Concept in definitie ABC

Wanneer de sneeuw na een lange periode van duizenden jaren samentrekt, ontstaat er een gletsjer. Deze ijskap beslaat 10% van de planeet, heeft een dikte die varieert tussen één en vijf kilometer en daaronder ligt een landmassa. De discipline die gletsjers bestudeert en gevolg van ijs op het reliëf van de aarde is glaciologie.

De transformerende kracht van ijs

Onder ijstijd verstaan ​​we een periode van zeer lange duur waarin de temperatuur- van de aarde aanzienlijk daalt en als gevolg daarvan zet het ijs uit, vooral in de polaire en glaciale gebieden.

Het fenomeen ijsvorming wordt veroorzaakt door de werking van drie factoren. In de eerste plaats vertoont de hellingsas van de aarde een variatie in de tijd (naarmate de hoek groter wordt) De seizoenen zijn extremer op beide halfronden en dus zijn de zomers warmer en de winters warmer. verkoudheid).

Ten tweede, de variatie van de baan van de aarde rond de zon (elke 100.000 jaar dit traject) presenteert een reeks veranderingen en deze omstandigheid zorgt ervoor dat de temperatuurvariatie in elk geval acuter wordt station).

Ten slotte vindt er een ijstijd plaats door het fenomeen precessie of, met andere woorden, de variatie van de rotatie-as van de aarde. Deze algemene oorzaken combineren op een bepaalde manier en leiden uiteindelijk tot een of ander type ijstijd.

Het eerste bewijs van de ijstijd verscheen in de 19e eeuw

De Zwitserse geoloog Louis Agassiz vergeleek de landschap rotsachtig type van Noord-Amerika met de gletsjers van Berg in Zwitserland en concludeerde dat de gebied Noord-Amerika bleef miljoenen jaren geleden bedekt met ijs.

In de jaren vijftig verscheen nieuw bewijs op de zeebodem en onthulde dat er tijdens de archaïsche stadia van de aarde een ijstijd was. Deze informatie stelt ons in staat om de geologische geschiedenis van onze planeet en klimaatveranderingen beter te begrijpen.

De wetenschappelijke bewijzen die het fenomeen van de ijstijd aantonen, zijn in de valleien met U-vorm (de valleien met deze vorm geven aan dat er in het verleden overvloedig ijs was). Volgens de meeste onderzoeken die vandaag zijn uitgevoerd, bevinden we ons in een interglaciale periode.

De zogenaamde Kleine IJstijd is een van de meest recente ijstijden geweest

Tussen de XlV en XlX eeuw was er een opmerkelijke afkoeling van de temperaturen.

Er is geen absolute zekerheid over de oorzaken die dit fenomeen zouden kunnen verklaren, maar er worden er verschillende behandeld hypothese: een lichte afname van de zonneactiviteit, natuurlijke veranderingen in de weer en menselijk handelen.

Fotolia-foto's: JumalaSika / Camerawithlegs