Concept in definitie ABC

Net als veel andere woorden in onze taal, komt viaticum uit het Latijn, specifiek van het woord viaticum. Dit komt op zijn beurt van via, wat weg betekent. In de beschaving Romeins werd deze term gebruikt om te verwijzen naar de hoeveelheid geld en de bezittingen die nodig zijn om een ​​lange reis te maken.

Deze term heeft een tweede betekenis, omdat het synoniem is met extreme zalving.

Tot slot moet worden opgemerkt dat in de Middeleeuwen werd gebruikt om te verwijzen naar een type belasting dat reizigers moesten betalen als ze een weg wilden oversteken die in het land van een feodale heer lag.

In de arbeidscontext

Hoewel het een cultisme is dat in de alledaagse taal nauwelijks wordt gebruikt, kan het in de context worden gebruikt arbeid. Per diem is dus het geldbedrag dat een werknemer ontvangt wanneer hij een taak moet uitvoeren verplaatsing lang en daarom moet u een reeks onkosten betalen, zoals huisvesting, eten, vervoer-, enz.

Er zijn twee verschillende modaliteiten: het ontvangen van de economische vergoeding voor of na de werkreis. In het eerste geval wordt een vooraf afgesproken bedrag toegekend en betaalt de werknemer daarmee de verschillende concepten die bij de reis horen. In het tweede geval betaalt de werknemer de noodzakelijke kosten uit eigen zak en verzamelt de bijbehorende bonnen en legt ze vervolgens voor aan de verantwoordelijke van zijn bedrijf.

Als algemene richtlijn geldt dat bedrijven strikte controle hebben over dit soort uitgaven

In die zin is een breed scala aan eventualiteiten inbegrepen: reizen met of zonder overnachting, kilometerkosten als het voertuig van de werknemer wordt gebruikt, onderhoud, representatiekosten, enz.

De term dagvergoeding wordt vaak gebruikt in: Latijns Amerika, terwijl in Spanje andere gelijkwaardige begrippen worden gebruikt, zoals reiskostenvergoeding, reiskosten of voortbeweging. Vanuit boekhoudkundig oogpunt is het een belangrijk concept, aangezien het verband kan houden met de belastingheffing van het bedrijf en de werknemer.

Bij veel gelegenheden wordt er metaforisch over de dood gesproken en er wordt gezegd dat het de laatste reis is

De eerste christenen introduceerden de gewoonte om de communie aan te bieden aan degenen die dicht bij de dood waren. Dit christelijke ritueel is op verschillende manieren bekend: ziekenzalving, extreme zalving of viatical. Een priester is de persoon die dit sacrament verstrekt aan de gelovige die er eerder om heeft gevraagd.

Het is in ieder geval een sacrament dat als geestelijk voedsel wordt aangeboden en dat dient om de ernstig zieke te troosten die deze wereld in zijn vrede met zichzelf.

Fotolia-foto's: Sveta / AlexOakenman