Concept in definitie ABC

De term gedwongen is een kwalificerend bijvoeglijk naamwoord dat normaal gesproken wordt gebruikt om die mensen aan te duiden die gedwongen zijn om redenen van dwingen ouder om op zo'n manier te handelen of zich te gedragen, misschien tegen hun eigen Zullen. Telkens wanneer iemand spreekt over iemand die gedwongen handelt of de handeling om een ​​ander te dwingen, wordt impliciet verwezen naar een behoefte omdat de verplichting Zo handelen is niet toevallig of toevallig, maar heeft te maken met het behalen van een doel of het behalen van een bepaald resultaat. De term wordt bijvoorbeeld heel vaak gebruikt in werkomgevingen waarin er permanente eisen zijn en opgelost moeten worden.

De term dwingen is niet helemaal gebruikelijk in het dagelijks gebruik van de taal Castiliaans en Spaans omdat het altijd een zekere mate van ernst of formaliteit impliceert in de handelingen waarin de situatie zich ontvouwt. Dit betekent echter niet dat het niet kan worden gebruikt in spontane of vrijere situaties.

Het idee om te dwingen of dat een individu wordt gedwongen om op een bepaalde manier te handelen, brengt ons ertoe: denken dat er altijd een externe kracht is die die verplichting op het individu uitoefent en daarom heeft hij geen andere keuze dan te handelen of zich te gedragen zoals hij doet. Externe kracht kan ook van binnenuit een persoon komen (bijvoorbeeld wanneer de geweten dicteert hoe te handelen) maar wordt als iets begrepen anders van onderwerpen als hij het tegen zijn wil dwingt.

De term komt veel voor in werkruimten waar mensen bepaalde doelen of resultaten moeten halen en vervolgens gedwongen of gedwongen worden om bepaalde taken uit te voeren. Tegelijkertijd is het ook een veelgebruikte term in de taal gerechtelijk wanneer het probeert te verwijzen naar het idee dat iemand werd gedwongen een handeling te plegen die kan worden opgevat als een misdrijf, dan dient het als een verzachtende factor.