Definitie van directe spraak

Het concept dat ons in het heden zal bezighouden recensie presenteert een speciaal gebruik op het gebied van communicatie en van de literatuur.

Letterlijke reproductie van woorden, zinsdelen, ideeën die tot uiting komen in een toespraak of dialoog

eigenlijk de directe rede impliceert de reproductie trouw aan de woorden van de personen die betrokken zijn bij een dialoog, dat wil zeggen, directe spraak presenteert door middel van woorden en uitdrukkingen de opeenvolging van gedachten en ideeën van de gesprekspartners.

Dat wil zeggen, directe spraak is directe communicatie tussen twee of meer individuen die zich op hetzelfde moment en op dezelfde plaats bevinden.

In directe redevoeringen wordt de reproductie van woorden, zinnen, argumenten, ideeën uitgevoerd in een letterlijk, dat wil zeggen, zoals de persoon in kwestie heeft gezegd, een directe aanhaling van zijn woorden of gedachten, dat Ze zullen worden getranscribeerd zoals hij ze zei, met extreme trouw in deze zin, met respect voor puntkomma's, zoals ze zeggen populair.

Mijn moeder zei tegen mijn zus: "Je moet een jas meenemen, want 's nachts is het koel."

En aan de andere kant kunnen we de indirecte rede vinden die wordt gekenmerkt door het feit dat iemands uitspraken worden gereproduceerd aangepast aan het referentiesysteem van de persoon die ze uit.

Mam zei tegen mijn zus dat ze haar jas moest nemen omdat het 's nachts koeler zal zijn.

Tekens die worden gebruikt om de letterlijkheid van wat wordt uitgedrukt te benadrukken

Opgemerkt moet worden dat in de geschreven vorm de directe rede een teken (-) wordt geplaatst dat precies het teken is dat de dialoog symboliseert, of bij gebrek daaraan, de uitdrukking die wordt uitgedrukt door een van de gesprekspartners om de lezers duidelijk te maken dat deze woorden letterlijk zijn uitgedrukt en dat er geen enkele wijziging, toevoeging of verwijdering is geweest van wat gezegde.

Dus als we deze tekens van het teken - en van de "" zien, weten we dat wat er tussen zit, is wat dat een persoon heeft gezegd, verklaard, of bij gebreke dat het gesprek dat een of meer had mensen.

In veel gevallen gebruiken de vertellers van een verhaal dit om zichzelf in te dekken tegen claims of controverses voor het reproduceren van de uitspraken van andere mensen. Formaat om duidelijk te maken dat zij niet degenen zijn die dit of dat idee uitdrukken, maar dat ze zijn gezegd door de mensen die in de citaten worden verduidelijkt.

In literaire werken is het bijvoorbeeld een van de middelen meer medewerkers bij het presenteren van de gesprekken en dialogen die sommige personages voeren.

Met een voorbeeld zullen we het concept verder verduidelijken...

- Is Maria gekomen? Ik wacht al op je sinds twaalf uur 's middags.
- Nog niet, maar kalm ze komt elke dag te laat.
- Ik hoop het, anders zou ik niet tegen zijn geplant kunnen staan.

Deze bron wordt ook vaak gebruikt in interviews die zijn gepubliceerd in gedrukte publicaties, zoals tijdschriften of kranten, media die: Ze presenteren voortdurend onder hun inhoudsrapporten aan persoonlijkheden uit verschillende vakgebieden, of aan mensen die nieuws hebben over een evenement relevant.

Indirecte rede: geeft de dialoog niet woordelijk weer

Integendeel, vanaf het trottoir aan de overkant vinden we de indirecte rede, die zich juist onderscheidt door de dialoog niet tekstueel te reproduceren, wat de personages of gesprekspartners zeggen.

In dit geval is er een verteller die degene zal zijn die vertelt wat er gebeurt en wat de betrokken personages zeiden... Voorbeeld, Juan kwam aan bij het kantoor waar María werkt en was er niet, dus besloot hij op haar te wachten.

Na een paar uur wachten vroeg ze een van haar collega's of hij weg was en hij bevestigde dat ze dat niet had gedaan, maar vertelde haar dat het gebruikelijk is dat ze te laat komt..

In dit type worden tekens zoals de - niet gebruikt, maar in plaats daarvan links zoals: hij zei dat, onder andere, dat ons duidelijk laat zien aan lezers dat het een stijl of discours is indirect, waarin de woorden uitgedrukt door de protagonisten van de opmerkingen.

Onderwerpen in directe spraak