Definitie van Corpus Luris Civilis

Moderne rechtssystemen zijn sterk afhankelijk van de bijdragen uit het verleden. Europese en westerse justitie heeft twee essentiële pijlers: de Romeinse wet en christendom. Vervolgens, de regulering van menselijke relaties, de burgerlijk recht, werd definitief aangevuld met de bijdragen van de Rechtsaf Napoleontisch.

In het Spaans komt de term wet overeen met het Latijnse woord ius. Aan de andere kant betekent corpus een reeks teksten en dit woord verwijst naar de reeks wetten. De term civilis verwijst naar het burgerlijk recht of ius civile, dat wil zeggen de regels die het gemeenschapsleven beheersen. Op deze manier wordt Corpus Juris Civilis normaal gesproken vertaald als het lichaam van het burgerlijk recht.

Historische context van het Corpus Juris Civilis of Justinianus' Code

In de Vl eeuw van onze jaartelling beval de Byzantijnse keizer Justianiano om het stelsel van wetten te verenigen in een verdrag of wettelijk orgaan. Deze compilatie of verzameling werd geregisseerd en georganiseerd door de Byzantijnse jurist Triboniano en omvatte de hele

jurisprudentie Romein van keizer Hadrianus in de 11e eeuw tot de dood van Justinianus. De aanpak van de nieuwe code het was gebaseerd op de noodzaak om de wetten van het Romeinse recht systematisch en in één lichaam te ordenen. Op het moment dat Justinianus de nieuwe code promootte, was er een achteruitgang van de wet, omdat opeenvolgende keizers wetten hadden opgelegd met absolutistische criteria en willekeurig. In juridische terminologie is het ook bekend als Codex Iustinianus of Justinianus Code.

Een juridische bloemlezing bestaande uit vier delen

Het Corpus Juris Civilis veronderstelde de eenwording van de christelijke traditie en de Romeinse cultuur om de rol van kerk en staat op elkaar af te stemmen. Deze juridische bloemlezing liet de behoud van de klassieke traditie van de antieke wereld en de inclusie van christelijke waarden. De Justinianus Code bestaat uit vier delen: de instellingen, de samenvatting, de code en de romans.

In de instellingen komen zaken als eigendom, erfopvolging, contractuele verplichtingen en individuele rechten aan de orde.

The Digest bestaat uit vijftig boeken waarin een compilatie wordt gepresenteerd van de jurisprudentiële precedenten van de Romeinse traditie door de geschiedenis heen. Dit gedeelte had een doel didactiek, aangezien het als leidraad diende voor aan het leren voor degenen die beginnen in het burgerlijk recht.

De sectie van de Code bevat de verschillende wettelijke bepalingen die zijn goedgekeurd door de keizers van Rome.

De zogenaamde romans (novellae leges of nieuwe wetten) omvatten de wetten die door keizer Justinianus zelf zijn aangenomen.

Thema's in Corpus Luris Civilis