Concept in definitie ABC

De planimetrie is dat tak van de Topografiedat zorgt voor de vertegenwoordiging van de landoppervlak op een vliegtuig. Het richt zijn studie dus op de reeks methoden en procedures dat zal de neiging hebben om vertegenwoordiging te krijgen schaal van al die interessante details van het terrein in kwestie op een plat oppervlak, behalve het reliëf en weergegeven in een horizontale projectie.

Vervolgens projecteert de planimetrie op het horizontale vlak de elementen van de veelhoek als punten, rechte lijnen, diagonalen, rondingen, vlakken, contouren, lichamen, enz., zonder rekening te houden met het verschil in verhoging.

Ondertussen kunnen horizontale afstandsmetingen zijn: besluiten gebaseerd op verschillende instrumenten en procedures en hun keuze zal uitsluitend afhangen van de na te streven doelstellingen, de te meten lengtes, de terreinomstandigheden en de te gebruiken instrumenten hebben.

Meestal worden horizontale afstanden bepaald door: referenties (wanneer beschikbaar

blauwdrukken coördinaten kunnen direct worden gelezen met behulp van coördinatensystemen), stappen (de afstand door de normale stappen die een persoon neemt en het aantal ervan wanneer hij een bepaalde afstand aflegt), door meetlint (we hebben extra elementen nodig zoals palen, schietlood, staven en waterpassen), door tachymeter, onder andere methoden.

En aan zijn kant de anatomische planimetrie het is een methode zeer werkzaam in Anatomie dat dient om het menselijk lichaam te bestuderen vanuit denkbeeldige lijnen die beginnen in bepaalde anatomische structuren en dat structures ze hebben precies het doel om de mens in vlakken te verdelen om bepaalde structuren te lokaliseren, of als dat niet lukt, sommige pathologieën.

De fundamentele plannen in deze zin zijn: mediaan of midsagittaal vlak (Het is het verticale vlak dat longitudinaal door het lichaam loopt en het in twee gelijke delen verdeelt), paramediane of parasigale vlakken (elk van de verticale vlakken die evenwijdig zijn aan het middenvlak en die het lichaam in twee ongelijke zones verdelen), frontale of coronale vlakken (elk verticaal vlak dat loodrecht staat op het middenvlak en dat het lichaam verdeelt in een anterieure en een posterieure zone), horizontale vlakken (Elk van de vlakken loodrecht op de mediane en coronale vlakken en die het lichaam in twee zones verdelen, een craniaal of superieur en een ander caudaal of inferieur) en dwarsvlakken (Het zal dat vlak zijn dat loodrecht op de grote lengteas staat).

Onderwerpen in Planimetrie