Definitie van afleiding (taalkunde)

Op het gebied van taalkunde het concept van afleiding verwijst naar een van de processen van opleiding van nieuwe woorden. Dit proces heeft een criterium algemeen: de vereniging van een base of lexeem en een afgeleid morfeem.

Houd er rekening mee dat verschillende woorden uit hetzelfde primitieve woord komen. Dus alle woorden die van een primitief komen, staan ​​​​bekend als afgeleide woorden. Op deze manier kan ik met het primitieve woord zon een reeks afgeleide woorden vormen, zoals solazo, insolación, zonne, zonnig, enz. Om het verwijzingsproces mogelijk te maken, moet een reeks regels worden toegepast.

Afleidingsregels in werkwoorden, zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden

In het geval van werkwoorden is de afleiding gebaseerd op de vereniging van a achtervoegsel en een lexeem. Op deze manier, op de manier verbaal "Droomde", het lexeme "soñ" gaat vergezeld van het achtervoegsel "ado" van het deelwoord. Aan de andere kant, wanneer werkwoorden een lexeme hebben dat eindigt op "e" of "i", verdwijnen deze twee klinkers in de afleiding (bijvoorbeeld, "chirriar" wordt "chirrido").

Met respect voor zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden heeft de afleiding ook zijn regels. Dus, met het lexeme "huis", verdwijnt de "a" als we het woord "huisje" vormen. Evenzo, als we het afgeleide morfeem "leeftijd" toevoegen aan het bijvoeglijk naamwoord "dwaas", hebben we het woord "dwaasheid".

Andere manieren om woorden te vormen

De afleiding is niet het enige systeem om woorden te vormen, want er is ook de verbuiging, de samenstelling en parasynthese.

De verbuiging bestaat uit het toevoegen van een verbuigingsmorfeem aan een lexeem. Er zijn dus inflectionele morfemen van geslacht en nummer (bijvoorbeeld van het lexeme geel kunnen we het inflectionele morfeem opnemen als en we hebben het woord geel).

De compositie gaat niet uit van de vereniging van een morfeem met een base of lexeme, maar gaat veeleer over het samenvoegen van meer dan één base of meer dan één woord. Dit resulteert in een samengesteld woord (bijvoorbeeld paraplu, bliksemafleider, wolkenkrabber of middag).

Bij parasynthese worden woorden gevormd door het principe van compositie en afleiding te combineren

In het geval van het woord "automobilist" is er een compositie (auto + mobiel) en tegelijkertijd een afleiding, aangezien het achtervoegsel "ista" is toegevoegd. Aan de andere kant wordt parasynthese geproduceerd door de gelijktijdige vereniging van een voorvoegsel en een achtervoegsel, zoals het woord "onaanvaardbaar" (komt van aannemen, maar met het voorvoegsel "in" en het achtervoegsel "ible" wordt het "Onbetaalbaar").

Foto's: Fotolia - Drobot Dean