Definitie van annuleringscultuur

Karina Mora Mendoza
Doctoraat in de geschiedenis

Hoewel de gespecialiseerde literatuur zich niet noodzakelijkerwijs diep heeft verdiept in de conceptualisering van deze sociale praktijk van het "annuleren" van een ander wiens mening of daad hij beschouwt als laakbaar, er is een min of meer overeengekomen idee dat de annuleringscultuur te maken heeft met het gebruik van sociale netwerken en de communicatie die daarin wordt voorgesteld om erop te wijzen en een handeling of gedachte afwijzen die zij ongepast, aanstootgevend en over het algemeen als negatief beschouwen, zelfs wanneer een dergelijke handeling niet resulteert in een overtreding van de wet of is geclassificeerd als misdaad.

Texeira de Silva geeft aan dat de praktijk van annulering niet effectief zou zijn zonder de kracht van sociale netwerken (RR.SS.) waar de mogelijkheid om te dragen elk signaal naar de media lynchen is een realiteit dankzij de snelheid van communicatie, de massale toestroom en ik zou willen toevoegen, aan de barrière van schermen die het mogelijk maken oordelen en beschuldigingen te lanceren met de zekerheid van de echte onwetendheid van de mensen die de beschuldigde becommentariëren, aanvallen en ondermijnen verschuiving.

Het begin van deze praktijk om dergelijke laakbare daden zichtbaar te maken, begon echter met de bedoeling om het onrecht aan te tonen dat uitging van machts- en van overheidsfunctionarissen die, bij gebrek aan een ethische praktijk en beschutting vonden in bepaalde privileges die hen bevrijdden van de juridische gevolgen die hun verdienstelijk waren maatschappelijke en publieke afkeuring vervulde de functie van het onder druk zetten en bestraffen van wat niet mogelijk was via juridische en administratieve processen geschikt. In die zin heeft de zichtbaarheid van minderheden die, zoals ik al eerder zei, het slachtoffer zijn geweest van aanvallen en historische nadelen, een weg gevonden nieuw om te externaliseren en de wereld de achtergestelde positie te laten zien waarin ze zich zouden kunnen bevinden en van daaruit actie te ondernemen om hun levensomstandigheden te transformeren leven.

marge van discussie

We bevinden ons op een moment in de geschiedenis van de mensheid dat vrij complex is om op te helderen, niet alleen voor degenen onder ons die in het huidige moment wandelen, maar ook voor degenen die ernaar verlangen zichzelf in het huidige moment te begrijpen toekomst. We leven in een wereld waar mensenrechten en die van de moderne burger worden gegarandeerd, althans in de normen vastgelegd in de juridisch-politieke teksten die het sociale leven regelen, het authentieke en echte recht op vrijheid. Geweld en onveiligheid hebben echter een manier gevonden om zich in ons leven te nestelen, niet alleen door onze fysieke integriteit te bedreigen, maar ook rondsnuffelende gedachten en ideeën, in een kruistocht voor ideologische overheersing waarvan het doel is dat denken ook iets is dat omgeven is door angst.

Dit geweld komt niet voort uit dictatoriale vormen of verticale opleggingen, het wordt niet op dwingende wijze uitgedrukt en toch beheerst het alles. Annulering, dat onderdeel van de cultuur wordt genoemd, omdat het voortkomt uit menselijke sociale uitingen en er daarom deel van uitmaakt, is een tendentieuze manier van vrij denken bewaken en bestraffen, een beroep doen op alles wat politiek correct is uitgedrukt door middel van mondelinge, geschreven, picturale, grafische, auditieve en zelfs performatieve taal.

Het onderwerp is luguber, maar daarom niet minder urgent. Het is belangrijk om dat te benadrukken, zonder sociale minderheden of groepen te ontkennen die historisch gezien het slachtoffer zijn geweest van eindeloze vormen van geweld zoals mishandeling, misbruik, repressie, fysiek geweld en onwaardige levensomstandigheden, is dit vertaald naar meerdere gebieden van de gedachte. De wil moet nu zowel "één" als collectief zijn en zich beperken tot één enkele manier om alles en iedereen te zien, begrijpend dat voorbij de bescherming van de rechten en waarborgen van mensen, er zijn kwesties, onderwerpen en onderwerpen die voor iedereen en op elk moment sociaal verwerpelijk zouden moeten zijn omstandigheid.

Wanneer wel en wanneer niet?

Het complexe deel van de annuleringscultuur is dat het is meegenomen naar gebieden waar alles onderhevig kan zijn aan signalering voor iemand die, zonder vlag verdedigen van de rechten en waarborgen van mannen en vrouwen of kansarme groepen, deze vorm van sociale controle gebruiken om in te grijpen in de reputatie van een individueel. De mening die uit de signalering voortkomt, wordt geradicaliseerd zonder de betrokken partijen in gelijke omstandigheden te bejegenen dat degene die het creëren van een signalering mogelijk maakt en dus degene die het lynchen van de beschuldigde mogelijk maakt, viraal gaat. Dit ketenproces eindigt vaak in de vernietiging van iemands arbeidsleven of censuur en definitieve verbanning uit het openbare leven.

In die volgorde van ideeën, de publieke waardering in RR.SS. over een onderwerp in kwestie, bijvoorbeeld de keuze om kleding van prestigieuze merken te dragen of als luxe wordt beschouwd, zijn soms voldoende om te praten over het gebrek aan empathie die een persoon kan voelen voor complexe sociale problemen zoals structurele armoede of de objectivering van lichamen die jarenlang het denken tot handelswaar hebben gemaakt kapitalistisch. Dit kan ongetwijfeld een statistische indicator zijn, maar het kan niet als een absolute voorwaarde worden beschouwd om te bevestigen dat alle mensen die een duur artikel bij zich hebben - zonder te bedenken dat "hoog" zal afhangen van de sociaaleconomische toestand van elk individu - zijn onbewust en apathisch voor de problemen van hun omgeving, noch beperkt het hen om onderwerp te zijn of te worden van sociale verandering in het licht van de genoemde problemen. Opgemerkt moet worden dat de beschuldigingen soms worden gelanceerd vanuit plaatsen die niet in overeenstemming zijn met wat ze zo categorisch afkeuren en waar veronderstellen dat beklaagden, vooral bij eerdere feiten, over dezelfde informatie en kennis beschikten die op dat moment beschikbaar waren cadeau.

Dus?

De mogelijkheid om een ​​beroep te doen op daden van onrechtvaardigheid moet niet worden verward met de eis om dezelfde ideeën, overtuigingen en oordelen te handhaven als de enige manier om collectief te leven. Het samenvallen van meningen, smaken of ideeën is niet nodig zolang ze iemand niet fysiek, emotioneel, juridisch of op het werk raken. Laat iedereen een manier vinden om zich te kleden, te praten, te kleuren, plezier te hebben of beter met elkaar om te gaan zolang het maar kan zich niet schuldig maakt aan onrechtvaardige daden die duidelijk kunnen worden waargenomen op bredere fora, zoals die voorgesteld door de wet. Hieraan zou ik willen toevoegen dat, als een indicatie herhaaldelijk wordt gevonden in verschillende contexten, maar continu wordt gelezen, het beter zou zijn om de volledige kracht van de taal en communicatie om een ​​precedent te scheppen dat de verdediging van alle slachtoffers mogelijk maakt en niet alleen degenen met macht in netwerken sociaal.