Betekenis van de Roemeense revolutie van 1989

In de jaren tachtig werden de Roemeense dictator Nicolae Ceausescu en zijn vrouw Elena geprezen als de grote leiders van de communistische natie. Steun van de bevolking was niet iets spontaans en oprechts, maar maakte deel uit van een propagandastrategie gericht op de cultus van persoonlijkheid van de leider.

In het dagelijks leven werden Roemenen gecontroleerd door het staatsapparaat en werden de mensen onderworpen aan strenge beperkingen: stroomuitval in woningen veroorzaakt door energiebeperkingen, voedseltekorten en gebrek aan medicijnen eenvoudig.

Tegelijkertijd werden sommige etnische minderheden op brute wijze vervolgd. Roemenië had aanzienlijke financiële schulden en stond op het punt van economische ineenstorting. In dit kader is de bevolking hij moest eindeloos in de rij staan ​​om aan de eerste levensbehoeften te voldoen.

Vóór het revolutionaire proces genoot Ceausescu van een goede internationale pers.

De wreedheden tijdens zijn tijd aan de macht werden logischerwijs het zwijgen opgelegd door staatspropaganda. Tegelijkertijd in de

media Westerlingen werd de figuur van Ceausescu positief gewaardeerd, aangezien hij zich in 1968 had verzet tegen de repressie van de Sovjets tegen Tsjechoslowakije.

In een paar weken tijd werd een dictatuur van meer dan 25 jaar geliquideerd

In december 1989 uitten de inwoners van de stad Timisoara hun onvrede in een massale demonstratie tegen de geheime politie van de dictator die de politieke dissidenten. Deze omstandigheid moedigde andere protesten in de rest van het land aan. De repressie van krijgsmacht het veroorzaakte honderden doden en duizenden gewonden en veel burgers werden gearresteerd.

Op 21 december sprak de communistische leider de natie als geheel toe met de bedoeling de golf van protesten te stoppen en de demonstranten te bestempelen als asociale hooligans. Desondanks mislukte zijn strategie en braken er nieuwe opstanden uit in de hoofdstad die niet door strijdkrachten konden worden onderdrukt. Dit zorgde ervoor dat de dictator en zijn vrouw per helikopter probeerden te ontsnappen, maar ze werden onderschept en vastgehouden.

Het presidentiële paleis waar de dictator en zijn vrouw woonden, werd door volkstroepen in brand gestoken

Na drie dagen werden beiden geëxecuteerd na een kort proces voor een militaire rechtbank. De val van de dictator werd uiteindelijk een feest voor het Roemeense volk.

Vanaf dat moment werd een nieuwe leider, Ion Iliescu, de vaandeldrager van een beweging populair en begon een overgangsfase naar een democratisch systeem.

Een van de eerste beslissingen van de voorlopige regering was de vrijlating van politieke gevangenen.

Afbeelding: Rode Kruis