Scriptvoorbeeld afspelen

In de theatrale voorstellingen een tekst genaamd “Theaterscript ", het heeft een reeks kenmerken waarmee de acteur zichzelf kan leiden.

Deze tekst kan de woorden en bewegingen hebben die direct worden beschreven of het kan vergezeld gaan van aantekeningen of glossen, die uw begrip zullen verduidelijken.

Het theaterscript is onderverdeeld in:

• Handelingen
• Scènes en
• Pauzes

De eerste twee zijn hiërarchisch met elkaar verbonden, aangezien elke akte uit een bepaald aantal scènes bestaat en pauzes in de scènes worden afgewisseld.

Voorbeeld theaterscript:

EERSTE HANDELING

Monica's appartement badkamer. Een zeer goed ingerichte badkamer met luxe afwerking. De deur is aan de linkerkant. Pastelgele tegels met in elkaar grijpende beeldjes. De wasbak heeft onderaan twee deuren, bovenaan een spiegel die het plafond raakt, aan de rechterkant een toilet en rechts hiervan bevindt zich het hydromassagebad. Drie decoratieve lijsten. Gekleurde zeepjes en een bloempot.

SCENENE I

Monica gaat naar de badkamer, heeft een draadloze telefoon in haar hand, sluit de deur en bekijkt zichzelf in de spiegel. bedachtzame manier en alsof ze zichzelf herkent, verbaasd kijkend alsof haar spiegelbeeld niet van haar was haarzelf. Hij raakt zijn gezicht aan.

Monica: mm! Er is geen twijfel; Ik zie er niet meer hetzelfde uit, ik ben niet meer dezelfde. Deze laatste twintig jaar hebben me vermoord. De wallen onder mijn ogen zijn van slapeloosheid, de kraaienpootjes naast de slapen zijn het resultaat van de onbevredigde en middelmatige ervaring die ik heb opgedaan; dit merkteken (wijst naar het merkteken dat de glimlach na verloop van tijd achterlaat) is hypocriet. Om te leven zoals ik niet ben, mezelf tonend als een porseleinen pop die niet mag breken en genegenheid veinzen voor die mensen die ze niet kon verdragen (zucht van ontmoediging en berusting).

Hij pauzeert even terwijl hij haar gezicht blijft onderzoeken.

Monica: De rimpels op mijn voorhoofd zijn van het feit dat ze me in de beschermende armen van mama en papa hebben beschermd en wat zijn geweest Ze wilden dat ik was en niet wat ik zou moeten zijn, of liever wie ik ben en is van binnen gecomprimeerd mijn; opgesloten in een onbreekbare en onoverkomelijke kooi diep in mij en dat alleen de confrontatie met mijn angsten en mezelf zou breken om haar te bevrijden.

Scène ii

Ze neemt de telefoon op en belt zonder aarzelen, maar een beetje angstig, ongeduldig een nummer.

Monica: Hoi! (op sensuele toon), ik heb je stem al gemist. We hebben elkaar al dagen niet gezien en ik heb je hier al nodig, het enige waar ik aan heb kunnen denken zonder een greintje concentratie te verliezen ben jij. Ik heb je dichtbij nodig. Het feit dat je liefkozingen me niet gek maken en van streek maken... weet je (fluisterend).

(PAUZE)

Monica: Ik hou ook van jou (sentimenteel).

(PAUZE)

Monica: Opluchting! (vol verbazing). Oké laten we het proberen.

Hij glijdt over het toilet, begint met zijn haar te spelen, volgt zijn nek en sluit zijn ogen.

Monica: Aha! (op zuchtende toon).

Hij blijft zichzelf strelen met zijn hand en gaat door met de borsten totdat hij seks heeft bereikt.

Hij reageert, opent zijn ogen, staat op en begint zich uit te kleden. Ze trekt tactvol haar blouse uit, knoopt haar beha los en laat hem op de grond vallen. Ze houdt de telefoon vast met haar schouder en met beide handen knijpt ze haar beide tepels heet tot ze hard worden. De schoenen vliegen naar de andere kant van de badkamer.

Monica: mm! (op extatische toon).

Hij knoopt wanhopig zijn broek een voor een los, trekt ze uit en blijft alleen in zijn broek zitten.

Monica:Ga verder alsjeblieft! Stop niet.

Het slipje is uit. Monica is volledig naakt en blijft extatisch. Hij begint met zijn rechterhand te masturberen en onderbreekt de actie om in de badkuip te gaan liggen. Monica blijft in de badkuip leunen en maakt gebaren van plezier en streelt zichzelf volledig met beide handen.

TWEEDE HANDELING

Monica en Mariana op diens meisjesafdeling, tien jaar geleden. Het is een klein appartement, maar goed ingericht. Geen franje, maar zonder een enkel gebrek. Ze liggen op het kingsize bed in het midden van de kamer, bovenop een blauw dekbed. Op de achtergrond zie je de keuken. Een broodrooster en een sapcentrifuge.

SCENENE I

Monica en Mariana bedrijven de liefde in het bed van de tweede. Monica zit op haar schoot en Mariana ligt voor haar. De eerste streelt zachtjes de benen van de tweede en begint haar tenen te kussen, langzaam en voorzichtig langs haar benen omhoog en geeft ze kleine hapjes. Tussen zoenen door, op deze manier tot aan haar heupen reikend, doorgaand met kussen en aanvullend met liefkozingen, draait ze Mariana om en gaat verder op haar rug waar ze een paar keer stopt. ogenblikken.

Monica: Er is geen twijfel, jij bent de enige in mijn leven. Ik hoop dat dit tot in de verdomde eeuwigheid duurt, dat geen andere tijd ons scheidt en we met moed tegemoet treden kracht en oprechtheid alle tegenslagen die op ons pad komen op dit pad naar het hoogtepunt van onze of leeft.

Marianne: Ik hoop alleen dat onze dromen uitkomen en dat alles wat je zegt uitkomt.

Het bereikt de punten van haar haar en wrijft erover met plotselinge en vrolijke bewegingen.

Daar aangekomen omhelzen ze elkaar stevig en zoenen ze met ongebreidelde passie. Ze draaien van links naar rechts van rechts naar links in een daad van liefde en worden een enkel wezen als in een opgeschorte tijd, die geen einde lijkt te hebben.

Mariana, die op Monica was achtergelaten, plaatst haar seks op dat van haar partner en ze beginnen twee minuten lang bekkenbewegingen uit te voeren.

Degene bovenop leunt aan één kant van degene beneden en ze beginnen elkaar te masturberen.

Ze lijken kortademig, maar er zijn geen plannen om het evenement te stoppen. Monica klimt letterlijk op Mariana en de bekkenbewegingen worden herhaald. Na twee kreten (een van elk, maar die worden verward door de uniformiteit van de tijd in een orgasme.)

DRIE BEDRIJF

Monica's appartement badkamer. Een zeer goed ingerichte badkamer met luxe afwerking. De deur is aan de linkerkant. Pastelgele tegels met in elkaar grijpende beeldjes. De wasbak heeft onderaan twee deuren, bovenaan een spiegel die het plafond raakt, aan de rechterkant een toilet en rechts hiervan bevindt zich het hydromassagebad. Drie decoratieve lijsten. Gekleurde zeepjes en een bloempot.

SCENENE I

Monica ligt nog steeds extatisch in het bad met de telefoon tussen haar schouder en haar oor.

Monica: Mijn familie? Je bent al begonnen. Om een ​​mooi moment vast te leggen zoals het moment dat we ons alleen voor mijn familie herinnerden.

(PAUZE)

Monica: Ah! Dus het is niet mijn familie, maar jij. Jij bent degene die terugkeert naar hetzelfde en hetzelfde en hetzelfde.

(PAUZE)

Monica: Ik wil het wel maar ik kan het niet.

(PAUZE)

Monica pakt de telefoon en stopt met een knal, maar draait verder in de badkuip.

Monica: Nee, ik durf absoluut niet, maar ik wil het wel. Ik weet het niet, dit is zo moeilijk en zo verwarrend. We zijn nu al tien jaar zo, waarom niet doorgaan.

(PAUZE)

Monica: Het is niet dat ik niet van je hield, jij bent de reden van mijn leven. Jij bent de reden voor elke ochtend, de maan van alle donkere nachten. Mijn inspiratie. Maar wat gaan ze zeggen. Ze gaan me op straat achterlaten en wat moet ik dan doen. Stel je voor dat ik bij je ga wonen en als het niet lukt. Waar ga ik van leven, waar zal ik slapen? en erger nog, wat ga ik eten? Ik weet niet hoe ik iets moet doen, waar zou ik aan werken?

(PAUZE)

Monica: Nou, daar moet je over nadenken.

(PAUZE)

Monica: Wat het risico nemen? Je hebt het over risico's! Je weet niet welk risico ik neem elke keer als ik je zie, elke keer dat je met me praat, elke keer dat we van elkaar houden. U kent het risico niet dat ik loop om de simpele en simpele reden dat ik hier met u zit te praten. Iemand kon ons gesprek afluisteren.

Scène ii

Roberto komt het podium op, gaat naar de badkamerdeur, plakt een oor aan de deur. En het raakt:

Robert:Moniek? Wat heb je liefde? Je voelt je goed? Je zit daar al een hele tijd, je bent er al sinds ik aankwam. Is er iets?

Monica: Robbert? Je bent aangekomen; nee, er is niets mis met mij mijn liefste. Simpele maagklachten, je weet wel, je eet iets en je vindt het niet lekker, een beetje zwaar maar alleen dat, ik ga zo weg en het is voorbij, zodat we kunnen eten.

Monica hangt de telefoon op zonder een woord te zeggen. Ze legt het op de gootsteen, bedekt haar gezicht, houdt haar haar vast, slaakt een opgeluchte zucht, opent de deur en loopt de badkamer uit.

Robert: Wat heb je meisje? Hallo? Ik maak me zorgen om jou (hij omhelst haar stevig tegen zijn borst en kust haar op de wang).

Monica: Ik heb je al simpele maagklachten verteld, maar ze zijn me al gepasseerd, serieus maak je geen zorgen (Monica geeft Roberto een hartstochtelijke kus op de mond, pakt hem bij de hand en ze beginnen naar buiten te lopen. tafereel).

Monica: Heb je honger voor het avondeten? Ik kan beter een koffie voor je kopen.

Robert: Waar altijd?

Monica: Waarom niet.

Robert: Ha! Ik hoop trouwens dat het antwoordapparaat niet kapot is. Omdat ik nu langs de kamer kwam die ik aan het opnemen was.

EINDE