Verschillen tussen anorganische en organische chemie

In de algemene scheikunde zijn er twee hoofdafdelingen, namelijk: Anorganische scheikunde en de Organische chemie. Beide hebben zeer duidelijke studieobjecten en worden begrensd door het koolstofelement. De verschillen tussen de twee divisies zullen hieronder worden uitgelegd, zodat er geen twijfel over bestaat dat het twee verschillende velden zijn.

denominaties

Anorganische chemie heet "De chemie van niet-levende elementen of mineralen."

Naar organische chemie "De chemie van levende materie", hoewel deze naam beter zou overeenkomen met Biochemie, een van de onderverdelingen van Organisch.

Chemische elementen

Anorganische chemie bestudeert de eigenschappen en chemische interacties tussen elementen zoals: metalen, de geen metalen, de metalloïden, de gassen, de radioactieve elementen, en hun combinaties zoals jij gaat uit, de oxisales, de oxiden, de hydroxiden, de zuren.

Organische chemie bestudeert de verbindingen waarvan de hoofdstructuur is gemaakt van koolstof en waterstof. Inbegrepen zijn:

Alifatische koolwaterstoffen, de Aromatische koolwaterstoffen, alkylhalogeniden, alcoholen, fenolen, ethers, esters, carbonzuren, zuuranhydriden, aminen, amiden en de macromoleculen, Zoals de polymeren, vitamines, lipiden, eiwitten.

Soorten chemische binding

In de anorganische chemie worden de elementen meestal verbonden door: Ionische bindingen, hoewel er ook waterstofbruggen kunnen zijn, covalente bindingen, en Coördinaat Covalente bindingen.

In de Organische chemie, in overvloed covalente bindingen, tussen koolstof en waterstof, en ook tussen koolstof en elementen zoals zuurstof, stikstof, zwavel en fosfor. Covalente bindingen worden zelfs dubbel en driedubbel. Dit wanneer het octet tussen twee atomen niet compleet is. Aan de hoofdbinding, de sigma-binding, wordt een andere binding toegevoegd, de Pi-binding. Voor de drievoudige binding wordt een andere complementaire Pi-binding gevormd.

Elektrolytische oplossingen

In de anorganische chemie het fenomeen van elektrische geleiding in elektrolytoplossing, door de aard van ionische bindingen om elektrisch geladen deeltjes te genereren in een waterige oplossing.

In de organische chemie zijn ionische bindingen schaars, en sindsdien: Koolstof- en waterstofketens zijn lang en strak gebonden, dissociatie in oplossing is zeer tijdrovend en moeilijk. Daarom zijn organische elektrolytoplossingen zeer zeldzaam.

Vloeibare oplossingen

Als men in de anorganische chemie spreekt over vloeibare oplossingen, het oplosmiddel is altijd Water H₂OF, omdat het het anorganische oplosmiddel bij uitstek is, omdat het heel goed veel verbindingen integreert, zoals zouten en alkali- en aardalkali-elementen. Een ander goed anorganisch oplosmiddel is bijvoorbeeld Kooldioxide CO₂ vloeistof, maar om die toestand te bereiken zijn omstandigheden onder hoge druk vereist.

Aan de andere kant, als we het in Organische Chemie hebben over vloeibare oplossingen, zijn er veel manieren waarop deze kunnen worden gegenereerd. Er zijn veel organische oplosmiddelen, binnen de groepen alcoholen, ethers, koolwaterstoffen, aromatische koolwaterstoffen. Voorbeelden hiervan zijn respectievelijk ethanol, ethylether, hexaan en benzeen. Organische oplossingen worden gebruikt als verbeterde oplosmiddelen of als experimentele mengsels om te bestuderen hoe de opgeloste stof in het oplosmiddel wordt verdeeld.

Materialen

Elke tak van de chemie heeft zijn studie over de nuttige materialen die worden gegenereerd met de elementen die erbij betrokken zijn: In De uitvoering van metallurgie, onderdeel van anorganische chemie, genereert combinaties van ijzer met andere metalen, genaamd Legeringen, die verbeterde eigenschappen hebben, als een hogere mechanische en thermische weerstand.

In de organische chemie is er een proces genaamd polymerisatie, waarin een bepaalde organische structuur wordt gecondenseerd met veel meer van hetzelfde, waardoor een lange keten ontstaat, die een materiaal zal zijn met eigenschappen die hardheid, elektrische isolatie, thermische isolatie, elasticiteit, ondoordringbaarheid, akoestische isolatie of capaciteit van kunnen zijn absorptie.

Toepassingsgebieden

Een beetje generaliserend, vindt anorganische chemie zijn toepassingen in de takken van de bouw, de productie van metalen materialen, de vervaardiging van kristallen en keramische materialen, voor: voorbeeld.

Organische chemie wordt op veel meer gebieden toegepast, zoals voedsel, brandstoffen, reinigingsmiddelen, waterbehandeling, Polymerisatie, Farmaceutische industrie, Oplosmiddelen, Kleefstoffen, Verven, thermische isolatoren, elektrische isolatoren, Regenjassen