Wat is Cronbach's Alpha en hoe wordt het gedefinieerd?

Marco Antonio Villanueva Bustamante
Doctoraat in de psychologie

Cronbach's alpha is de meest gebruikte coëfficiënt om de interne consistentie van een meetschaal te schatten.

Een van de fundamentele elementen bij het bouwen en gebruiken van een weegschaal is betrouwbaarheid, dit wordt gedefinieerd als de stabiliteit gepresenteerd door een meetinstrument, wanneer het meerdere keren wordt toegepast terwijl de omstandigheden aanwezig zijn Vergelijkbaar. Met andere woorden, betrouwbaarheid geeft aan hoe nauwkeurig een meetinstrument is door het betreffende construct meer dan eens te evalueren. Om de betrouwbaarheid te beoordelen, kunnen meerdere technieken worden gebruikt, zoals de test-hertest coëfficiënt die de correlatie vaststelt tussen de respons van een meetinstrument dat bij twee verschillende gelegenheden wordt toegepast; de coëfficiënt van parallelle vormen, wordt berekend door een instrument toe te passen dat twee verschillende versies heeft; Eindelijk, de coëfficiënt van interne consistentie

Cronbach's alpha wordt voorgesteld door Lee J. Cronbach in 1951, als maatregel tegen de beperking van de KR-20 en KR-21 coëfficiënt ontwikkeld door Kuder en Richardson, die alleen kan worden toegepast op schalen met antwoordopties dichotoom

Om Cronbach's alfa (α) te berekenen, wordt de volgende formule gebruikt:

Waarbij k het aantal toetsitems is; S_Yo² is de variantie van de items en S_som² is de totale variantie van de schaal. Met andere woorden, alfa wordt verkregen door de correlatie van elk item op de schaal met elk van de andere items te berekenen, dan is het zo gemiddelde van deze correlaties en het resultaat zou de waarde van alfa zijn, het is vermeldenswaard dat deze correlaties worden geschat door middel van de correlatiecoëfficiënt van peerson. Daarom is betrouwbaarheid via alfa gerelateerd aan de lengte van de schaal en het niveau van covariantie (correlatie) tussen de items. De alpha-waarde van Cronbach kan tussen 0 en 1 liggen, hoe dichter bij 1, hoe beter de interne consistentie-index; in die zin is de minimaal aanvaardbare waarde van alfa .70 en waarden groter dan .90 duiden op redundantie in de items.

Cronbach's alpha is de meest gebruikte methode geworden om de interne consistentie van een schaal te schatten voordelen ten opzichte van andere methoden, maar ook omdat de meeste statistische pakketten en programma's dit kunnen inschatten waard. Het gebruik van Cronbach's alfa is echter niet zonder kritiek, waarvan de meeste voortkomen uit de schending van de aannames.

Veronderstellingen van Cronbach's Alpha

1. Tau-equivalentie, dit verwijst naar het feit dat alle items van een schaal dezelfde eigenschap of dezelfde latente factor meten met een vergelijkbare mate van precisie.
2. De fouten mogen niet gecorreleerd zijn, aangezien wordt aangenomen dat ze onafhankelijk zijn.
3. Unidimensionaliteit van de items, dat wil zeggen, de items van een schaal moeten een enkele latente eigenschap meten.
4. Het meetniveau van de geoperationaliseerde variabele moet continu zijn.

Het niet naleven van een van deze aannames kan leiden tot een foutieve schatting van de Cronbach's Alpha-waarden. Gezien de aard van de gegevens in de sociale en gezondheidswetenschappen is het echter gebruikelijk om niet aan de vierde aanname te voldoen; dat wil zeggen, de gegevens hebben de neiging ordinaal te zijn. Het toepassen van de alpha-coëfficiënt op ordinale gegevens, vooral wanneer er minder dan 5 antwoordopties zijn, kan een onderschatting van de waarden veroorzaken. Om deze reden zijn er alternatieven ontstaan ​​voor Cronbach's Alpha.

De ordinale alfa

De schatting van de interne consistentie met behulp van de ordinale alfa volgt dezelfde logica als Cronbach's alfa, met de verschil, dat in plaats van de Pearson-correlatiematrix te gebruiken, ordinale alfa de polychore correlatiematrix of gebruikt tetrachorisch. Evenzo is ordinale alfa, in tegenstelling tot de alfa van Cronbach, die gevoelig is voor scheefheid van gegevens, een onbevooroordeelde schatting.

McDonald's Omega

Gezien de schending van de aanname van gelijkwaardigheid tussen de items, is de McDonald-omega een methode voor het schatten van interne consistentie die aan relevantie wint. Een van de voordelen van deze coëfficiënt is dat omega, in tegenstelling tot alfa, werkt met ladingen factoren van elk item en is niet afhankelijk van het aantal items op de schaal, zoals hieronder te zien is formule.

waarbij λ de laadfactor is en λ_i de laadfactor, gestandaardiseerd. Net als bij de alfa van Cronbach vertegenwoordigen omega-waarden tussen .70 en .90 adequate waarden.

Ondanks de voordelen van het gebruik van McDonald's ordinale alfa en omega, is de toepassing ervan in onderzoek nog schaars. Dit kan zijn omdat de meeste statistische software en pakketten daar nog geen mogelijkheid voor hebben acht ze.