Concept in definitie ABC

Zelfbeheersing staat bekend als het vermogen of de kwaliteit die een persoon kan hebben om controle over zichzelf uit te oefenen. Zelfbeheersing kan zowel positieve als negatieve kanten hebben als het tot het uiterste wordt doorgevoerd. In veel zintuigen, de zelfbeheersing van gevoelens, ideeën, gedachten en acties heeft te maken met het begrip sociaal gedrag, wat men wel of niet doet in het gezelschap van zijn leeftijdsgenoten om niet negatief door hen te worden beoordeeld.

Zelfbeheersing kan worden opgevat als de zelfoplegging die men zichzelf kan opleggen om bepaalde dingen niet te zeggen of te doen. Zo verhindert zelfbeheersing ons als mensen om te handelen volgens onze instincten of impulsen, een kenmerkend kenmerk van dieren. Het begrip zelfbeheersing is, zoals gezegd, nauw verwant aan dat van de samenleving, aangezien het leven daarin inhoudt rekening te houden met de perceptie van anderen en van geldige vormen van uitdrukking of actie binnen die groep.

Hoewel aan de ene kant het totale gebrek aan zelfbeheersing niet wordt aanbevolen of toegejuicht, wordt het niet als gezond beschouwd om je te ontwikkelen. niveaus extreem hoge zelfbeheersing, want dat kan ernstige negatieve gevolgen hebben voor de persoon in kwestie. Dit is zo omdat wanneer we een persoon erg onderdrukt vinden en met weinig ruimte voor spontaniteit, voor creativiteit en de destructie, de repressieve vormen en het ontbreken van Vrijheid Ze kunnen de persoon uiteindelijk veranderen in iemand die erg autoritair, intolerant of niet erg sociaal is (omdat ze niet weten hoe ze zich aan de omgeving moeten aanpassen).

Geschat wordt dat het handhaven van een passend niveau van zelfbeheersing niet alleen nuttig is op sociaal en persoonlijk niveau, maar ook met betrekking tot werk, professionele en informele ruimtes. Meestal zijn spaties als politiek een niveau van zelfbeheersing hebben van degenen die er deel van uitmaken, veel hoger dan wat we vinden in andere ruimtes zoals sport.