De stad en de media, verbeeldingen van spektakel en participatie

Mexico-Stad wordt in deze studie als tekst gebruikt, aangezien deze naam "Mexico" vele betekenissen heeft, afhankelijk van vele zowel sociale als politieke situaties, in een kwestie van media kan worden gezegd dat ze veel te maken hebben met de manier om de stad te begrijpen Mexico.

Voor veel mensen is de stad een plek waar je woont en werkt om een ​​plek te krijgen in de samenleving. Veel mensen komen naar de stad omdat ze denken dat ze hier een betere levensstandaard zullen hebben, maar anderen verlaten deze stad voor dezelfde doeleinden. In dit hoofdstuk worden de verschillende factoren genoemd die deze stad begrijpen, factoren die in de media worden samengevat, dat wil zeggen, de media maken de stad op een bepaalde manier. De stad is verdeeld in sociale lagen, met verschillende belangen, aangezien elk individu anders is en mensen zoekt die op hem lijken om in gemeenschap te leven.

De media doen in zekere zin hetzelfde, aangezien elk medium bedoeld is voor verschillende sociale lagen. Laten we beginnen met de pers, in Mexico-Stad zijn er verschillende kranten, elk heeft een bepaalde trend en is bedoeld voor verschillende mensen, en deze worden geïdentificeerd met bepaalde journalistieke tendensen, hetzelfde gebeurt met de radio, omdat ze met zijn verschillende stations verschillende opnames maken openbaar. Dit heeft te maken met het publieke en het private, dat wil zeggen, er zijn verschillende dingen waar we allemaal van genieten, alleen op verschillende manieren en er zijn verschillende trends, dit is het geval voor muziek en dans, aangezien muziek een communicatiemiddel is, een manier om je geïdentificeerd te voelen met iets dat wil zeg iets. Door middel van liederen en dansen toont de stad haar eigen biografie en muziek, haar gedeelde geschiedenis. "De media maken van bepaalde liedjes en dansen iets belangrijks, iets dat ze identificeert met de stad zelf en de Mexicanen. Muziek is een voorbeeld om uit te leggen wat openbaar is en privé wordt, aangezien dit in de loop van de tijd is gebeurd dankzij de media die deze hebben gemaakt wat makkelijker leuk, want vroeger was er mogelijkerwijs muziek te horen op open plekken waar mensen vrolijk samenleefden, en optraden wat interactie, nu deze manier van plezier en opluchting hebben we het in de auto of op een meer privé manier zoals de beroemde "walkman" of "Diskman".

Dit is niet alleen gebeurd op muzikaal gebied, dit gebeurt ook met plekken in de stad, met dansen, etc. omdat we beetje bij beetje minder weten over een heel universum dat een stad kan zijn. Het is net als openbare plaatsen, de stad is niet alleen de zócalo en het winkelcentrum, een ontmoetingspunt is niet alleen in Angel de la Independencia in de voetbalfinale. Ze maken iets openbaar dat geprivatiseerd is, niet door de overheid, maar door de mensen zelf die bepaalde stereotypen maken via de media. Elk maakt een selectie om, zoals het boek zegt, "een kunstmatig paradijs" te creëren. Misschien is dit te wijten aan het feit dat bijvoorbeeld televisie niet alles laat zien zoals het is en in feite een stedelijke spanning creëert die burgers ertoe neigt een bepaalde therapie in iets privé te zoeken. Als we de laatste tijd naar het nieuws kijken, zien we alleen de schandalige, of de oppervlakkige, zoals de beroemde marsen, de media vertrouwen alleen op noemen het verkeer dat deze kunnen veroorzaken en het ongemak van burgers, ze stoppen niet om de oorzaken van goed te analyseren deze. Wat kan worden opgemerkt is dat deze stad elke dag minder bewoonbaar wordt, omdat mensen steeds meer worden beïnvloed en er minder naar wordt geluisterd.