Definitie van de Monroe-doctrine

De zogenaamde Monroe-doctrine (Monroe-doctrine in het Engels) dankt zijn naam aan de president van de Verenigde Staten James Monroe en werd bekend gemaakt tijdens zijn mandaat in 1823. Het fundamentele idee van deze doctrine kan worden samengevat in een historische zin die beroemd is geworden: "Amerika voor de Amerikanen". Het doel van deze verklaring was bedoeld om een ​​wens van de president van de Verenigde Staten over te brengen: dat de continent Amerikaan was niet onderworpen aan kolonialisme maar dat alle landen van het continent volledige onafhankelijkheid hadden. Deze bewering verhulde echter de bedoeling van de Verenigde Staten om het lot van de Amerikaanse naties beslissend te beïnvloeden. en daarom was de ware geest van de Monroe-doctrine het legitimeren van Amerika's invloed op het hele continent.

Op basis van de criteria van de Monroe-doctrine hebben de Verenigde Staten de legitimiteitpolitiek om de gebieden van de andere volkeren te bezetten. Deze legitimatie valt onder de

geloof dat Amerikanen een plicht hebben Moreel om te waken over de plannen van God, die de Verenigde Staten verkoos als... natie om de beginselen van vrijheid en zelfbestuur te bevorderen. Bijgevolg leidde het idee dat de Verenigde Staten een door God toevertrouwde missie hebben tot het concept van "Manifest Destiny", dat later belichaamd werd in de Monroe-doctrine.

De oorsprong van de Monroe-doctrine

In 1823 hadden de meeste Amerikaanse naties hun onafhankelijkheid van Spanje gewonnen, maar men vreesde dat andere Europese naties zouden proberen hen opnieuw te onderwerpen. Op die manier betekende het voorstel van president Monroe aanvankelijk een rem op het Europese kolonialisme. De Verenigde Staten begonnen zichzelf te presenteren als een grote wereldmacht en de Monroe-doctrine diende als een alibi om een ​​expansief beleid te voeren. Zo werd in 1823 de regering Mexico opende de grens met Texas om Amerikaanse kolonisten binnen te laten en als gevolg daarvan verloor Mexico vijfentwintig jaar later Texas, New York. Mexico, Utah, een deel van Nevada, een deel van Colorado en Californië ten behoeve van de Verenigde Staten, die op deze manier de ware bedoelingen van de leer duidelijk maakten Monroe.

Het expansionisme van de Verenigde Staten

Met de bezetting van een groot deel van de gebied Mexicaans, de Verenigde Staten deden niets meer dan een fase van expansionisme in heel Amerika op gang brengen. Enkele van de afleveringen geïnspireerd door de Monroe-doctrine en het idee van Manifest Destiny zijn de volgende:

- In 1867 kochten de Verenigde Staten het grondgebied van Alaska van Rusland.

- In 1898 werd Puerto Rico een deel van de Verenigde Staten na de oorlog tussen Spanje en de Verenigde Staten.

- In 1898 annexeerden de Verenigde Staten Hawaï.

- Afgezien van de bezetting van nieuwe gebieden, hebben de Verenigde Staten door de geschiedenis heen ingegrepen militair in verschillende Amerikaanse landen, zoals het geval is bij tijdelijke bezettingen in El Salvador, Honduras en Nicaragua. Aan de andere kant verschoven de Amerikaanse belangen met betrekking tot managementrechten op het Panamakanaal of in het geval van de omverwerping van de democratische regering van Guatemala in 1954.

Thema's in de Monroe-doctrine