Narratieve genrekenmerken

Het verhalende genre is een literaire uitdrukking in proza; Via dit literaire apparaat wordt een verhaal verteld, dat zowel echt als fictief kan zijn, dat de gebeurtenissen in volgorde, in de tijd (chronologisch) of soms in de logische volgorde waarin ze zouden moeten gebeuren. Het wordt zowel in romans, verhalen, fabels, mythen, legendes als in wetenschappelijke, sport- en journalistieke vertelling gebruikt. Het kan geschreven zijn (kranten en tijdschriften), of mondeling (bioscoop, radio en televisie), een voorbeeld hiervan zijn radiojournalistieke reportages, waarin feiten en gebeurtenissen worden verteld.

Kenmerken van het verhalende genre:

Het verhalende genre heeft de bijzonderheid dat het de feiten en gebeurtenissen beschrijft in de volgorde waarin ze plaatsvinden, en ze relateert aan de plaatsen en omstandigheden van de plot en de actie van de personages.

Het verhalende genre wordt namelijk ook op dezelfde manier gebruikt in radio, televisie en bioscoop in het nieuws, waar een verslaggever een gebeurtenis beschrijft of wanneer een commentator een gebeurtenis vertelt sport.

Dit genre plaatst de lezer in de plaats, tijd en omstandigheden waarin een verhaal zich afspeelt, waarbij de feiten worden blootgelegd zoals ze zich voordoen, dat wil zeggen chronologisch.

Het verhaal wordt verteld door een verteller. De verteller kan optreden als een entiteit die vreemd is aan wat wordt verteld (derde persoon), of een van de karakters, ofwel de hoofdpersoon (vertelling in de eerste persoon) of als een van de secundaire karakters (vertelling in tweede persoon).

Door middel van vertelling kan een auteur ideeën, gebeurtenissen of feiten aan ons doorgeven, waardoor we begrijpen door de stem van de verteller, de achtergrond en achtergrond van het verhaal, evenals nuances en details zoals de persoonlijkheid van de personages, hun facties of hun psychologie.

Het heeft het kenmerk dat het een van de basissen is van de structuur van verhalen en romans, omdat ze door deze literaire bron de lezer in de plot van het verhaal plaatsen. begrijpelijker maken voor de lezer van de houding en fysieke en psychologische gebreken van de personages, evenals de situaties waarin ze betrokken zijn tijdens de ontwikkeling van de verhaal. Het wordt aangevuld met andere literaire genres zoals dialogen en beschrijvingen, waarbij de vertelling het ritme en de volgorde van het verhaal draagt. In sommige gevallen wordt de verhalende stem zelfs alwetend, omdat hij de feiten en acties kent die stil zijn komen niet voor in de plot, waardoor de lezer een glimp opvangt van wat er zal gebeuren, zelfs voordat stel het bloot.