Nut van geschiedenis

Het is het identificeren en kennen van de verzamelde ervaring van de mensheid tijdens de verschillende perioden van haar leven; Verder is het haar missie om manieren te onderzoeken om het functioneren van de menselijke samenleving te verbeteren.

Om dit te doen, volgt het een methodologie (wetenschappelijke methode) procedure die zal leiden tot het verkrijgen van kennis door het gebruik van stappen of technieken in documentair onderzoek of platteland.
De geschiedenis steunt, net als alle wetenschappen, op andere wetenschappen, hoewel ze haar eigen doelstellingen heeft; de rapporten die het van hen verzamelt, zijn waardevol voor de betere ontwikkeling ervan. Een van de meest prominente wetenschappen op dit gebied zijn:
- Aardrijkskunde: Bestudeer de oorzaken, relaties en verspreiding van fysieke, biologische en sociale gebeurtenissen en verschijnselen op aarde. Het is dus van het grootste belang voor de ruimtelijke en temporele locatie van historische gebeurtenissen.
- Antropologie: Bestudeer fossielen om dingen over de mensheid uit te leggen. Daarom wordt het essentieel voor de temporele en ruimtelijke bepaling van het menselijk ras in het verleden.

- Archeologie: Bestudeer de overblijfselen van de oudste beschavingen. Daarom fungeert het als een essentieel hulpmiddel bij het zoeken naar directe en indirecte bronnen voor de bepaling van de feiten, ruimtes en locaties van oude samenlevingen in relatie tot hun verhaal.
- Sociologie: Bestudeer de verschillende vormen of sociale instellingen die hebben bestaan ​​tijdens de ontwikkeling van de mensheid. Daarom is de primaire functie ervan om de relaties tussen de verschillende historische stadia van samenlevingen en hun ontwikkeling in een bepaalde tijd en ruimte beter te helpen begrijpen.
- Economie: Het geeft informatie over de productie, distributie en consumptie van goederen en diensten waarmee de ontwikkeling van samenlevingen kan worden geanalyseerd.
- Psychologie: Zijn functie maakt het mogelijk om conclusies te trekken over het menselijk gedrag in de samenleving en hoe het zijn sociale, politieke, economische, religieuze of culturele ontwikkeling heeft beïnvloed.
Opgemerkt moet worden dat er verschillende soorten of vormen van interpretatie van de geschiedenis door de historicus zijn, waaronder de meest prominente zijn: historicisme, de idealisme en de historisch materialisme.
In de historicisme, interpreteert de historicus door middel van de reductie, met een intellectuele neiging, de historische feiten of omstandigheden die behoren tot een bepaalde beschaving of samenleving.
In het geval van idealisme, interpreteert de historicus door zijn ideeën, overtuigingen, veronderstellingen, enz. (Het houdt geen rekening met de wetenschappelijke methode), de feiten of historische omstandigheden die behoren tot een bepaalde samenleving of beschaving.
terwijl in de historisch materialisme, interpreteert de historicus de geschiedenis op basis van productiewijzen, productiekrachten en productieverhoudingen, die overheersen in het geanalyseerde tijdperk of de periode van een samenleving of beschaving vastbesloten.