Concept in definitie ABC

Scherpzinnigheid is een intellectuele kwaliteit. Het bestaat uit het starten van een reflectie om een ​​probleem op te lossen of een probleem te verduidelijken. De persoon die dit vermogen heeft, is iemand die slim is. In onze taal scherpzinnig is het synoniem voor scherp, bedachtzaam, inzichtelijk, intelligent of sluw.
De persoon die wordt gekenmerkt door zijn scherpzinnigheid is normaal opmerkzaam en analytisch en kan verschillende aspecten met een verband tussen hen in verband brengen.

het soort van redenering die zich manifesteert in de scherpzinnige persoon combineert meestal een reeks elementen (gegevens en bewijs) om een conclusie definitief. In die zin zou men kunnen zeggen dat het schrandere individu in staat is om een ​​rommelige puzzel samen te stellen tot iets dat gedefinieerd en voltooid is.

Op basis van inductieve of deductieve methoden

Scherpzinnigheid is een redeneerproces, dat gebaseerd moet zijn op een bepaalde methode. In principe is het mogelijk om twee methoden vast te stellen: inductief of deductief. De eerste is gebaseerd op de objectieve accumulatie van informatie, de

classificatie en in de laatste fase wordt een theorie voorgesteld die de regelmatigheid verklaart van wat wordt geanalyseerd (met andere woorden, inductie vertrekt van het bijzondere om tot algemene conclusies te komen).

De deductieve methode: onderdeel van een hypothese dat probeert enkele feiten te verklaren en later worden een reeks consequenties afgeleid die uiteindelijk worden gecontrasteerd met de gegevens of concrete observaties. Het zou niet mogelijk zijn om scherpzinnigheid te beschouwen zonder een rationele methode die eraan verbonden is. Het is echter ook noodzakelijk dat de rationele component gepaard gaat met een zekere intuïtie, evenals een dosis ervaring.

Een klassiek voorbeeld van scherpzinnigheid

In de geschiedenis van de literatuur en meer specifiek in de geslacht van de roman is er een type personage waarvan het belangrijkste kenmerk scherpzinnigheid is, de detective, die de centrale protagonist van een subgenre, detectivefictie (het wordt beschouwd als een subgenre van de roman) zwart). Er zijn enkele beroemde voorbeelden van grote onderzoekers in fictie (Sherlock Holmes, Hercule Poirot, Auguste Dupin of Philip Marlowe). Deze personages staan ​​meestal voor een uitdaging: het oplossen van een mysterieuze misdaad.

De benadering van de plot vertrekt van een misdaad die wordt gepresenteerd als een enigma in de vorm van een puzzel. De scherpzinnigheid van de detective zorgt ervoor dat het mysterie langzaam ontrafelt. Om dit te bereiken verbindt hij de punten, observeert onbeduidende details en dit alles volgens a methodologie deductief of inductief en sommige aspecten niet strikt rationeel (de onderzoeker heeft een ruimtelijk reukvermogen en weet sommige signalen te interpreteren die meestal onopgemerkt blijven).

Onderwerpen in Sagacity