MAC (mediatoegangscontrole)

Het is een element dat meestal onopgemerkt blijft, maar dat op unieke wijze elke identificeert netwerk kaart verbonden met elk netwerk ter wereld en dat werkt onder elk computersysteem, besturingssysteem, software en netwerkprotocollen.

De MAC (Media Access Control) bestaat uit een alfanumerieke code in hexadecimaal formaat, bestaande uit zes blokken van elk twee cijfers.

Dus, een richting MAC zou de vorm XX-XX-XX-XX-XX-XX hebben, waarbij elke X een getal van 0 tot 9 kan zijn, of een songteksten van A tot F (volgens de volgorde gemarkeerd door het alfabet), volgens het hexadecimale nummeringssysteem.

Het MAC-adres is uniek voor elke netwerkkaart, in die zin dat het niet uniek is in het lokale netwerk, zoals een IPv4-adres, maar wereldwijd uniek is, zoals IPv6-adressen.

Dit is mogelijk dankzij het hoge aantal combinaties dat mogelijk is door de nummering van de MAC-adressen, waardoor ze vrijwel eindeloos zijn.

Hierdoor is het mogelijk om eenduidig ​​en foutloos te verwijzen naar een specifieke netwerkkaart binnen de hele planeet. Als we twee, drie of meer netwerkkaarten in een computersysteem hebben, heeft elk van hen zijn eigen MAC-adres, anders dan alle andere.

Onder de hulpprogramma's die aan het MAC-adres worden gegeven, hebben we de beveiliging, filteren in routers en toegangspunten, wat? apparaten kunnen verbinding maken met het netwerk, zodat degenen wiens netwerkkaart niet een van de toegestane MAC's bevat, niet mogelijk zijn om aansluiten.

Zo vergroten we de veiligheid van het netwerk, waardoor het nog meer wordt afgeschermd, want door computers die niet voldoen aan de eis van een geaccepteerde MAC te verdrijven, besparen we onszelf te beschermen tegen technieken van extractie van informatie die wordt gebruikt wanneer er een mogelijkheid is om verbinding te maken met het netwerk.

We kunnen ook profiteren van zijn exclusiviteit om omgekeerd te werken, dat wil zeggen met een lijst met MAC-adressen die we niet toestaan ​​om verbinding te maken met een specifiek netwerk.

In het MAC-adres kunnen we twee delen onderscheiden: de eerste 24 bits, waarvan de codering toebehoort aan de fabrikant, en de laatste 24, die worden toegewezen door de IEEE (Instituut voor elektrische en elektronische ingenieurs).

Het adres wordt fysiek op de kaart "gestempeld", zodat de hardware heeft betrekking op dat adres. Theoretisch is het niet mogelijk om het te veranderen, hoewel er technieken zijn die beide kunnen gebruiken hackers als cybercriminelen om de hierboven uiteengezette bescherming te omzeilen (hoewel dit niet zo eenvoudig is omdat het een geautoriseerd MAC-adres vereist, dat zal worden nagebootst).

Om het MAC-adres te kennen, moet elk systeem operatief bevat een reeks van mechanismen en bovendien staat het adres in veel gevallen meestal op een etiket op de computer ingesteld door de fabrikant.

Als je je afvraagt, ja, zelfs de wifi-netwerkkaarten van smartphones Y tabletten Ze hebben een MAC-adres. Als ik zeg dat ALLE netwerkkaarten het hebben, zijn ze dat allemaal.

Foto: Fotolia - Kseniiavladimir