Voorbeeld van analytische en synthetische methode

Om informatie, organismen, fysische en chemische verschijnselen of interacties tussen samenlevingen, is het mogelijk om twee verschillende methoden te gebruiken: de analytische methode en de synthetisch.

De analytische methode is een methode die analyse omvat:. Analyse komt uit het Grieks en betekent ontleding. Dus de analytische methode vereist de scheiding van een geheel in zijn samenstellende delen of elementen. Vanuit dit perspectief wordt gezegd dat om iets te begrijpen, het noodzakelijk is om elk van zijn componenten correct op te splitsen, omdat het de manier is om ken de aard van het fenomeen of object dat wordt bestudeerd, en maak daaruit analogieën, begrijp het gedrag ervan en stel enkele theorieën vast.

Analyseren betekent het uiteenvallen van een geheel in zijn delen om elk van zijn delen diepgaand te bestuderen. elementen, de relaties daartussen en de relaties die elk onderdeel heeft met het geheel dat is aan het studeren. Analyse gaat van concreet naar abstract, omdat het begint bij het geheel dat echt concreet is, en overgaat naar de delen, die het abstracte deel zijn.

In tegenstelling tot de analytische methode, synthetische methode impliceert synthese. Synthese komt van het Griekse woord synthese, wat ontmoeting betekent. Zo is het bij de synthetische methode noodzakelijk om verschillende elementen samen te brengen om een ​​geheel te vormen.

Synthese is een mentale procedure waarbij het totale begrip van wat de onderdelen en eigenaardigheden ervan al bekend zijn, het doel is. De synthese gaat van het abstracte naar het concrete, omdat het van de (abstracte) elementen naar het concrete en reële geheel gaat.

Voorbeelden van analysemethode:

Als je wilt weten of een deel van het menselijk lichaam een ​​infectie heeft of dat er kankercellen in de cellen zitten, is het nodig om de alles (het orgaan in kwestie, dat in deze gevallen is gemaakt met een weefsel ervan), en na het afbreken van de onderdelen is het mogelijk om te weten of er een ziekte.

Wanneer je een sociaal fenomeen wilt bestuderen, bijvoorbeeld de manier waarop mensen via sociale netwerken met elkaar omgaan, is het noodzakelijk om de elementen waarmee rekening zal worden gehouden, en deze afzonderlijk bestuderen, om eindelijk alles weer in elkaar te kunnen zetten en een bevredigende conclusie te kunnen trekken over het onderwerp in vraag.

Om te bestuderen hoe het menselijk organisme zich in het algemeen gedraagt, is het noodzakelijk om het in verschillende systemen te verdelen. Zo werden er 11 vastgesteld, die respiratoir, circulatoir, endocrien, lymfatisch, gespierd, spijsverterings-, spier-, skelet-, reproductief, nerveus en urine. En om het gedrag van het organisme nauwkeurig te bestuderen, is het op zijn beurt noodzakelijk om aandacht te besteden aan elk van de organen waaruit deze systemen bestaan.

Voorbeelden van synthetische methode:

Wanneer je een misdaad probeert op te lossen, is het noodzakelijk om de stukjes die je beetje bij beetje vindt bij elkaar te zoeken, en op deze manier zul je de antwoord en het zal mogelijk zijn om uit te leggen hoe, wanneer, wie en waar de onrechtmatige daad is gepleegd, dat wil zeggen, het geheel zal worden bereikt vanuit onderdelen.

Wanneer u probeert een persoon te diagnosticeren tijdens een medisch consult (zonder onderzoeken in het laboratorium). In dat geval vraagt ​​de arts de persoon naar hun symptomen en door al die symptomen bij elkaar te brengen, kunnen ze ontdekken welke ziekte het is.

De synthetische methode wordt gebruikt op de momenten dat een object verloren gaat. Op dat moment begint de persoon de delen samen te voegen om het geheel te kunnen vinden (dat wil zeggen het verloren voorwerp vinden). Je begint je af te vragen wanneer je haar voor het laatst hebt gezien, waar ze was, wat ze daarna deed, en uiteindelijk komt ze met het antwoord waarnaar ze op zoek is.