Concept in definitie ABC

De voorwaarde harmonie Het heeft verschillende betekenissen en toepassingen, afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt.

Bijvoorbeeld, in het algemeen verwijst men met harmonie naar het geschikte proportie Y correspondentie van sommige dingen met andere, in het algemeen met schoonheid. Als we ons bijvoorbeeld kleden, proberen alle mensen over het algemeen de beste harmonie te vinden tussen de kleuren die we kiezen, dat wil zeggen dat ze mooi zijn om naar te kijken.

Aan de andere kant, voor de muziek-, harmonie is de discipline die zich bezighoudt met het bestuderen van de beste unie en combinatie van geluiden, zowel gelijktijdig als verschillend, maar akkoorden chord.

Harmony is verantwoordelijk voor het doen van twee soorten studies met betrekking tot het metier, de beschrijvende studie aan de ene kant en de prescriptieve studie aan de andere. De eerste zal zich uitsluitend richten op wat inherent naar observatie van de muziekpraktijk en het tweede wat het zal doen is om uit die muziekpraktijk een reeks normen te bereiken die een universele geldigheid zullen aantonen.

Harmonie als studierichting heeft alleen bestaansredenen in de westerse muziek, aangezien dit de enige cultuur is die heeft een polyfone muziek, dat wil zeggen een muziek waarin verschillende muzieknoten tegelijkertijd worden uitgevoerd en gecoördineerd. Harmonie gaat in principe over de organisatie van akkoorden, een akkoord is de combinatie van drie of meer verschillende muzieknoten die tegelijkertijd worden uitgevoerd.

Dus, voor muzikanten of voor al die mensen die een speciale voorliefde voor muziek voelen, hoewel niet oefenen, zal harmonie je leren hoe je akkoorden kunt bouwen en de beste manier kunt voorstellen om ze dienovereenkomstig te combineren naar gevoel die je wilt bereiken en doorgeven: ontspanning en rust (medeklinkerharmonie) of een gevoel van spanning (dissonante harmonie).

Aan de andere kant, op de literatuur, de term harmonie heeft ook een speciale deelname en betekenis omdat het wordt gebruikt om te verwijzen naar de aangename verscheidenheid aan geluiden, pauzes en maten, die in proza ​​of in verzen tot uiting komen in de juiste combinatie van lettergrepen, stemmen en clausules.