Definitie van Mochica-cultuur

In het noorden van de kust van Peru en nabij het Andesgebergte ligt de gebied het is vooral droog en droog. Deze plaats werd tussen de 1e en 5e eeuw na Christus bewoond door de Mochica- of Moche-bevolking. C. De invloed van de bewoners strekte zich uit tot het huidige Ecuador in het noorden en tot de Huarmey-vallei in het zuiden. In het door hen bezette gebied kunnen we resten van een buitenpost vinden beschaving.

Architectuur en technologie

Vanuit architectonisch oogpunt vallen de piramides, paleizen en tempels op, evenals vestingwerken en infrastructuren voor de distributie van water. Het was een zeer diverse samenleving, er waren boeren, vissers, ambachtslieden en krijgers.

Dit volk had een grote beheersing over metalen. Ze gebruikten koper om ornamenten, wapens en gebruiksvoorwerpen te maken voor het dagelijks leven. In de goudsmidateliers maakten de ambachtslieden allerlei decoratieve stukken. Om metaal te bewerken, maakten ze de ovens klaar met kleine steenslag en het vuur werd gestookt met rietblazers waardoor het hoge temperaturen kon bereiken. Ze wisten hoe ze metalen moesten lassen met geavanceerde technieken die onderzoekers altijd blijven verbazen.

Overtuigingen en gebruiken

De Moche-leiders werden als echte halfgoden beschouwd en in feite kon je ze niet in de ogen kijken. Toen de mensen samenkwamen in de tempels, verspreidden de priesters cinnaber (kwiksulfaat) zodat de hoogste heerser de grond niet rechtstreeks zou raken. Aan de andere kant was de leider van de gemeenschap versierd met stukjes goud en zilver, twee elementen die de zon en de maan vertegenwoordigden.

Onder de heerser bevonden zich de religieuze autoriteiten en in a schaal lager waren de militaire leiders en edelen.

Vanuit militair oogpunt hadden de Mochicas een uniek wapen: een knots van hout bekleed met koper met een gewicht van ongeveer 5 kilo. Ze gebruikten ook speren en messen die werden geprojecteerd door middel van stolinen.

De kinderen Mochicas voerden verschillende rituelen uit om hun waarde als toekomstige krijgers te bewijzen. Aan het einde van de adolescentie ras ritueel en de overwinnaar werd een lid van de persoonlijke garde van de heerser.

Ze hadden geen systeem van schrijven, maar desondanks lieten ze een verslag van het dagelijks leven achter in de tekeningen die ze op de keramische stukken maakten. Deze overblijfselen zijn van doorslaggevend belang geweest voor onderzoekers om meer te weten te komen over deze oude Andes-cultuur.

Ze hadden de gewoonte om hun gezichten en lichamen te schilderen. Op deze manier drukten de kolonisten hun toestand sociale status of lidmaatschap van een bepaalde clan.

De mochicas waren geweldige artiesten?

Het aardewerk voor huishoudelijk gebruik was heel eenvoudig en met weinig decoratie. Ze gebruikten niet de typische keramische oven, omdat de stukken met de handen en met pallets werden gemaakt. Aan de andere kant werden de sier- en rituele gebruiksstukken vervaardigd met een systeem van mallen (eerst de klei, daarna werd het in de mal verdeeld en toen het stuk al droog was, werd het geëxtraheerd en versierd met pigmenten).

Onder de overblijfselen van keramiek die zijn gevonden zijn de figuren mens en dier, maar ook antropomorfe godheden en erotische taferelen. De Mochicas waren ook grote beeldhouwers en schilders.

Fotolia-foto's: Matyas Rehak / GioRez