Definitie van Cubaanse revolutie

in terminologie politiek een revolutie Het is al dat proces van radicale verandering waarbij een bepaalde politieke orde wordt vervangen door een andere. In de geschiedenis van de 20e eeuw was de Cubaanse revolutie een van de meest ingrijpende periodes van politieke verandering.

In 1959, namelijk op 1 januari, trok de rebellenlegergroep onder leiding van Fidel Castro triomfantelijk Havana binnen en op dat moment vond de overwinning van de zogenaamde Cubaanse Revolutie plaats.

Historische achtergrond

Sinds 1934 hield kolonel Fulgencio Batista de macht in de schaduw na de triomf van een militaire staatsgreep. In de jaren veertig was hij president van de Republiek en in 1952 pleegde hij een nieuwe staatsgreep en werd hij dictator van het Caribische eiland met de steun van de Verenigde Staten. Tijdens zijn fase van regering er was een periode van algemene corruptie, van verrijking van de Cubaanse oligarchie en van een harde onderdrukking van dissidente sectoren, met name intellectuelen, studenten en vakbonden. Aan de andere kant was het eiland Cuba sinds de jaren veertig een soort recreatiegebied voor de Verenigde Staten geworden. Het pre-revolutionaire Cuba werd een paradijs voor de maffia, prostitutie en gokken.

Sleutelmomenten van de revolutie

Populaire sectoren van de bevolking ze creëerden een rebellenleger, waarvan de topleiders Fidel Castro en Che Guevara waren. In 1953 was er een mislukte poging om Batista omver te werpen, de bekende aanval op de Moncada-kazerne. Datzelfde jaar de Beweging 26 juli, een organisatie die zich liet inspireren door de idealen van José Martí, de vader van de Cubaanse onafhankelijkheid. In de daaropvolgende jaren werd de rebellengroepering sterk in Sierra Maestra en in 1958 namen ze de stad Santa Clara in. Ten slotte trokken de rebellen de hoofdstad binnen en grepen de revolutionairen de macht.

Belangrijkste gevolgen

Na de revolutionaire triomf deed zich onmiddellijk een reeks gevolgen voor: de verbanning van Batista, de vlucht van een deel van de bevolking naar de Verenigde Staten en de nationalisatie van de belangrijkste sectoren van de economie. Vanaf 1962 verklaarde het revolutionaire regime zich communistisch en consolideerde het een strategisch bondgenootschap met de Sovjet-Unie.

In de daaropvolgende jaren werd de invloed van de Cubaanse revolutie opgemerkt in een hele reeks linkse guerrillabewegingen in Amerika. Latina, vooral in de FARC in Colombia, het Lichtend Pad in Peru, het Sandinistische Front in Nicaragua, de Tupamaros in Uruguay of het EZLN in Mexico. Hoewel elke guerrillagroep zijn eigen geschiedenis heeft en evolutieZe hebben allemaal iets gemeen, de inspiratie van de Cubaanse Revolutie.

Kaart van cuba

De Cubaanse revolutie presenteert normaal gesproken twee tegengestelde interpretaties. Voor sommigen betekende het vooruitgang in aspecten zoals: onderwijs, gezondheid, sociale rechtvaardigheid en sport. Integendeel, anderen zijn van mening dat de gevolgen van de revolutie rampzalig zijn geweest voor de Cubanen (verarming van de bevolking, gebrek aan vrijheden en strakke controle van de samenleving).

Foto's: Fotolia - Craitza / mmmg