Definitie van porfierboom

In de traditie filosofie geïnitieerd door Plato en Aristoteles, het idee van substantie opgevat als de geslacht opperste van alle dingen. In de lll eeuw d. C de neoplatonische filosoof Porfirio presenteerde zijn eigen verklaringsmodel waarin a classificatie over stoffen. Dit model staat bekend als de Boom van Porfirio en in hem ontstaat een boomachtige structuur waarin alles wat bestaat geleidelijk wordt opgevat, dat wil zeggen van de meest algemene substantie tot de meest bijzondere.

In de schema Over het algemeen worden drie fundamentele concepten gebruikt; geslacht, soort en individu. Van hen is er een gradatie van het meest algemene naar het meest concrete.

De classificatie van de filosoof was in twee opzichten een beslissende stap vooruit:

Eerst werd een nominalistische kijk op de werkelijkheid gegeven (voor nominalisme zijn er geen algemene concepten "buiten" dingen ", aangezien de concepten gewoon namen zijn die dienen om een ​​reeks eigenschappen te benoemen die zijn gegroepeerd in de dingen).

Ten tweede diende hun classificatie als referentiemodel voor de taxonomische indelingen van naturalisten.

Algemene benadering van de Porfirio-boom

Met zijn classificatie van alles wat bestaat, maakte Porphyrius een herinterpretatie van Plato en Aristoteles. Vanaf het begin nam hij zijn algemene visie over en op een bijzondere manier zijn idee van substantie. Vanaf het tweede nam hij zijn visie op categorieën over en paste deze toe op het begrip substantie.

Elke stof is onderverdeeld in twee categorieën: samengesteld en eenvoudig. Samengestelde stoffen verwijzen naar een lichaam, dat is onderverdeeld in twee subcategorieën: levend en levenloos. Geanimeerde lichamen zijn op hun beurt onderverdeeld in twee: gevoelig en ongevoelig. Een gevoelig lichaam zou dat van een dier zijn. Op het laatste niveau van de boom worden dieren ingedeeld in twee categorieën: rationeel en irrationeel.

Zoals te zien is, is de Porfirio-boom een ​​classificatiesysteem gebaseerd op dichotomieën (een eigenschap die je hebt of niet hebt) en de logica Aristotelisch type. Op deze manier wordt de mens gedefinieerd als een rationeel dier.

Dit model is gebaseerd op een relatie van ondergeschiktheid. Met andere woorden, een specifiek individu draagt impliciet een reeks logische concepten die het definiëren, aangezien het een rationeel wezen is, een dier, een gevoelig, bezield, levend en samengesteld wezen. En al deze categorieën zijn geïntegreerd in het oorspronkelijke idee van substantie.

Foto: Fotolia - Rybkina2009