Definitie van apocriefe evangeliën

De Bijbel is zeker rond de 1e eeuw na Christus geschreven. C. Daarin staan ​​vier verhalen over het leven van Jezus: het evangelie van Marcus, Lucas, Johannes en Mattheüs. Er zijn echter andere evangeliën die niet in de Bijbel zijn geïntegreerd, omdat ze niet werden erkend door de religieuze autoriteiten omdat ze begrepen dat ze niet door God waren geïnspireerd. Deze teksten staan ​​bekend als de apocriefe evangeliën.

In de religieuze context van het christendom verwijst het apocriefe woord naar heilige teksten die geen deel uitmaken van de officiële canon. Voor deze reden, is er een onderscheid tussen de canonieke en de apocriefe evangeliën.

Het christendom zette zijn eerste stappen rond het jaar 30. C toen een groep Joden samenkwam om de leringen van Jezus van Nazareth te volgen

De volgelingen van Jezus vertelden verhalen over de nieuwe messias en uiteindelijk werden deze verhalen verzameld in de Nieuwe Testament. Er wordt aangenomen dat het eerste evangelie dat van Marcus was en waarschijnlijk rond 70 na Christus werd geschreven. C. Samen met de andere drie reeds genoemde evangeliën vormen ze de officiële versie van het christendom.

Belangrijkste apocriefe evangeliën

Het evangelie van Petrus is een verhaal over het leven van Jezus. In de tekst er staat dat de Schrijver het was de apostel Petrus zelf. Deze tekst werd in de 19e eeuw in Egypte ontdekt en veroorzaakte een grote gevolg onder bijbelgeleerden en geleerden omdat het de feiten vertelt die verband houden met de opstanding van Jezus.

Het evangelie van Thomas werd in 1945 ontdekt in de stad Nag Hammadi in Egypte. Dit zijn manuscripten met 114 zinnen toegeschreven aan Jezus van Nazareth. Experts zijn van mening dat deze tekst deel uitmaakte van een filosofische stroming van de derde eeuw na Christus. C, de beweging gnostisch.

Het evangelie van Maria Magdalena werd ontdekt in de negentiende eeuw en specialisten plaatsen het binnen de stroming van het gnosticisme. Op deze tekst zijn slechts enkele fragmenten bewaard gebleven. Hoewel het niet door Maria Magdalena is geschreven, heeft het deze naam gekregen omdat het een discipel van Jezus vermeldt en men gelooft dat het Maria Magdalena zou kunnen zijn.

Het evangelie van Judas, waarschijnlijk geschreven door de Kaïnieten rond de 2e eeuw na Christus. C, presenteert een positieve versie van de apostel die Jezus verraadde, Judas Iskariot. Voor sommige specialisten dit interpretatie van het manuscript onjuist is en te wijten is aan een fout in de vertaling van de originele tekst.

Meer vragen dan antwoorden

Over deze evangeliën bestaat veel controverse en meningsverschillen. Geleerden stellen allerlei vragen: werden ze verboden om theologische redenen of om andere belangen? Waarom zijn ze verdwenen? Was er een leerstellige strijd om een ​​model van het christendom op te leggen? anderen?

Op het Concilie van Nicea in de vierde eeuw na Christus. C de fundamenten van het christendom werden gelegd

Toen keizer Constantijn zich tot het christendom bekeerde, nam het Romeinse rijk dit over religie als officier. In die tijd was er geen leerstellige samenhang onder christenen en in die historische context wel besloten om het Concilie van Nicea in 325 te organiseren om de basisprincipes van het geloof vast te stellen christen.

Het doel van het concilie was tweeledig: het geloof te verenigen en de rijk. De bisschoppen en priesters die in Nicea bijeenkwamen, waren het eens over religieuze dogma's en sommige teksten werden officieel uitgeroepen (de canonieke evangeliën) en andere onofficiële (de evangeliën) apocriefen).

Fotolia-foto's: Julia / Pepitoid