Belang van de Duizend Dagen Oorlog

Ongetwijfeld betekende de komst van wat men onder moderniteit verstaat in Latijns-Amerika een diepgaande ontwikkeling ineenstorting en ernstige conflicten die te maken zouden hebben met de reorganisatie van staten, met de consolidatie van de politieke partijen, het einde van de anarchie en de herbevestiging dat om tot het wereldwijde economische systeem te behoren, het essentieel was om de realiteit van elk land te ordenen.

Wat voor soort conflict en met wie?

De oorlog die officieel bekend staat als de Oorlog van de Duizend Dagen vond plaats in het huidige grondgebied van Colombia, tussen de jaren 1899 en 1902, en omvatte in totaal meer dan 1100 conflictdagen. Zoals gebeurde in de meeste nieuwe Latijns-Amerikaanse landen in die tijd, deze confrontatie had als hoofddoel of oorzaak de pogingen van tegengestelde politieke partijen om de macht te grijpen.

In dit conflict kwamen de wensen en belangen van de Conservatieve Partij en de Liberale Partij, zeer tegengestelde politieke uitingen over hoe de toekomst van het land moet worden uitgevoerd, tegenover elkaar te staan. Terwijl Manuel Antonio Sanclemente de leider was van de eerste, trad Gabriel Vargas Santos op als de leider van de tweede.

De confrontaties en de ontwikkeling van het conflict

De tijd waarin we ons bevinden is een tijd van grote economische, politieke en sociale onrust geweest voor het hele continent. De nieuwe naties begonnen zich te integreren in het wereldwijde economische systeem en een van de belangrijkste vereisten om dit te bereiken was het ordenen en opruimen van de situatie. beleid, chaos en anarchie. In het geval van Colombia toonden de twee oorlogvoerende partijen verschillende opvattingen over hoe de politieke en sociale situatie te ordenen.

Toen het conflict in 1899 begon, was de macht in handen van de conservatieven en begonnen de conservatieven tegen hen in opstand te komen. liberalen in verschillende regio's van het grondgebied, vooral in de stad Santander, in die van Cauca en in wat vandaag Het is Panama. Deze opstanden waren gericht op het beëindigen van de regering conservatief van de dag, zijn economisch en sociaal beleid.

Een zwaar gevecht en onomkeerbare gevolgen

Zoals de naam al doet vermoeden, duurde deze oorlog meerdere jaren en kostte het een groot aantal strijders die stierven in het conflict. Naarmate de tijd verstreek, deden ook de bewegingen die vanuit verschillende delen van het land probeerden een einde te maken aan de conservatieve regering. In sommige gevallen waren het boeren die gelieerd waren aan liberale sectoren die handelden.

Het belangrijkste gevolg van deze oorlog was de val van de economische en commerciële circuits door zowel het verdwijnen van een groot deel van de werk evenals de vernietiging van velden en grondstoffen. De economische kosten die deze oorlog vertegenwoordigde voor de Staat het duurde lang voordat ze hersteld waren. Tegelijkertijd bleven de schulden met de centrale landen bestaan ​​en daardoor bevond het Colombiaanse volk zich in armoede. Uiteindelijk slaagde de conservatieve partij erin haar hegemonie te vestigen en haar politieke vijanden te ontbinden.

Afbeeldingen: Fotolia. Michaklootwijk – Matyas Rehak