er met deze havik gebeurde.

De koning besloot een beloning uit te loven aan de persoon die de valk kon laten vliegen. Op een dag keerde hij terug naar de boom waar de haviken waren en zag dat ze allebei vlogen. Hij kwam erachter wie de persoon was die hem had opgeblazen: een boer.

De koning ging met de boer praten en vroeg hem hoe hij dat had bereikt. De boer antwoordde dat hij de tak had gebroken en dat de havik op dat moment was gevlucht.

Dit traditionele verhaal probeert de leer over te brengen dat sommige dingen moeten veranderen om andere te laten gebeuren.

1. De Kangoeroe

Er wordt aangenomen dat kangoeroes vroeger vier poten hadden, waarmee ze konden lopen. Maar op een dag lagen er kangoeroes vredig te rusten, totdat ze een jager zagen die zich in het kreupelhout verstopte.

De man naderde een kangoeroe en de kangoeroe, erg bang omdat hij nog nooit een persoon had gezien, rende weg. De jager volgde hem en had hem in een mum van tijd in. Maar de kangoeroe kon zich verstoppen voordat de man hem te pakken kreeg.

Het werd donker en de man maakte een vuur, de kangoeroe besefte dat de man niet weg zou gaan, dus hij zou ongezien moeten vluchten. Snel rennen op alle vier de benen zou hem niet helpen, dus besloot hij langzaam te gaan met alleen zijn twee achterpoten om geen lawaai te maken. De kangoeroe liep alleen op twee poten, toen hij op een veilige plek stond testte hij of hij los kon en dat is gelukt.

Uiteindelijk kwam de kangoeroe naar de plek waar de andere kangoeroes waren, legde hun uit hoe hij was ontsnapt en leerde ze lopen en springen op twee benen. Vanaf dat moment lopen en springen kangoeroes alleen met hun achterpoten.

Dit is een Australische legende, doorgegeven van generatie op generatie, en verklaart de oorsprong van de gang van de kangoeroes.

1. De leeuw en de mug

Een leeuw lag vredig te slapen in de jungle, totdat hij een zoemend geluid in zijn oor begon te horen. Het geluid was veroorzaakt door een mug, die tegen de kat zei: "Ik ben sterker dan de koning van de jungle." De leeuw zei hem hem te laten rusten. Maar de mug vertelde hem dat hij hem kon verslaan en de leeuw daagde hem uit om dat te doen.

De mug bewoog snel en slaagde erin de leeuw te bijten. In plaats daarvan krabde de leeuw het insect niet en gaf het op. De mug was erg blij met zijn triomf totdat hij zich plotseling realiseerde dat hij was gevangen door een spinnenweb.

Dit traditionele verhaal nodigt ons uit te denken dat het niet nodig is om voor alles te strijden en dat er altijd iemand kan zijn die beter is dan één in een activiteit.

Het kan u van dienst zijn: