Kwalitatieve en kwantitatieve analyse

In de algemene scheikunde is er een tak genaamd Analytische chemie, die verantwoordelijk is voor ontdek de eigenschappen van chemicaliën en zet ze om in bruikbare data bij het doen van meer experimenten in het laboratorium.

Analytische chemie wordt zo genoemd omdat: zijn manier van werken is door middel van Analyse, dit zijn procedures waarin een monster van materie wordt bestudeerd. Omdat de materie zo divers is, krijgen de analyses verschillende namen naargelang hun aard: klinische analyse, voedselanalyse, industriële analyse, enz.

De analyses worden uitgevoerd met behulp van verschillende methoden die op dit moment handig zijn om met de grootste zekerheid de identiteit en samenstelling van de zaak kennen.

Analytische methoden vallen in twee eenvoudige categorieën: Instrumentele methoden en chemische methoden.

De Instrumentele methoden ze leunen op apparaten die helpen bij het meten van bepaalde kenmerken van chemicaliën. Er zijn in dit type methode de optische apparaten, die bijvoorbeeld de brekingsindex meten; verder is de

elektrochemische apparaten, zoals galvanische cellen, om redoxpotentialen te meten; en andere meer specifiek.

In de Chemische methoden, welke deze keer voorrang zullen krijgen, zijn er twee soorten chemische analyse volgens zijn doel ter zake: Kwalitatieve analyse en kwantitatieve analyse. Het doel van kwalitatieve analyse is om te ontdekken welke stof in het monster aanwezig is. En het doel van kwantitatieve analyse is om de hoeveelheid van een bepaalde stof in het monster te kennen.

Chemische methoden worden gekenmerkt door: gebaseerd op chemische reacties, en hoewel de gebruikelijke classificatie Kwalitatief en Kwantitatief is, zijn de meeste methoden analytisch in staat zijn om kwalitatieve en kwantitatieve informatie te verstrekken, volgens de parameters die gebruikt.

Kwalitatieve analyse

Het dient voor identificeren of herkennen van chemische elementen of groepen gevonden in het monster. Het is om te zeggen "Wat is" de aanwezige substantie.

Het kan, afhankelijk van de chemische aard van de behandelde monsters, worden onderverdeeld in: Organisch en anorganisch.

In de Kwalitatieve organische analyse, wordt aandacht besteed aan identificatie van de elementen en functionele groepen waaruit het monster bestaat. Omdat het organische stof is, worden de structuren soms erg complex en de systematisering moeilijker.

Succesvolle analyses zijn bereikt door enkele instrumentele methoden die worden gebruikt bij het bepalen van de structuur van organische verbindingen. Dankzij dit succes worden deze methoden, zoals spectroscopie, steeds vaker en in een groter veld toegepast. ultraviolet, zichtbaar of infrarood, nucleaire magnetische resonantie, chromatografie en spectrometrie van massa's.

In de Anorganische kwalitatieve analyse, de prioriteit is ionen herkennen, d.w.z. kationen en anionen. Er zijn twee duidelijke trends in dit type analyse; de eerste bestaande uit gebruik systematische marsen, gebaseerd op de scheiding in groepen, en de tweede, die is gebaseerd op de directe identificatie, zonder scheidingen.

Kwantitatieve analyse

Door het fundamentele doel van: exacte hoeveelheden stof opzoeken, Kwantitatieve analyse is gebaseerd op de toepassing van de wetten van de stoichiometrie. We gaan te werk door een welbepaalde hoeveelheid monster te nemen, met een bekend gewicht of volume, en dit te onderwerpen aan chemische reacties die zo volledig mogelijk plaatsvinden en waarbij het te bepalen onderdeel is betrokken, onder aftrek van het gevraagde bedrag amount van gewicht van het reactieproduct, in het geval van gravimetrische analyse; of van volume verbruikt reagens, voor volumetrische analyse.

Bijna alle bestaande analyses zijn kwantitatief. De kwalitatieve type-identificatie zal altijd eerst plaatsvinden dan de kwantitatieve. Eerst weet u wat u moet meten en vervolgens hoeveel u moet meten. De resultaten van de Kwalitatieve Analyse helpen bij het kiezen van de methode die moet worden gebruikt om de hoeveelheden in de daaropvolgende kwantitatieve te meten.

Het belang van het monster

Het is essentieel een representatief monster van de materiaalsamenstelling verkrijgenAls aan deze voorstelling niet wordt voldaan, kunnen de verkregen resultaten niet worden toegepast op de hele set materiaal waaruit het monster is genomen.

Sampling is een statistische kwestie, en het kan een beetje moeilijk zijn, aangezien een paar tienden van een gram soms tonnen van het bronmateriaal kan vertegenwoordigen. Aan de andere kant is het steekproefprobleem zo breed dat er geen algemene theorie over steekproeven bestaat. De bemonsteringssituaties voor de drie toestanden van materie worden hieronder uiteengezet.

Voor hem gasbemonstering, de overweging is dat gassen zijn algemeen homogeen en kan verzamel monsters in kolven onder vacuüm of door verplaatsing van de aanvankelijk aanwezige lucht.

In het geval van vloeibare bemonstering, een vloeistof bestaande uit een enkele fase is homogeen als deze krachtig is geroerd. In een vloeistof dat is in rust kunnen monsters op verschillende diepten worden genomen, en in het geval van een vloeistofstroom moeten met gelijke tussenpozen monsters worden genomen.

Wanneer u werkt met vaste monsters bestaande uit een groot aantal kleine stukjes, zoals een lading kolen of aluminiumerts, is het noodzakelijk om een eerste monster of onbewerkt monster, groter dan kan worden onderworpen aan analyse in het laboratorium, en verklein het vervolgens systematisch in omvang, totdat het geschikte monster is verkregen voor onze procedure.

Om de brutosteekproef te nemen, is het noodzakelijk om meerdere porties van verschillende delen van de zending en voeg ze vervolgens allemaal samen. In het geval van een product dat in zakken wordt bewaard, is het noodzakelijk om een ​​deel van alle verschillende zakken op verschillende diepten te nemen.