Kenmerken van de wet

De wet is een norm of reeks normen die zijn uitgevaardigd door een autoriteit; in die zin kan de autoriteit van een andere orde zijn, of deze nu monarchaal (monarch of koning), religieus (priester of patriarch), gouvernementeel (president, congres of wetgevend orgaan) is.

In die zin moeten we onderscheid maken tussen morele wetten en wettelijke wetten, want hoewel het allemaal wetten zijn, is er in sommige een wil en in andere niet.

Er zijn andere soorten wetten, die wetenschappelijk kunnen zijn:

• fysiek
• Chemisch
• natuurlijk
• Biologisch enz.

En dit zijn over het algemeen positieve termen en verwijzen naar de universaliteit van fysieke verschijnselen en wetten van de logica die ze definitief maken zolang er geen tegenspraak is.

Belangrijkste kenmerken van de wet:

dwanger.- Wetten zijn dwingend, dat wil zeggen, ze worden met geweld toegepast. Hoewel niet alle wetten dwingend zijn, is de overgrote meerderheid dat wel, vooral degenen die positief zijn en worden uitgevaardigd door autoriteiten met openbare macht; De niet-dwingende normen zijn de morele, die vereisen dat de wil van de persoon wordt toegepast en als ze het niet willen doen, is er geen manier om daartoe gedwongen te worden.

Algemeenheid.- De wetten zijn voor alle mensen, het is duidelijk dat ze niet alle mensen op de planeet zijn, maar al diegenen die deel uitmaken van de juridische entiteiten die het dekt, (haar rechtsgebied). En deze jurisdictie wordt toegepast door middel van sociaal-politieke bepalingen en hun respectieve afdelingen:

1. Continenten
2. Landen
3. staat
4. gemeenten
5. Volkeren enz.

De wetten vertellen individuen wat ze niet kunnen doen, daarom doen ze over het algemeen wat ze willen, zolang de wet het niet tegenspreekt. Autoriteiten zijn onderworpen aan te doen wat de wet hen opdraagt, en afhankelijk van het beleid van elk land kunnen ze hun taken niet buiten de wet stellen, maar er zijn landen zoals de Verenigde Staten, waar het naar goeddunken van de rechter wordt toegepast of de rechter buiten de grenzen van de wet kan treden en beslissingen kan nemen op basis van zijn persoonlijke criterium of dat van de jury's.

Abstractie.- Dit verwijst naar het feit dat het van toepassing is op mensen in een algemene of onbepaalde manier, zolang ze binnen de jurisdictie van de wet blijven. Dit is ook onderhevig aan de omstandigheden en veronderstellingen van elke wet of regelgeving.

Onpersoonlijkheid.- Als we verwijzen naar de onpersoonlijkheid van een wet, moeten we begrijpen dat wetten niet zijn gemaakt om een ​​specifieke persoon te beoordelen, want als dat zo is, zou voor elke bewoner van de aarde een wet moeten vaststellen, en op deze manier zou de wet de kwaliteit van bestuur, universaliteit en orde verliezen, om alleen maar dwang te zijn bijzonder.

Verplicht.- De verplichting impliceert de verplichting van elk individu om te doen of na te laten wat de wet bepaalt, zelfs in veel landen sluit het concept "onwetendheid van de wet niet uit van de toepassing ervan ", waarop we kunnen interpreteren dat als een persoon niet weet dat hij niet volgens de wet mag stelen, dit niet de omstandigheid wegneemt dat hij door de overeenkomstige wet wordt berecht voor het plegen van de illegaal.

Justitie.- Hoewel gerechtigheid meer doet voor de rechter, die moet mediteren en de omstandigheden moet begrijpen, heeft de wet in Veel van de gevallen impliciete gerechtigheid (wat in de definitie van de jurist Ulpiano is "iedereen geven wat ze" komt overeen "). Dit geldt impliciet in de wet en kan of moet worden uitgelegd door de desbetreffende advocaat.

Tegenspraak.- Dit is een voor de hand liggende of logische kwaliteit in de wetten, aangezien ze over het algemeen in strijd zijn met hogere wetten of oneerlijk zijn naar het oordeel van de rechters en magistraten. In die zin moeten ze worden bestudeerd door colleges van rechtsgeleerden (ministers, magistraten, rechters en autoriteiten), zodat ze deze tegenstrijdigheden oplossen ten gunste van het algemeen welzijn.

Bestellen.- Wetten hebben het kenmerk dat ze de volgorde van coëxistentie zoeken, waarvoor ze zich zullen houden aan meerderheidscriteria (als er geen onrecht is) of sociale criteria, zodat het in adequate omstandigheden is om de maatschappij.

Fysische wetten en hun kenmerken:

Met betrekking tot fysieke wetten zijn er hun eigen kenmerken:

Definitiviteit.- Dit wordt vastgesteld wanneer deze na meerdere testen definitief worden omdat er geen tegenstrijdigheid is in de verschijnselen.

Algemeenheid.- Deze regels zijn ook algemeen en hun toepassing, omdat ze wetenschappelijk van aard zijn, is universeel en de tegenstrijdigheid is te wijten aan nieuwe ontdekkingen die ze vernietigen.