Definitie van het oude regime

oud regime is hij concept waarmee de revolutionaire Fransen het regeringssysteem voor de pejoratief noemden Franse Revolutie, vond plaats in het jaar 1789, meer bepaald die van Lodewijk XVI, hoewel de naam spoedig zou worden uitgebreid tot de rest van de Europese monarchieën die een regime presenteerden dat min of meer op het Franse leek.

Regeringssysteem dat voorafging aan de Franse Revolutie in Frankrijk en de rest van Europa en dat werd gekenmerkt door de uitoefening van absolute macht belichaamd in de vorst

Dit sociale, politieke en economische model dat voorafging aan de Revolutie Tussen de 16e en 18e eeuw heerste het Frans in de meeste Europese landen.

Op politiek niveau werd dit regime gekenmerkt door de absolute macht die werd uitgeoefend door een monarch, in de volksmond bekend als Monarchisch Absolutisme.
De koning belichaamde de maximale macht die voortkwam uit het mandaat dat God hem had gegeven en het was precies God die op de een of andere manier zijn Gezag boven de stad.

Er waren wel rechtbanken of parlementen, maar al deze organen waren altijd onderworpen aan de wil van de dienstdoende koning.

De Verlichting legt de fundamenten van het liberale denken en markeert het begin van het einde van het Oude Regime

In de 18e eeuw, met de komst van de gedachte verlichting gepropageerd door vele Europese intellectuelen, werd de basis gelegd voor de verdwijning hiervan systeem en het opleggen van niet alleen een nieuwe ideologie, maar ook van een nieuw systeem dat als pijlers zou hebben verdeling van bevoegdheden, individuele vrijheid, een kritische geest en de soevereiniteit van het volk.

Hoe de economie en de samenleving functioneerden in opdracht van dit regime

In economische termen was het grondbezit, dat in die tijd de belangrijkste productiefactor was, onderworpen aan bindingen, dat wil zeggen, in handen van de adel waren de goederen van de katholieke kerk en van de religieuze ordes in handen van de geestelijkheid, en de gemeenschappelijke gronden waren afhankelijk van de gemeenten; aan de andere kant, de Handel als het niet zo was gecontroleerd door gilden het was te wijten aan een handelsvereniging, die zowel de kwaliteit als de kwantiteit van de productie controleerde.
En aan de kant van de industrie werd het belemmerd en gestopt door buitensporige regelgeving en belastingen; praktisch er was geen economische vrijheid of zelfs bevoegdheid omdat alles werd gecontroleerd door gilden, bedrijven of de staat zelf.

De vereniging van het Oude Regime was georganiseerd in drie standen: de bevoorrechten: de geestelijkheid en de adel, en de kansarmen genaamd Derde stand, bestaande uit de meeste bevolking, waaronder van boeren, via kooplieden en ambachtslieden.

Deze kwestie van privileges leidde er voor sommigen toe dat niet iedereen dezelfde rechten had in dezelfde situatie. De bevoorrechte sector was degene die een stem en stem had, terwijl de kansarmen, die op de een of andere manier de economische motor van de natieZe hadden in veel gevallen geen commerciële vrijheid, noch de mogelijkheid om deel te nemen aan politieke beslissingen.

De Franse Revolutie verandert de politieke, sociale en economische koers

Per geval is het dat de Franse Revolutie precies individuele vrijheden voorstelde als een vlag, vooral geïmpregneerd en beïnvloed door de ideeën van de Verlichting, werd het enorm gesteund door deze oprichting van de derde staat die zo gedegradeerd was in termen van rechten en Voordelen.

In ieder geval is het in vergelijking met voorgaande keren en hoewel de landgoederen gesloten zijn niet onmogelijk dat men door veredeling of door toe te treden tot de geestelijkheid van een kansarme in een bevoorrecht.

En met betrekking tot de uitoefening van de macht was de houder van de kroon degene die alle bevoegdheden bezat, uitvoerende, wetgevende en rechterlijke, hoewel in In werkelijkheid, in de praktijk, was het noodzakelijk dat zij de bureaucratie en haar vertegenwoordigers had die zorg zouden dragen voor de vestiging van de regering in haar Naam.

Bastille, dat het fort van de koning in Parijs was, maar dat later feitelijk als gevangenis werd gebruikt, wordt beschouwd als een symbool van het oude regime en daarom is het beschouwd als het concrete begin van de revolutie die leidde tot het oude regime en het nieuwe bracht waarin democratische ideeën zich uiteindelijk zouden opdringen aan het systeem van regering.

De bestorming van de Bastille, het symbool van het einde van het regime

De Bastille was van oudsher een fort dat verantwoordelijk was voor de bescherming van de oostkust van de stad Parijs, de Franse hoofdstad, en voor Deze positie speelde een zeer belangrijke rol in de interne conflicten van het land en werd ook gebruikt als staatsgevangenis door de koningen.

Op 14 juli 1789, in het kader van de gebeurtenis die bekend staat als de Franse Revolutie, werd het ingenomen door de Franse revolutionairen en vanaf dat moment werd het een emblematisch symbool van het republikeinse systeem Frans.
Zijn val betekende het definitieve einde van het zogenaamde oude regime en het begin van een nieuw politiek proces in Frankrijk.

Na verloop van tijd werd het gesloopt en vervangen door een nieuwe gebouw aangeduid als Place of the Bastille.

Onderwerpen in het oude regime