Concept in definitie ABC

Humus is de toplaag van de ik meestal die is samengesteld uit een reeks ontbindende organische stoffen, zoals schimmels en bacteriën.

Deze laag kenmerkt zich vooral door zijn zwartachtige kleur als gevolg van de grote hoeveelheid koolstof die erin zit. Het is beter om in de hoogste delen van de bodem te vinden die organische activiteit hebben.

De mate van ontbinding van de organische elementen waaruit humus bestaat, is zodanig dat ze stabiel worden, niet meer uiteenvallen en geen aanzienlijke transformaties ondergaan.

Er zijn twee soorten humus, de oude humus en de jonge hummus.
De oude heeft als gevolg van de lange verstreken tijd een kleur tussen paars en roodachtig, enkele van zijn kenmerken zijn: humines en humuszuren. Dit type humus heeft alleen fysieke invloed op de bodem, waardoor de Water en het voorkomen van erosie. En de jonge humus is degene die net is gevormd, daarom is het dat het een lagere polymerisatiegraad heeft en is samengesteld uit humus- en fulvinezuren.

Een van de belangrijke bijdragen die humus levert, zijn de volgende: het maakt het gemakkelijker om het land te bewerken, voorkomt korstvorming of verdichting, helpt bij het vasthouden van water, verhoogt de porositeit van de bodem, reguleert de bodem voeding plant, verbetert de opname van minerale meststoffen, produceert kooldioxide, zorgt voor: micro-organismen nuttig voor de grond en verbetert uithoudingsvermogen van de planten.

Pesticiden, meststoffen en biociden dragen op de een of andere manier bij tot de degradatie en verwijderen van humus.
Grondbewerking doodt bijvoorbeeld humus door het te begraven.

Dus, rekening houdend met deze problemen, zijn er enkele methoden om cultuur die de humus niet vernietigen als zijnde de landbouw biologisch, direct zaaien, onder andere.