Wat is een retorische figuur?

De figuren retorisch, ook wel genoemd literaire figuren, vertegenwoordigen een andere manier van taalgebruik. Het doel van deze figuren is om een ​​meer originele, meer literaire communicatieve stijl te creëren.

In het Spaans zijn er meer dan honderd stijlfiguren en veel daarvan zijn varianten van hetzelfde idee. Aan de andere kant moet er rekening mee worden gehouden dat ze allemaal gebaseerd zijn op een algemeen idee of een algemene structuur, dat wil zeggen een onderwerp, een werkwoord en een predikaat. De retorische figuren gaan uit van deze regel, maar met de bedoeling deze in zekere zin te doorbreken.

Classificatie van retorische figuren

Ze kunnen worden gegroepeerd in de volgende categorieën: fonetische of herhalingscijfers, betekenis, accumulatie, positie, logische figuren, fictie, dialogische figuren en stilistische figuren. Hier zijn er een aantal.

Fonetische of herhalingscijfers

Alliteratie wordt vaak gebruikt in poëtische taal om een ​​bepaald rijm vast te stellen (een bekend voorbeeld is de beroemde tongbrekers drie droevige tijgers of het repetitieve effect van geluiden in sommige verzen van Miguel Hernández dat, de gevleugelde zielen van de rozen)

van belang

In de metafoor wordt een overeenkomst van overeenkomst tot stand gebracht tussen twee concepten en daarom is het een vergelijking (bijvoorbeeld stalen kern, hart- kristal of engelengezicht, duivelshart).

De metonymie duidt een idee aan met de naam van een ander (ik krijg een Rioja of mijn tante wordt 80 jaar).

Hyperbool, antithese, vergelijking, paradox of oxymoron zijn andere literaire figuren van betekenis.

Accumulatie

Een belangrijk voorbeeld is het epitheton, dat gebaseerd is op het gebruik van onnodige bijvoeglijke naamwoorden (witte sneeuw of doornige braamstruiken). Aan de andere kant is het idee van accumulatie bedoeld om een ​​climax-effect te creëren (hij was een robuuste, energieke, winnende, onoverwinnelijke kerel).

Retorische figuren van positie

Het zijn degenen die de normale volgorde van een zin veranderen, waarvan de bekendste de hyperbaton, de chiasmus, de woordspeling of de haakjes zijn. In de volgende verzen van Manuel Machado vinden we bijvoorbeeld het gebruik van haakjes als literaire figuur (Kom overgegeven -licht zonder vuur- tussen de wolken).

Logische stijlfiguren

Het zijn degenen waarin ideeën worden uitgedrukt door middel van een relatie logica vastbesloten. De bekendste is de paradox (het vers dat ik leef zonder in mij te leven van Santa Teresa is beroemd). De antithese is een figuur die speelt met de logische tegenstelling van woorden (een kleine stap voor de mens) maar een grote sprong voor de mensheid, de zin die Armstrong uitsprak toen hij voor het eerst op de maan liep tijd).

Spraakfiguren zijn literaire apparaten en daarom 'formules' van taal om schoonheid en harmonie in expressie te creëren.

Er is geen denken die uitsluitend worden gebruikt in de literatuur, omdat we ze ook in de dagelijkse taal gebruiken, omdat we, wanneer we spreken, ideeën met een literaire stijl kunnen communiceren. Als ik bijvoorbeeld zeg dat iemand rent als een windhond, gebruik ik hyperbool.

In reclametaal vinden we ook voorbeelden van retorische figuren. In deze betekenis, reclame wil de interesse wekken van klant en daarvoor heb je suggestieve taal nodig.

Foto's: iStock - baona / BraunS

Onderwerpen in retorische figuren