Belang van herbivoren

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Plantenetende dieren zijn dieren die hun voedsel rechtstreeks van planten halen. Planten, schimmels en zelfs algen, wanneer ze het exclusieve menu van een diersoort worden, hebben dit commensaal als de controleur van hun eigen bevolking, in staat zijn te zeggen dat de eerste ecologische functie van herbivoren is om samen te werken aan het nobele werk om het evenwicht in de biodiversiteit te bewaren groente. Onder de eetgewoonten van dieren vinden we dat herbivoren op hun beurt dienen als voedingsbron voor de meeste carnivoren, waardoor de dynamiek in de energiestroom behouden blijft die het onderhoud van ecosystemen mogelijk maakt, door een diversiteit aan soorten die evolutionair gezien Ze zijn erin geslaagd om onderling controlemechanismen op te zetten, waarmee ze garanderen dat elke soort krijgt en levert wat nodig is voor het voortbestaan ​​van de soort. de rest.

Voeding van herbivoren

Elke soort op de planeet is geëvolueerd op basis van de beschikbare middelen in zijn eigen omgeving, maar Dit is op zo'n manier gebeurd dat dezelfde middelen door elk van de verschillende manieren kunnen worden gebruikt soort.

Als we bijvoorbeeld de dynamiek van plantenetende dieren in Afrikaanse graslanden observeren, realiseren we ons dat elke soort zelfs van verschillende delen van dezelfde plant, dit als gevolg van de extreme klimatologische omstandigheden van die gebieden, die op hun beurt beperken de ontwikkeling van een grotere diversiteit aan soorten, waardoor de bestaande soorten zo zijn meegeëvolueerd dat hun interactie nog rigoureus. Kleinere herbivoren vinden voedsel in de lagere delen van de planten.

Wortels, stengels en scheuten dicht bij de grond, evenals grassen en grassen, zorgen voor voedsel voor impala's, zebra's en andere herkauwers, evenals verschillende kleinere herbivoren, hogere wezens zoals giraffen en vogels, hebben echter de vrije beschikking over alles wat ze vinden boomtoppen, inclusief bloemen en vruchten, met respect voor alle delen van de plant die overeenkomen met eten, zodat het dieet van elk soorten in omgevingen met beperkte hulpbronnen, wordt nog specifieker dan die ontwikkeld door herbivoren in gebieden met een grotere biodiversiteit groente.

plantenetende ongewervelde dieren

De overgrote meerderheid van ongewervelde dieren is afhankelijk van planten, vooral geleedpotigen. Zelfs de logge muggen voeden zich met het sap van planten en de nectar van hun bloemen, en hebben het bloed van gewervelde dieren eigenlijk alleen nodig voor voortplantingsdoeleinden.

Het feit dat planten in staat zijn om lichtenergie uit de zon te halen en om te zetten in chemische energie voor hun eigen levensonderhoud, heeft ervoor gezorgd dat deze prachtige wezens aan de basis van de trofische keten initiëren de uitwisseling van energie die het mogelijk maakt om de rest van het leven op de planeet. In die zin, ongewervelde dieren, aangezien ze ook een van de eerste soorten zijn die verschijnen en mee evolueren planten, was het te verwachten dat ze hun energiebron daarin zouden vinden, zich zeer ontwikkelend verscheidene.

De nabijheid die ongewervelde dieren behouden bij de planten die hen voeden, heeft ze echter tot de perfecte zenders gemaakt voor een groot aantal micro-organismen, zoals schimmels en bacteriën, maar ook virussen, daarom worden ze meestal niet zo goed gezien in culturen gemaakt door mensen, vanwege alle ziekten die ze kunnen overbrengen en het feit dat ze eten wat bestemd is als voedsel voor de mensen.

herbivore gewervelde dieren

In het geval van gewervelde dieren die zich ook voeden met het plantenrijk, zijn er andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden, vooral als het gaat om landbouwactiviteiten. begrazing gecreëerd door de behoefte aan het massaal houden van runderen, geiten en varkens, om enkele van de grote plantenconsumenten te noemen die de mensheid heeft aangemoedigd.

Als gevolg van de grote vraag naar plantensoorten voor de kweek van herbivore gewervelde dieren bestemd voor ons eigen voedsel, is het ook vereist om grote gewassen te implementeren om ze in stand te houden, waardoor een nieuwe energetische dynamiek ontstaat die mensen onder onze controle moeten houden, omdat het op een natuurlijke manier zou worden beheerst door het bestaande evenwicht tussen alle soorten van de ecosystemen en er niet veel over zou blijven voor onze keukens, vanwege dat herbivore gewervelde dieren ook een voedselbron zijn voor andere vleesetende dieren, dus we zouden veel concurrentie hebben, zoals het geval was in de prehistorie.

Biodiversiteit gestimuleerd door Herbivoren

Met betrekking tot hoe het bestaan ​​van plantenetende dieren het plantenrijk rechtstreeks beïnvloedt, is het mogelijk gebleken om aan te tonen dat er een nauw verband bestaat tussen de verscheidenheid aan dieren en herbivoren en de variëteit aan plantensoorten die in een bepaald gebied aanwezig zijn, daarom neemt de plantenbiodiversiteit toe bij aanwezigheid van een grotere biodiversiteit van herbivoren, maar Dit fenomeen doet zich ook voor als gevolg van een grotere toename van de populatie van een of andere herbivoor die het voortbestaan ​​van de planten in gevaar brengt, zoals gebeurt in de graslanden van de kuddes.

Bibliografische verwijzingen

Salvat-bibliotheek (1973). De evolutie van de kruiden. Barcelona, ​​Spanje. Salvat-editors.

Hickman, C. et al. (1998) Integrale principes van zoölogie. 11e druk Madrid, Spanje. McGraw-Hill Interamericana.

Villa, C. (1996). Biologie. 8e editie. Mexico. McGraw Hill.

ALDEZABAL, Arantza, et al. (2022) De rol van herbivoren bij het behoud van weilanden. Ecosystemen, 2002, vol. 11, niet 3.

GASTELUM-MENDOZA, Fernando I., et al. (2019). Herbivore dieet: techniek, belang en implicaties voor natuurbeheer. AGROProductiviteit, vol. 12, nr. 4, p. 17-24.

GRISELDA, Pérez López, et al. Het belang van genetische diversiteit op de chemische afweer van planten en herbivorengemeenschappen.