Voorbeeld van dierlijke pigmenten

Dierlijke pigmenten zijn die chemische stoffen die aanwezig zijn in dierlijke organismen en die een kenmerkende kleur hebben. Ze worden gekenmerkt door het vervullen van zeer specifieke functies in bepaalde organen of systemen, zoals cellulaire ademhaling. Ze verschillen van Plantaardige pigmenten in het soort organisme waarin ze voorkomen. Dieren in dit geval, Groenten in het andere.

De belangrijkste zijn: Hemoglobine en bilirubine, waarvan andere pigmenten zijn afgeleid, waarvan de eigenschappen later zullen worden gedefinieerd.

Hemoglobine 

Hemoglobine, het rode bloedpigment, is een geconjugeerd eiwit dat bestaat uit het pigment zelf, Heme, ook wel hemochromogeen genoemd, en Globin, een eiwit.

De Heem pigment, vergelijkbaar met het chlorofyl van planten, het is een derivaat van porfine, met een ijzeratoom (in de Chlorofyl is Magnesium) gebonden door covalentie aan de stikstofatomen van de groepen Pyrrolisch. De IJzerverwijdering leidt tot hematoporfyrine, die, net als Heme, twee carboxylgroepen heeft.

De Hemoglobine, paars van kleur, wordt in het lichaam geoxideerd om Oxyhemoglobine, scharlakenrood, een onstabiele verbinding die zuurstof in de weefsels opgeeft en teruggaat naar hemoglobine.

De Hemoglobine vervult de biologische functie van transporteren van de zuurstof die nodig is voor de ademhaling van cellen naar de weefsels. Voor elk hemoglobinemolecuul (ijzeratoom) bindt een zuurstofmolecuul, maar in een onstabiele vorm en zonder de tweewaardige toestand van ijzer te wijzigen.

Hemoglobine bindt zich ook met koolmonoxidegas (CO), waardoor Carboxyhemoglobine, stabieler en niet geschikt voor het ademhalingsproces, in welk geval de dood intreedt.

Een stabielere hemoglobine-oxidatieverbinding wordt buiten het lichaam gevormd: Methemoglobine, bruin van kleur, dat door hydrolyse, samen met Globin, hematine geeft, dat zouten vormt met de zuren die bekend staan ​​als hemines.

Bij veel ongewervelde dieren (weekdieren, schaaldieren)In plaats van hemoglobine dat ijzer bevat, is er een ander geconjugeerd eiwit in het bloed dat Koper (Cu).

Het pigment is blauw en heet Hemocyanine. In bepaalde soorten tropische mosselen is mangaan het metaal in het ademhalingspigment, dat in zijn geoxideerde vorm bruin is.

Door afbraak van hemoglobine in de lever, milt en andere weefsels, worden galpigmenten gevormd, die bilirubine, biliverdin en bilicianine zijn, die hun kleur aan de gal bijdragen.

bilirubine

De Bilirubine C₃₂H₃₆OF₆nee₄ het is een roodbruin pigment overvloedig in carnivoren die oxideert tot Biliverdin C₃₂H₃₆OF₈nee₄, een groen pigment, in grote aantallen gevonden bij herbivoren. Door bepaalde reductie in de darm door bacteriën, wordt bilirubine omgezet in een bruin pigment, Stercobilin, dat zijn karakteristieke kleur geeft aan ontlasting.

Bilirubine wordt ook verlaagd tot Urobilin en Urobilgen, die afkomstig zijn van Urochrome, de urine pigment. Deze pigmenten worden gevormd uit hematoporfyrine, door een positie te verbreken, wat resulteert in een keten van pyrrolische groepen.

Voorbeelden van dierlijke pigmenten

Hemoglobine

Oxyhemoglobine

Heme

Carboxyhemoglobine

methemoglobine

hematoporfyrine

Hemocyanine

bilirubine

Biliverdin

Stercobilin

urobilline

urologen

urochroom