Wat betekent hormonen?

De Hormonen zijn chemicaliën wie zijn er verantwoordelijk voor de ontwikkeling en het welzijn van het menselijk lichaam ondersteunen. Ze worden erin gecreëerd, dankzij de klieren, onmisbare organen zonder welke het lichaam niet lang in leven zou blijven.

Algemene kenmerken van hormonen

Er zijn verschillende organen in het menselijk lichaam waarvan de secreties rechtstreeks in het bloed terechtkomen en de werking van de organen beïnvloeden. Deze organen staan ​​bekend als: Interne secretieklieren of endocriene klieren omdat er geen leidingen zijn waardoor secreties in de bloedsomloop komen.

De actieve bestanddelen van deze afscheidingen, die zeer duidelijke fysiologische eigenschappen hebben, worden hormonen genoemd, woord voor Griekse etymologie met als betekenis "ik wind op". Hormonen oefenen een regulerende functie uit in het lichaam en zijn essentieel voor de goede werking ervan.

Het verwijderen van een van de endocriene klieren veroorzaakt ernstige stoornissen in het lichaam en in sommige gevallen zelfs de dood.

De belangrijkste endocriene klieren zijn de spijsverteringsstelsel, momenteel niet overwogen, de alvleesklier, de schildklier en de bijschildklieren, de bijnieren, de geslachtsorganen en de hypofyse.

Hormonen van het spijsverteringsstelsel

In het slijmvlies van de pylorus bevindt zich een hormoon dat bekend staat als Gastrine, die de afscheiding van maagsap opwekt. Het actieve principe lijkt te zijn: histamine.

Drie hormonen worden gevonden in het slijmvlies van de darm, waarvan de belangrijkste de geheimhouden, die de alvleesklier stimuleert om pancreassap te produceren.

Pancreashormoon: insuline

In bepaalde weefsels van de alvleesklier, bekend als: Eilandjes van Langerhans, wordt het hormoon geproduceerd dat rechtstreeks in het bloed terechtkomt, dat, zelfs voordat het werd geïsoleerd, de naam kreeg van Insuline. Het heeft de functie om de hoeveelheid suikers in het bloed te reguleren en het lichaam te ondersteunen bij zijn metabolisme.

Schildklierhormoon: Thyroxine

Storing van de Schildklier, gevonden in de nek, veroorzaakt cretinisme. Kendall isoleerde het actieve bestanddeel van de klier die hij noemde Thyroxine. Het wordt toegediend aan patiënten bij wie de secretie door de schildklier slecht is.

Bijschildklierhormoon: parathormoon

De bijschildklieren nauw verbonden met de schildklier, scheiden een hormoon af, de parathormoon, wat regelt het metabolisme van calcium in het bloed, van calcium in de botten. De werking is in dit opzicht vergelijkbaar met vitamine D. Tetanus bij kinderen lijkt te wijten te zijn aan abnormale activiteit van deze bijschildklieren.

Hormonen van de bijnieren: adrenaline

De Bijnier of bijnieren ze bevinden zich bovenop elke nier; Ze zijn erg klein, plat, met een diameter van 2,5 cm en een gewicht van ongeveer 3 gram. Het actieve bestanddeel is Adrenaline of Epinefrine.

De Adrenaline daden van vasoconstrictor waardoor de bloeddruk stijgt. Het is de meest waardevolle hemostatische bekend. Het werkt ook door het hart te stimuleren.

Twee werkingsproducten vergelijkbaar met adrenaline, maar verkregen in het laboratorium en niet in het functioneren van de endocriene klieren zijn de Efedrine en Bencedrine, die geen hormonen zijn.

Corticale hormonen

De bijnieren bevatten andere hormonen, die zich in de cortex van deze klieren bevinden. Het ontbreken van deze hormonen veroorzaakt de ziekte van Addison, die wordt gekenmerkt door de bruine kleur van de huid, bloedarmoede, lage bloeddruk en tuberculeuze degeneratie van de bijnieren.

De bijbehorende hormonen, genaamd gordijnen, zijn allemaal afgeleid van Corticosteron, wat een sterol is. De meest actieve is deoxycorticosteron.

De cortex van de bijnieren produceert ook verschillende hormonen analoog aan geslachtshormonen. De Adrenosteron, geïsoleerd uit de bijnieren van de os, heeft mannelijke geslachtshormoon eigenschappen.

Geslachtshormonen

De geslachtsklieren ze scheiden verschillende hormonen af ​​die de ontwikkeling en instandhouding van secundaire geslachtskenmerken bepalen. Ze worden gelijktijdig in beide geslachten gevonden en hun namen verwijzen alleen naar hun specifieke actie en niet naar hun bestaan. Degenen die invloed hebben op het vrouwelijke karakter zijn de oestrogeenhormonen, die een proliferatie van het slijmvlies veroorzaken baarmoeder, waarvan de belangrijkste oestron of folliculair hormoon, oestriol en estradiol zijn, uit de urine van de zwanger

tevens de Hormonen Corpus luteum of zwangerschapshormonen, waarvan de belangrijkste de progesteron. De Stilbestrol het is actiever dan sommige vrouwelijke hormonen.

Mannelijke of androgeenhormonen zijn de Androsteron en dehydroandrosterongeïsoleerd uit menselijke urine, waarbij de eerste het meest actief is en de laatste de Testosteron, verkregen uit de testikels van de stier, veel krachtiger dan de andere twee.

Hormonen van de hypofyse

De hypofyseof hypofyse Het is een orgaan dat zich aan de basis van de hersenen bevindt en bestaat uit drie delen: Voorkwab, achterkwab en tussenliggende sectie. Het verwijderen van de voorkwab stopt de groei, terwijl het actiever werkt een gigantische ontwikkeling (gigantisme en acromegalie) bepaalt.

Plantaardige hormonen

Aan de toppen van grasplanten, zoals haver en maïs, worden stoffen geproduceerd die naar beneden diffunderen en hun groei beïnvloeden. Door hun functie in het leven van planten zijn deze stoffen Plantaardige hormonen of fytohormonen, en worden auxines genoemd. Bij inname met plantaardig voedsel worden ze uitgescheiden in de urine.

Voorbeelden van hormonen

1. Gastrine
2. geheimhouden
3. Insuline
4. Thyroxine
5. parathormoon
6. Adrenaline of epinefrine
7. Corticosteron
8. deoxycorticosteron
9. Adrenosteron
10. oestradiol
11. Estrone
12. progesteron
13. Stilbestrol
14. Testosteron