Belang van Bolivariaanse scholen

Sinds 1999 heet Venezuela officieel de Bolivariaanse Republiek Venezuela. President Hugo Chávez was de promotor van een revolutionaire politieke beweging gebaseerd op de principes van het socialisme en de idealen van Simón Bolívar. Tijdens de regeringsjaren van Chávez en president Nicolás Maduro heeft er een diepgaande transformatie plaatsgevonden in alle lagen van de samenleving.

Op onderwijsgebied is op nationaal niveau een nieuw model gecreëerd dat bekend staat onder de term "Bolivariaanse school".

In de loop der jaren zijn meer dan 4.700 scholen en een reeks maatregelen ter verbetering van het onderwijs in werking gesteld. Voor de Venezolaanse regering is het een grote stap vooruit in het revolutionaire proces en voor de oppositie is het nieuwe onderwijsparadigma opnieuw een mislukking van de Bolivariaanse revolutie.

Fundamentele assen van de Bolivariaanse School

Het aantal scholen in het openbaar onderwijs is aanzienlijk toegenomen. Scholen zijn uitgerust met geavanceerd educatief materiaal, vooral nieuwe technologieën. Evenzo zijn leraren getraind in nieuwe methodologische en pedagogische vaardigheden.

Om academische prestaties te verbeteren en sociale integratie te bevorderen, zijn er specifieke programma's die de voeden van de schoolbevolking. De fysieke activiteit en sport is een andere pijler van de Bolivariaanse scholen. Het pedagogische voorstel dat door de Venezolaanse regering wordt gepromoot, legt de nadruk op samenwerkingsrelaties boven het idee van concurrentievermogen. De actieve participatie van studenten en de opname van de Venezolaanse culturele diversiteit in de school is een andere pijler van het onderwijsmodel.

De ontwikkeling van deze nieuwe opvatting van openbaar onderwijs heeft een drievoudig doel

Ten eerste, sociale uitsluiting terugdringen en gelijke kansen bevorderen door middel van onderwijs.

Aan de andere kant, de versterking van de onderwijssysteem Het maakt het mogelijk om bepaalde specifieke problemen, zoals schooluitval of lage schoolprestaties, tegen te gaan.

Ten slotte is het de bedoeling dat de openbare en gratis kwaliteitsschool een instrument wordt om de vooruitgang van de Venezolaanse samenleving te bevorderen.

Kortom, van de perspectief van de uitvoerende macht moet de school een instrument zijn dat de verwezenlijkingen van de Bolivariaanse revolutie promoot.

Kritiek op de onderwijsaanpak

De oppositie tegen het Bolivariaanse regime heeft niet hetzelfde oordeel over het onderwijssysteem als de regering. De kritiek op de Bolivariaanse School is divers:

1) het onderwijssysteem heeft een duidelijke politieke inspiratie, aangezien het hoofddoel de indoctrinatie van de schoolbevolking (in leerboeken wordt bijvoorbeeld de figuur van Chávez geprezen als een messiaans karakter),

2) de oprichting van scholen en investeringen in nieuwe technologieën zijn niet gepaard gegaan met een hogere kwaliteit van de academische opleiding,

3) de lerarenopleiding is niet toereikend om de nieuwe onderwijsuitdagingen het hoofd te bieden,

4) het feit dat leraren worden beoordeeld door studenten wordt beschouwd als een absurde en anti-pedagogische praktijk en

5) de Bolivariaanse School wordt gewaardeerd als een social engineering project.

Afbeelding: Fotolia. Doozydo