Definitie van natuurlijke satellieten

Het wordt begrepen door satelliet natuurlijk elk hemellichaam dat om een ​​planeet draait. Wat patroon Over het algemeen is de satelliet kleiner dan de planeet.

Niet alle natuurlijke satellieten zijn hetzelfde, want in feite zijn er stevige, glanzende, ondoorzichtige en sommige zijn groot. Opgemerkt moet worden dat de planeten verschillende natuurlijke satellieten kunnen hebben, zodanig dat de satelliet en de planeet bij elkaar worden gehouden door de dwingen zwaartekracht die wederzijds werkt.

De meeste planeten in de Zonnestelsel beschikken over ten minste één natuurlijke satelliet (Mercurius en Venus zijn de uitzondering aan deze regel).

Natuurlijke satellieten van het zonnestelsel

Planeet Aarde heeft maar één satelliet, de Maan. In plaats daarvan heeft Mars er twee, Phobos en Deimos. Jupiter is de vijfde planeet in het zonnestelsel en in zijn baan zijn er in totaal 64 satellieten (Callisto, Io, Ganymedes en Europa zijn de bekendste). Met betrekking tot Uranus zijn de satellieten Titania, Ariel, Miranda, Oberón en Umbriel.

De satellieten van Saturnus hebben unieke kenmerken, aangezien hun dichtheid erg laag is, hebben ze intens licht en zijn orbitale dynamiek is niet homogeen (er zijn coorbitale satellieten, herders en Trojaanse paarden). Rond Neptunus bevinden zich in totaal 14 satellieten, waarvan Triton de grootste is en in 1846 werd ontdekt.

In onze melkweg trekken sommige natuurlijke satellieten de aandacht van astronomen vanwege hun zeldzaamheid. Zo heeft Ganymedes zijn eigen magnetisch veld, is Callisto degene met het grootste aantal kraters en draaien Epimetheus en Janus in dezelfde baan om Saturnus.

Zoals te zien is, is de naam van de verschillende hemellichamen gebaseerd op de Griekse en Romeinse mythologie. Astronomen gebruiken echter geen mythologische benaming, maar proberen een verband te leggen tussen wat de mythe voorstelt en de ster (Helios vertegenwoordigt bijvoorbeeld de zon, omdat hij de leiding had over het brengen van warmte en licht naar de aarde).

In de ruimte zijn er ook kunstmatige satellieten

Kunstmatige satellieten zijn die gemaakt door mensen. De eerste satelliet kunstmatig de ruimte in werd gestuurd was Spoetnik en werd in 1957 gelanceerd in het kader van de zogenaamde ras ruimte tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. Spoetnik had een telecommunicatiesysteem dat radiosignalen uitzond die op aarde konden worden ontvangen.

Er zijn momenteel ongeveer 2.500 satellieten in gebruik voor wetenschappelijke, militaire, meteorologische of telecommunicatiegerelateerde doeleinden. Kunstmatige satellieten maken het in ieder geval mogelijk om een communicatie tussen twee mensen die zich overal op de planeet bevinden.

Foto's: Fotolia - AnnaPa / Tigatelu