Belang van unitair en federaal (Argentinië)

Het waren de twee politieke doctrines die in de eerste decennia van de 19e eeuw in Argentinië discursief en militair werden geconfronteerd vanwege het soort organisatie dat ze eraan wilden verlenen. naar het gebied dat al onafhankelijk is van Spanje: gecentraliseerde regering vanuit de machtige stad Buenos Aires (unitarisch), of een systeem dat provinciale autonomie garandeert (federaal).

Ondanks de omvang van het conflict dat tot het einde van de 19e eeuw duurde en vele levens eiste, was het geschil de kiem waaruit de territoriale organisatie die Argentinië uiteindelijk heeft aangenomen, al omgezet in een soevereine staat: Republiek, Democratisch, Representatief en Federaal.

Het belangrijkste ideologische en politieke conflict dat plaatsvond in het moderne Argentinië

Ze ontketenden een conflict dat symbolisch werd en waaruit de beslissing voortkwam beleid kiezen voor een federaal systeem, dat in theorie het beste de geest van gelijkheid uitdrukte, onafhankelijkheid En soevereiniteit dat de ontluikende natie wilde.

Ze droegen bij aan de ontwikkeling van een discussie over de economische richting van het land: een van oudsher rijk Buenos Aires, absoluut eigenaar van de winstgevendheid van een enkel douanekantoor en een enkele haven, ten nadele van de provinciale economieën, of een synthese van beide posities die verwijder het territorium van het grillige lot waarnaar de triomf van een van de twee extreme facties en zo ongelijk.

Opmerkelijke politieke kaders aan de ene kant en de andere

Ze waren verantwoordelijk voor de geboorte van vele briljante persoonlijkheden in de Argentijnse politiek van die tijd, aanhangers van de ene kant en van de andere: Bernardino Rivadavia, Juan Lavalle, José María Paz (Unitarios) en Juan Manuel de Rosas, José Artigas en Justo José de Urquiza (Fed).

Dictator Rosas

Ze markeerden met name het lange domein dat werd uitgeoefend door Juan Manuel de Rosas op het Argentijnse grondgebied (1829-1852), eerst als gouverneur van Buenos Aires, en daarna als leider en quasi-dictator van de geconfedereerde staten, met zo'n macht dat die periode wordt erkend in de geschiedenis politiek van het land als rosismo of tijdperk van Rosas.

De rivaliteit was ook de aanleiding voor de creatie van een groot aantal artistieke en literaire werken, onder andere films. anderen, die het conflict vanuit verschillende perspectieven lieten zien, en van waaruit de auteurs ook hun mening aannamen en publiceerden. posities.

Verschillen die nog steeds worden waargenomen

Verantwoordelijk voor de geboorte van een historische wrok, die zelfs vandaag heerst, tussen het interieur van de land en porteños, de eerste geassocieerd met eenvoudige mensen, van het platteland, die aanbidden en strikt verdedigen tradities nationale en alle autochtone producten, terwijl de tweede is gekoppeld aan de meest intellectuele elites en professioneel opgeleide mensen die in alle opzichten een vrijer gevoel belijden en een kosmopolitische visie hebben wereld.

Fotolia-afbeeldingen. AllaBond, Jack F.