Het belang van het onderscheiden van goed van kwaad

In religieuze voorschriften, de begin ethische of wettelijke normen is er meestal een expliciete verwijzing naar goed en kwaad. Bepaalde acties worden als goed en wenselijk beschouwd, terwijl andere slecht zijn en moeten worden vermeden. Het ene van het andere onderscheiden is een fundamentele vraag voor elk individu en voor iedereen maatschappij. Anders worden onrechtvaardigheden, misbruiken en ongeregeldheden gepleegd.

Het probleem van het onderscheid tussen de twee kanten van dezelfde medaille

In principe weten we allemaal dat stelen slecht is. Dit principe wordt door iedereen aanvaard en er is geen cultuur dat beweert het tegenovergestelde. In bepaalde uitzonderlijke gevallen kan de diefstal echter een rechtvaardiging hebben. Dus als iemand voedsel steelt van een etablissement om zijn kinderen te voeden, is dat strikt genomen zo het uitvoeren van een gedrag dat in strijd is met de wet en goede gewoonten, maar het doel van zijn actie is legitiem en respectabel.

De waarheid vertellen en geen valse getuigenis afleggen is een algemeen principe dat we allemaal als geldig accepteren. Desondanks weten we dat de waarheid beledigend, schadelijk of problematisch kan zijn. In bepaalde omstandigheden kunnen we twijfelen aan wat juist is: eerlijk zijn en schade aanrichten of liegen en onnodig lijden vermijden.

Soms wordt in naam van het goede schade toegebracht aan anderen en wanneer dit gebeurt, moet men overwegen of het idee van het goede echt de juiste is.

In die zin zijn veel revolutionaire processen begonnen met uitstekende bedoelingen en geëindigd in misstanden en wreedheden.

Wat in het verleden iets slechts en zondigs was (bijvoorbeeld homoseksualiteit), wordt vanuit historisch oogpunt beschouwd als normaal en respectabel gedrag.

De Duitse filosoof Friedrich Nietzsche verdedigde de stelling dat de ideeën van goed en kwaad moeten zijn overwonnen, aangezien beide in een specifieke culturele context zijn ontstaan ​​en als ideeën zijn opgelegd absoluut.

Aangezien er geen formule is om definitief onderscheid te maken, is het enige dat we kunnen doen, enkele criteria hebben Moreel onderscheiden wat de juiste waardering zou moeten zijn.

De rol van het geweten van schuld

Als iemand op de verkeerde manier handelt, is het waarschijnlijk dat hij zijn fout in eerste instantie niet zal herkennen. Echter, als hij rustig nadenkt over de gepleegde actie, zijn bewustzijn Hij zal optreden als rechter en zal beslissen of hij echt goed of fout heeft gehandeld. We zijn ons bewust van schuld omdat we weten hoe we onderscheid kunnen maken tussen het juiste en het verkeerde pad.

Om onze morele evaluatie van wat correct is zinvol te maken, moeten we eerst een reeks normen en regels leren. Het gaat er niet om ze zomaar te accepteren, maar om hun betekenis en hun authentieke waarde te begrijpen.

Wie kwaad doet en zich er niet van bewust is, heeft waarschijnlijk niemand hem geleerd onderscheid te maken tussen goed en kwaad.

Afbeeldingen Fotolia: Paulo Resende, Akira