Korte geschiedenis van de Argentijnse tango

Het is bekend dat elke leraar evenveel of meer van zijn leerlingen ontvangt dan hij kan geven. In die zin moet ik in mijn dertien jaar als docent vreemde talen Spaans in Argentinië veel van mijn studenten bedanken die me hebben geleerd de Argentijnse tango te waarderen en te waarderen. Dit muzikale genre omvat verschillende nuances, of het nu musicals, songteksten, dansstijlen en culturele aspecten zijn. In Buenos Aires steunden een paar honderd gewone mensen van de stad - de meerderheid, van Europese afkomst - hem in zijn vroege jaren (1880-1920). Het zal zijn omdat de tango, net als zij, aan de rand van de stad is geboren. In die tijd brachten populaire muzikanten, van wie velen in Italië geboren waren, hun brood op de plank straatoptredens, in coffeeshops of in bordelen, waar de buurten het meest vertegenwoordigd waren arm. Sommige van de eerste tangoteksten hadden zelfs een bordeeltoon. Het was niet voorbehouden om te worden gehoord in theaters of in salons van 'goede' mensen, hoewel het vroeger stiekem de elegante cabarets binnenkwam die door rijke mensen werden bezocht.

Rond 1920 begon de tango een groter publiek te veroveren onder Argentijnen. Voorbij zijn de verboden of niet erg "fatsoenlijke" omgevingen waar het werd verspreid. Nieuw waren de dansstijlen - meer gestileerd en met meer uitgebreide technieken - de compositie van de orkesten, met professionele musici en een groter aantal instrumenten, en de teksten van de liedjes. Veel van de mensen vergezelden hem in zijn gouden eeuw (ca. 1940-60), toen grote orkesten en zangers - uitvoerders van populaire dansen en concerten, platen en films - samenkwamen om hun kunst te tonen.

Het is bekend dat sinds de jaren zestig van de vorige eeuw het belang ervan is afgenomen en dat het de laatste twintig jaar weer is gaan waarderen. In die tijd associeerden veel jonge mensen tango met muziek met een melancholische toon, wiens liedjes ook melancholische thema's behandelden: de liefde van een paar vernietigd en onmogelijk te repareren; het liefdesbedrog; de moederfiguur slachtoffer van talloze tegenslagen, waaronder armoede; de buurt (buurt), doorgaans arm, door de tekstschrijver op liefdevolle en nostalgische wijze opgeroepen; de mens, dat wil zeggen de mens, de protagonist van sterke ervaringen die hem een ​​leven lang zullen kenmerken... «Melancholie, nostalgie, verdriet, "Alle voorbije tijden waren beter", smaken oudere mensen, "zouden jongeren zeggen ten tijde van hun achteruitgang, waaronder begrepen wie deze schrijven.

Hoewel het nooit is verlaten, zijn in de afgelopen decennia een oneindig aantal activiteiten met betrekking tot tango weer opgedoken: academische studies, universiteit en tertiair, reproductie van oude discografieën, dansacademies, gespecialiseerde musici en orkesten... Daarnaast zijn duizenden buitenlanders uit de meer diverse nationaliteiten komen jaar na jaar naar Argentinië om meer te leren over tango, de spannende hobby of specialisatie waaraan ze zich wijden deel van zijn leven. Sommigen van hen, die ik het geluk had te ontmoeten tijdens mijn Spaanse lessen, ben ik zeer dankbaar dat ze me de voordelen van de Argentijnse tango hebben laten zien.

Mariangeles Di Paola
Spaanse lessen in Buenos Aires, Argentinië - Grammarama