Belang van landbouw

Serena Cuoghi
Titel van hoogleraar biologie

Het was alleen door het vermogen dat mensen technieken en technologieën ontwikkelden om hun eigen voedsel van plantaardige oorsprong te verbouwen, om ze in hun dagelijkse voeding op te nemen. op een permanente manier, naast het bereiken van het domesticeren en fokken van dieren die dienden als eiwitbron en zelfs als metgezel, waardoor bewegen naar een stabielere, veiligere, rustigere en socialere manier van leven, door de oprichting van nederzettingen die op hun beurt de bouw van hun eigen huishoudens. In die zin vormt het belang van de landbouw voor de mens zelfs het uitgangspunt voor de ontwikkeling van een steeds complexere geest, technologisch en in staat om de nieuwe problemen op te lossen waarmee het als bevolking werd geconfronteerd ze groeiden.

Ondanks dat het een van de oudste menselijke praktijken is, wordt landbouw nog lang niet beschouwd als een volledig geperfectioneerde hulpbron. Er is een groot aantal variabelen die dit feit en de gevolgen ervan beïnvloeden, variërend van ecologisch tot economisch, waardoor ontwikkeling meer dan ooit nodig is. van wetenschappelijke onderzoeken die bijdragen aan de productie van een landbouw die steeds meer in harmonie is met het milieu en het creëren van productiemodellen gericht op een gelijke distributie van voedsel, en de economische toegankelijkheid ervan voor alle mensen, als de essentie van hun fundamentele rechten en maatregelen voor de uitroeiing van honger.

Impact van de landbouw

Door de eeuwen heen – vooral sinds de eerste industriële revolutie en het begin van de moderniteit – heeft de landbouw steeds agressievere vormen aangenomen ten opzichte van het milieu, met ernstige effecten op de biodiversiteit in elk gebied waar het wordt toegepast, met name door grote extensieve teelt van een of zeer weinig soorten, waardoor kolonisatie kunstmatig wordt gecreëerd door gecultiveerde soorten, waardoor de dynamiek van variatie van soorten die millennia lang samen in die ruimte waren geëvolueerd, volledig werd doorbroken, totdat ze hun eigen ecologische evenwicht bereikten.

Aan de andere kant heeft de moderne landbouw ook een negatieve invloed gehad op de bodem. De hoge erosie en slijtage van nutriënten in de bodem, als gevolg van het gebrek aan variaties in de dynamiek van de landbouw, leidt tot de noodzaak om kunstmatig de voedingsstoffen die de gewassen nodig hebben, dit impliceert het gebruik van chemische meststoffen die mogelijk in overeenstemming zijn met de eigenschappen van zowel de bodem als de planten en vormen geen groter risico, maar sommige meststoffen kunnen ook onnodig afval veroorzaken, wat samen met de vereiste pesticiden en herbiciden in de extensieve landbouw, bedoeld om respectievelijk insecten en onkruid te verdelgen, vormen een kritieke bron van verontreiniging, zowel voor de bodem als voor de wateren.

En aangezien het ook om water gaat, wordt het niet alleen beïnvloed door een vervuilingsprobleem, maar ook door de extreme behoefte als vitale vloeistof voor de ontwikkeling van gewassen, zelfs het overheersen van het belang van landbouw boven waterbeheer, waardoor bij vele gelegenheden, afwijkingen van de natuurlijke kanalen van rivieren, privatisering van putten en natuurlijke waterreservoirs, waardoor andere ecosystemen en zelfs populaties veranderen menselijk.

agrarische transformatie

Al het bovenstaande heeft als convergentiepunt de wijze waarop de behoefte aan grootschalige productie van voedsel is geworden vertaald in het opzetten van een landbouwmodel van grote hoeveelheden hectaren, bebouwd met een zeer lage soortenvariëteit, een feit dat Het komt niet van nature voor, maar eerder in klimaatzones die het toelaten, waar over het algemeen zowel de variëteit als de hoeveelheid voorkomen kolonisten.

Mensen zijn echter in staat geweest om steeds grotere populaties te creëren met bijna geen verscheidenheid aan soorten, vandaar dat de natuur van mening is die soorten kunstmatig ingebracht als een reële bedreiging, waardoor verdedigingsmechanismen worden geactiveerd die we besloten om gewasongedierte te noemen, door een strijd waarin er geen winnaars kunnen zijn, tenzij er strategieën worden toegepast die meer in overeenstemming zijn met de regels van de natuur, dus uitgaande van een duurzame landbouwontwikkeling met het milieu, waarbij deze praktijken in evenwicht worden gebracht met het gebied van biodiversiteit en respect voor het leven in de planeet.

Bibliografische verwijzingen

Morris, ged. (1971). De naakte aap, een studie van het menselijke dier. Plaza & Janes, SA Uitgevers. HIJ. Barcelona, ​​Spanje.

Morris, ged. (1975). De menselijke dierentuin. Plaza & Janes, SA Uitgevers. HIJ. Barcelona, ​​Spanje.

Wereld, geb. (2008). Landbouw voor ontwikkeling. Wereldwijd ontwikkelingsrapport.

PEDREÑO, José Navarro, et al. (1995). Organisch afval en landbouw. Universiteit van Alicante, Spanje.

Vander Ploeg, J. D. (2014). Tien kwaliteiten van gezinslandbouw. LEISA Journal of Agroecology, 29(4), 6-8.