10 voorbeelden van historische rekeningen

Een historisch verslag het is een overlevering chronologisch over een echte en relevante gebeurtenis in de geschiedenis. De focus kan liggen op een of meerdere personages, op een reeks gebeurtenissen, op een specifiek conflict of op een bepaalde periode. Bijvoorbeeld: het verhaal van de Cubaanse revolutie.

Omdat het een expositie of verklaring is van gebeurtenissen die in het verleden hebben plaatsgevonden, hebben historische verslagen altijd een einde. Het is belangrijk om te begrijpen dat, hoewel ze gebaseerd zijn op gebeurtenissen en mensen die echt in het verleden hebben bestaan, de benadering en interpretatie per historicus kan verschillen.

Historische verslagen dienen om te begrijpen hoe bepaalde gebeurtenissen die de mensheid of bepaalde culturen kenmerkten, werden uitgevoerd. Bovendien laten ze ons weten wat de gevolgen tot nu toe zijn geweest, terwijl ze tegelijkertijd voorstellen dat samenlevingen de fouten uit het verleden niet herhalen.

Structuur van het historische verhaal

Het historische verhaal bestaat uit de volgende structuur:

Elementen van het historische verhaal

Zoals elk verhaal heeft het historische verslag de volgende elementen:

Kenmerken van het historische verslag

Enkele van de eigenschappen die historische verslagen hebben, zijn de volgende:

Voorbeelden van historisch verhaal

1. 5 mei 1862: de dag dat Mexico het Franse leger versloeg

Ruim anderhalve eeuw geleden vond in de buurt van de Mexicaanse stad Puebla een confrontatie plaats tussen lokale troepen en de binnenvallend leger van het Tweede Franse Keizerrijk, in een veldslag die veel deed denken aan de glorieuze militaire daden uit de oudheid Grieks-Romeins We verwijzen naar de Slag bij Puebla, een korte stop in de inbeslagname van Mexico door de Europeanen, in wat tegenwoordig bekend staat als de Tweede Franse Interventie in Mexico.

De tegengestelde krachten konden niet meer ongelijksoortig zijn. In een hoek, geleid door Ignacio Zaragoza, een soldaat van slechts 33 jaar oud, waren de 4.500 mannen van het Mexicaanse leger; in de andere, onder het bevel van de graaf van Lorencez en familielid van keizerin Carlota, Charles Ferdinand Latrille, waren de 6500 van het gedisciplineerde en beter uitgeruste Franse keizerlijke leger.

De eerste, gewapend in het zuiden en oosten van de buitenwijken van de stad, in de forten van Loreto en Guadalupe; en de laatste komen op hen af ​​vanuit de nabijgelegen Hacienda la Rementería. Het is gedeeltelijk de ongelijkheid van de legers die de Mexicaanse overwinning zo glorieus en onverwacht maakten.

1. Mexico, 1910: de eerste revolutie van de 20e eeuw

De 20e eeuw zette zijn eerste angstige stappen, zonder het turbulente lot te vermoeden dat hij binnenkort in heel verschillende landen zou tegenkomen. Een van de eersten was Mexico, dat in 1910 ontwaakte uit de lange positivistische slaap die de Porfiriato was: drie en een half decennium waarin autoritarisme, politieke en sociale vervolging, technologische vooruitgang en industriële groei werden gecombineerd. Mexico had belangrijke stappen gezet in de richting van ontwikkeling, maar keerde altijd de arme en gemarginaliseerde meerderheden de rug toe, vooral op het platteland.

Dus toen in 1910 de caudillo Porfirio Díaz aankondigde dat hij zich niet herkiesbaar zou stellen voor de functie van president maar het zou plaats maken voor de afwisseling die typerend is voor democratie, nieuwe stemmen kwamen naar voren om de mensen naar de stemmen.

De belangrijkste van allemaal was die van Francisco I. Madero, een zakenman en boer die door Mexico reisde om zijn anti-herverkiezing en anti-Porfirista-boodschap naar elke hoek te brengen, die hem een ​​onverwachte arrestatie opleverde in San Luis Potosí, op beschuldiging van "poging tot rebellie" en "verontwaardiging tegen de autoriteiten". De favoriete oppositiekandidaat zat in de gevangenis toen de verkiezingen werden gehouden, waarin Díaz werd herkozen op de post en zijn woord verraadde.

1. De vier hoofdstukken van de verovering van Amerika

Aan het einde van de 15e eeuw veranderde het wereldbeeld van de rijken van Europa voor altijd. Een Genuese navigator, vastbesloten om nieuwe handelsroutes voor Spanje naar het Oosten te vinden, stuitte op de... onverwachte kusten van een heel continent, dat ze op verschillende manieren noemden: "de nieuwe wereld", "Las Indias" Westerlingen".

Al snel was er nieuws over de fantastische natuurlijke schatten die overvloedig aanwezig waren in dat nieuwe land, of over de steden aboriginals die onder hen leefden, en geconfronteerd met de wreedheid en hebzucht van de Europeanen, moest de katholieke kerk ingrijpen. Toen kondigde paus Alexander VI aan dat het nieuwe continent onder de controle van de Europese kroon moet komen en dat het bestemd moet zijn voor de verspreiding van het christendom, d.w.z. dat de inboorlingen moeten worden bekeerd tot de "ware" religie en medeleven moeten tonen christen.

Dat is de reden waarom Spanje als eerste de controle over het continent kreeg en de inheemse volkeren door oorlog moest confronteren, terwijl andere rijken, zoals de Engelsen of de Nederlanders, werden later aangemoedigd om delen van het nieuwe continent te koloniseren, toen de protestantse Reformatie hen toestond zich te ontdoen van de mandaten van de pausdom. De geschiedenis van de verovering van Amerika door de Europese mogendheden is verdeeld in vier verschillende delen: de Spaanse verovering, de Portugese verovering, de Franse verovering en de Britse verovering.

1. Een kreet van vrijheid en onafhankelijkheid

Het was nog vroeg in de ochtend toen priester Miguel Hidalgo y Costilla, vergezeld door soldaten Ignacio Allende en Juan Aldama, Hij klom naar de hoogten van de parochie van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten en luidde de klokken om de parochianen op te roepen.

Het was 16 september 1810 en de boodschap die hij moest brengen was niet langer religieus maar politiek en sociaal: Hidalgo zou zijn volk oproepen om de wapens op te nemen tegen de regering. van de onderkoninkrijk Nieuw-Spanje, die hij ervan beschuldigde de Spaanse waarden te hebben verraden en gehoor te geven aan de bevelen van de Fransen, die na zijn inval in Spanje Fernando van de troon hadden gezet VII. En op dat moment, zonder dat Hidalgo het zelf wist, begon de lange strijd voor Mexicaanse onafhankelijkheid.

Deze gebeurtenis, die tegenwoordig bekend staat als "de schreeuw van Dolores", was echter het topje van een revolutionaire ijsberg. In Santiago de Querétaro, datzelfde jaar, in het huis van de corregidor van de stad, José Miguel Domínguez, een handvol samenzweerders: Ignacio Allende, Mariano Abasolo, José Mariano Michelena, José María García Obeso, Juan Aldama, de priester Miguel Hidalgo zelf en Costilla en andere advocaten, kooplieden en soldaten ontevreden over de gebeurtenissen die plaatsvonden in de Europese metropool als gevolg van de Napoleontische invasies. Zijn doel, verborgen achter het excuus van een ontmoeting om over te praten literatuur, een raad van bestuur zou vormen die de macht zou overnemen in naam van Ferdinand VII, de door de Fransen afgezette koning, zoals in verschillende regio's van Spanje gebeurde.

1. Zinken van de Titanic

De Titanic, een Brits oceaanstomer van rederij White Star Line, werd gebouwd op initiatief van J. Bruce Ismay in 1907, en ontworpen door marine-ingenieurs Thomas Andrews en Alexander Carlisle op de scheepswerven van Harland & Wolff in Belfast (Ierland). De bouw begon in april 1909 en werd eind maart 1912 voltooid. Op het moment van voltooiing was de Titanic het passagiersschip grootste en meest luxueuze ooit gebouwd. Het was voorzien van zestien waterdichte compartimenten die dienden om het schip tegen schade te beschermen. belangrijk.

Haar zinken vond plaats in de nacht van 14 op 15 april 1912, toen ze haar eerste reis maakte van Southampton naar New York. Het kwam in aanvaring met een ijsberg in de Atlantische Oceaan voor de kust van Newfoundland. Deze aanvaring vond plaats aan stuurboordzijde op 14 april om 23:40 uur en zorgde ervoor dat de voering op 15 april om 02:20 uur zonk. April, dat wil zeggen, in minder dan drie uur. Ongeveer 1.500 mensen stierven door verschillende slagen, vallen, verdrinking of onderkoeling. Beroemde persoonlijkheden kwamen om in het scheepswrak, waaronder Benjamin Guggenheim en John Jacob Astor IV.

Het schip had niet genoeg reddingsboten en de bemanning was nooit getraind om met dit scenario om te gaan. Als gevolg hiervan was de evacuatie van passagiers slecht georganiseerd. Ook het gedrag van de kapitein van de Titanic, Edward John Smith, werd bekritiseerd, met name omdat hij het schip op een te hoge snelheid had gehouden, gezien de zeilomstandigheden. Ook de meteorologische en klimatologische omstandigheden speelden een bepalende rol.

De schipbreuk veroorzaakte een schok over de hele wereld, vooral in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. Na het zinken werden verschillende onderzoekscommissies uitgevoerd en hun conclusies werden gebruikt om de maritieme veiligheid te verbeteren, vooral door nieuwe regelgeving. Evenzo heeft deze tragedie aanleiding gegeven tot talloze legendes over de redenen voor het zinken.

1. Biografie van Steve Jobs

Steve Paul Jobs werd geboren in San Francisco op 24 februari 1955. Zijn ouders waren twee studenten met een laag inkomen toen ze hem kregen, dus gaven ze hem ter adoptie af aan het Armeense echtpaar Paul Jobs en Clara Hagopian. Het gezin verhuisde in 1961 naar Mountain View, en terwijl Steve op de universiteit zat, begon hij... geïnteresseerd in computers en volgde workshops die werden georganiseerd door Hewlett-Packard, een bedrijf waarin meer vooruit gewerkt.

In 1972 studeerde hij slechts zes maanden aan het Reed College in Portland als student, hoewel hij als auditie bleef doorgaan. Maanden later maakte hij een spirituele retraite in India. Bij zijn terugkeer werd hij ingehuurd door Atari, een bedrijf dat videogames op de markt bracht. In die tijd en vanuit zijn garage sloot hij zich aan bij de ingenieur Stephen Wozniak om de eerste personal computer te produceren en op de markt te brengen: Apple I. Al in 1976 richtten ze Apple Computer op en het jaar daarop ontwikkelden ze de Apple II. Vanaf dat moment werd het een van de snelst groeiende bedrijven in de Verenigde Staten.

In 1984 bracht Apple de eerste Macintosh uit, wat destijds een ware revolutie was. Ondanks dit succes kon Jobs niet opschieten met zijn collega's, dus verliet hij het bedrijf in 1985. Nadat hij Apple had verlaten, richtte Steve Jobs zich op het creëren van Pixar Animation Studios en begon al snel met het produceren van films voor The Walt Disney Company.

Tegelijkertijd richtte hij het bedrijf NeXT Computer op. In 1993 veranderde het zijn naam in NeXT Software en richtte het zich op de ontwikkeling van besturingssystemen. Daarom kondigde Apple drie jaar later de aankoop aan van het bedrijf van Jobs om het Macintosh-besturingssysteem te updaten. Zo keerde Steve Jobs in 1996 terug om deel uit te maken van zijn eerste bedrijf als adviseur.

Gezien de conflicten met Microsoft nam de president van Apple ontslag en nam Steve Jobs in 1997 zijn plaats in. Tijdens deze tweede fase zorgde het opnieuw voor een revolutie op de markt, zoals het jaren eerder had gedaan.

In 2004 werd bij hem alvleesklierkanker vastgesteld. Deze ziekte werd niet openbaar gemaakt en Jobs bleef normaal werken. In 2009 onderging hij een levertransplantatie, hoewel kort daarna, en twee jaar later stierf hij op 5 oktober 2011 op slechts 56-jarige leeftijd.

1. Mexicaanse revolutie

De Mexicaanse Revolutie was een gewapend conflict dat begon in 1910 en eindigde in 1920. Het vertegenwoordigde de belangrijkste sociale en politieke gebeurtenis van de Mexicaanse 20e eeuw. Het was een reeks gewapende opstanden tegen de opeenvolgende dictatoriale regeringen van Porfirio Díaz, dat duurde tot het tweede of derde decennium van de eeuw, toen de Mexicaanse grondwet uiteindelijk werd afgekondigd.

Tijdens het conflict kwamen troepen die loyaal waren aan de dictatoriale regering van Porfirio Díaz, die het land regeerde sinds 1876, aanvankelijk in botsing met de rebellen onder leiding van Francisco I. Madero, die de mogelijkheid zag om een ​​herstelbeweging voor de Republiek te starten. Ze waren succesvol in 1910, via het San Luis Plan, waarin ze oprukten vanuit het Mexicaanse noorden, vanuit San Antonio (Texas).

In 1911 werden er verkiezingen gehouden en werd Madero zelf tot president gekozen. Maar zijn meningsverschillen met andere revolutionaire leiders, zoals Pascual Orozco en Emiliano Zapata, zorgden ervoor dat zijn voormalige bondgenoten tegen hem in opstand kwamen. De kans werd aangegrepen door een groep soldaten die tegenwoordig bekend staat als de "Tragische Tien", die onder leiding van Félix Díaz, Bernardo Reyes en Victoriano Huerta pleegden een staatsgreep en vermoordden de president, zijn broer en de vice-president. Zo nam Huerta het mandaat van het land over.

Revolutionaire leiders zoals Venustiano Carranza of Francisco "Pancho" Villa reageerden snel, ze vochten tegen de de facto regering tot het aftreden van Huerta in 1912, na de Noord-Amerikaanse invasie van Veracruz. Toen, verre van het bereiken van vrede, begonnen conflicten tussen de verschillende facties die Huerta hadden afgezet, dat Carranza de Aguascalientes-conventie bijeenriep om één leider te benoemen, namelijk Eulalio Gutiérrez, President. Carranza zelf negeerde de overeenkomst echter en de vijandelijkheden werden hervat.

Ten slotte werden de eerste stappen gezet om in 1917 een nieuwe grondwet voor het land in te voeren en Carranza aan de macht te brengen. Maar de interne strijd zou nog een paar jaar duren, waarin deze leiders zouden worden vermoord: Zapata in 1919, Carranza in 1920, Villa in 1923 en Obregón in 1928. Maar al in 1920 had Adolfo de la Huerta het mandaat op zich genomen, en in 1924 had Plutarco Elías Calles plaatsgemaakt voor de democratische geschiedenis van het land en een einde gemaakt aan de Mexicaanse revolutie.

1. De val van de Berlijnse muur

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog waren zowel Duitsland als de stad Berlijn verdeeld in vier bezettingssectoren: Sovjet-, Amerikaanse, Franse en Engelse. Slechte relaties tussen de communisten en de geallieerden groeiden tot het punt waarop twee Duitslanden ontstonden. Zo werden in 1949 de drie westerse sectoren (Amerikaans, Frans en Brits) bekend als: Bondsrepubliek Duitsland (BRD) en de oostelijke (Sovjet-) sector werden de Duitse Democratische Republiek (ADH).

Tot 1961 verlieten bijna drie miljoen mensen Oost-Duitsland naar West-Berlijn vanwege de gehavende Sovjet-economie. De DDR begon haar bevolkingsverlies te realiseren en in de nacht van 12 augustus In 1961 besloot hij een tijdelijke omheining van 155 kilometer te plaatsen die de twee delen van Berlijn. In de volgende dagen begon de bouw van een bakstenen muur en werden mensen van wie de huizen in de bouwlijn stonden uitgezet.

Door het bestaan ​​van vele ontsnappingspogingen werd de Berlijnse Muur in de loop der jaren vergroot tot een betonnen muur tussen de 3,5 en 4 meter hoog. hoogte, met een binnenkant gevormd door staalkabels om de weerstand te vergroten en, in het bovenste deel, plaatsten ze een halfbolvormig oppervlak zodat niemand eraan kon grijpen. ze.

Rond 1975 ging 43 kilometer van de muur vergezeld van de zogenaamde "dodenstrook", bestaande uit een gracht, een prikkeldraadomheining, een weg waarlangs constant circulerende militaire voertuigen, alarmsystemen, automatische wapens, wachttorens en patrouilles begeleid door honden 24 uur per dag. dag.

De val van de muur was ingegeven door de opening van de grenzen tussen Oostenrijk en Hongarije in mei 1989, omdat steeds meer Duitsers naar Hongarije reisden om asiel aan te vragen. Dit feit leidde tot enorme demonstraties op de Alexanderplatz die leidden tot de 9 november 1989 verklaarde de DDR-regering dat doorgang naar het westen was toegestaan ​​en er vond een uittocht plaats enorm. Deze gebeurtenis markeerde het begin van de hereniging van de Duitse Bondsrepubliek en de Duitse Democratische Republiek na 28 jaar scheiding.

1. De dood van Julius Caesar

in de gesprekken ideeën van maart vanaf 44 u. C., een groep senatoren, die samenspanden tegen zijn regering, riep Julius Caesar naar het Forum om hem een ​​petitie voor te lezen, die bedoeld was om de macht terug te geven aan de Senaat. Marco Antonio, een belangrijke medewerker van César, wilde hem tegenhouden om uit te leggen dat hij diffuus nieuws had gekregen over de mogelijkheid van een complot tegen hem, maar hij was niet overtuigd.

De groep samenzweerders onderschepte hem en leidde hem naar een aangrenzende kamer in het Theater van Pompey, waar Tullius Cimber de petitie overhandigde. Toen de dictator het begon te lezen, trok Cimber aan zijn gewaad, waardoor Caesar, die Pontifex Maximus was en wettelijk onaantastbaar, tegen hem schreeuwde: Ista quidem vis est?, wat in het Latijn betekent "Wat voor soort geweld is dit?". Op dat moment trok Servilio Casca een dolk en viel Caesar's nek aan, die zich snel verdedigde door een schrijfstift in zijn arm te steken.

De agressor riep al snel in het Grieks ἀδελφέ, βοήθει!, wat betekent "Help, broeders!", en op dat moment riepen alle senatoren ze gooiden naar hem. De dictator probeerde het gebouw te verlaten om om hulp te roepen, maar, verblind door het bloed dat uit zijn hoofd stroomde, struikelde hij en het viel. De samenzweerders bleven hem executeren tot hij stierf. In totaal gaven ze hem drieëntwintig steekwonden, waarvan er wordt aangenomen dat er slechts één zijn dood heeft veroorzaakt.

Volgens de Romeinse historici Eutropius en Suetonius waren er zestig senatoren die actief deelnamen aan de moord. Na de moord vluchtten de samenzweerders en lieten het lichaam achter aan de voet van een standbeeld van Pompeius, van waar enkele slaven het opraapten en, nadat hij het naar Marco Antonio had gebracht, hij het aan de geschokte liet zien dorp.

kan je van dienst zijn: