200 voorbeelden van bijvoeglijke naamwoorden

Soorten bijvoeglijke naamwoorden

De bijvoeglijke naamwoorden zijn woorden die informatie bieden over a zelfstandig naamwoord. Vanuit syntactisch oogpunt is de belangrijkste functie die van attributen of directe modificaties van een naam. Morfologisch zijn ze het eens over: geslacht en aantal met het zelfstandig naamwoord wijzigen ze. Bijvoorbeeld: immens zee, eerst klasse jassen de jouwe.

In de literatuur ligt de nadruk op beschrijvende adjectieven die met grotere precisie karakteriseren of die een bepaald geluid hebben dat helpt om de intentie van wat wordt gezegd te versterken.

Ook de locatie van de kwalificerend bijvoeglijk naamwoord Wat betreft het zelfstandig naamwoord dat het wijzigt, kan het van invloed zijn op de betekenis ervan. Wanneer het wordt toegevoegd, valt de kwaliteit op, hoewel die positie in sommige gevallen de betekenis kan veranderen (bijvoorbeeld: oud vrienden vrienden oud).

Classificatie van bijvoeglijke naamwoorden

Vanuit het standpunt semantisch (dat wil zeggen, van de betekenis) bijvoeglijke naamwoorden worden ingedeeld in twee grote groepen: connotatieve en niet-connotatieve bijvoeglijke naamwoorden.

Connotatieve bijvoeglijke naamwoorden. Het zijn degenen die informatie verstrekken, inhoud hebben en wijzen op een bijzonderheid van het zelfstandig naamwoord dat ze vergezellen. Ze kunnen zijn:

• • ordinale bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: eerste, derde, vijfde, twaalfde, vijftigste.
  • Kardinale bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: vijf, zeven, dertig, achtentwintig, negenendertig.
  • Partitieve bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: de helft, een kwart, twee derde.
  • Meerdere of proportionele bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: dubbel, drievoudig, viervoudig.
  • Distributieve bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: elk,beide.

Niet-connotatieve bijvoeglijke naamwoorden. Het zijn degenen die geen enkel kenmerk uitdrukken en geen eigen betekenis hebben. Ze kunnen zijn:

• • Bijvoeglijke naamwoorden met één bezitter. Enkelvoud: de mijne, de jouwe, de zijne, de mijne, de jouwe, de zijne; mijn Jouw zijn (vóór het zelfstandig naamwoord). Meervoud: de mijne, de jouwe, de zijne, de mijne, de jouwe, de zijne; mijn, jouw, hun(vóór het zelfstandig naamwoord).
  • Bijvoeglijke naamwoorden van verschillende bezitters. Enkelvoud: de onze, de jouwe, de zijne, onze, de jouwe, de zijne.
    Meervoud: de onze, de jouwe, de zijne, de onze, de jouwe, de zijne.

• • Land bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: Argentijns, Frans, Italiaans, Portugees.
  • Bijvoeglijke naamwoorden van regio of provincie. Bijvoorbeeld: Piemontese, Provençaalse, Bretonse.
  • Stad bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoorbeeld: Londenaar, Romeins, Parijse, Florentijnse.

Betekenisgraden van het bijvoeglijk naamwoord

Bijvoeglijke naamwoorden kunnen in drie betekenisgraden worden gebruikt:

• • Superioriteit. Twist wordt toegepast meer dan. Bijvoorbeeld: Deze taart is plus lekker Dat de andere.
  • van gelijkheid. Twist wordt toegepast Als. Bijvoorbeeld: Deze taart is dus lekker Wat de andere.
  • van minderwaardigheid. Twist wordt toegepast minder dan. Bijvoorbeeld: Deze taart is minder lekker Dat de andere.

• • Absoluut
    • Het einde is toegevoegd -heel. Bijvoorbeeld: lief hoorheel, belheel, verdrietigheel.
    • Het bijwoord wordt voorafgegaan heel. Bijvoorbeeld: heel lief hoor, heel mooi, heel verdrietig.
    • Andere woorden worden voorafgegaan. Bijvoorbeeld: enextreem lief hoor, extreem mooi, enorm verdrietig.
  • Familielid. De uitdrukkingen worden gebruikt hoe meer, hoe minder. Bijvoorbeeld: Deze rivier is meer breedte van de wereld.

Enkele overwegingen om in gedachten te houden:

• Sommige bijvoeglijke naamwoorden hebben hun eigen overtreffende trap. Bijvoorbeeld: goed / optimaal, slecht / slecht, groot / maximaal, klein / minimaal, hoog / opperste, laag / verwaarloosbaar.
• Sommige bijvoeglijke naamwoorden vormen de juiste vergelijkingen van superioriteit. Bijvoorbeeld: groot / groter, klein / kleiner, hoog / boven, laag / onder, goed / beter, slecht / slechter.
• Sommige absolute superlatieven worden gevormd met de uitgang -errimo. Bijvoorbeeld: standvastig, beroemd, zeer vrij, ellendig, zeer arm, gezond.
• Sommige absolute superlatieven worden gevormd gezien de Latijnse oorsprong van de woorden. Bijvoorbeeld: Heel oud, heel mooi, heel nauwkeurig, nieuw, heel wijs, heel grof, heel trouw, heel grof, heel teder.

Zie ook:

Voorbeelden van soorten bijvoeglijke naamwoorden

Voorbeelden van kwalificerende bijvoeglijke naamwoorden

Voorbeelden van numerieke bijvoeglijke naamwoorden

Voorbeelden van gentilische bijvoeglijke naamwoorden

Voorbeelden van absolute superlatieven

Volgen met: