Definitie van eenvoudige zin

Wat betreft de definitie van een eenvoudige zin, het is a bericht dat een volledige betekenis communiceert en om de boodschap mogelijk te maken, moet het een werkwoordsvorm bevatten.

Belangrijkste kenmerken van de eenvoudige zin

Dit soort zinnen hebben over het algemeen twee zinnen, een zelfstandig naamwoord en een werkwoord, en elk van: ze hebben hun corresponderende kern (een zelfstandig naamwoord voor de zelfstandig naamwoord zin en een werkwoord voor de zin mondeling). Beide kernen zijn gecoördineerd in geslacht (mannetje en vrouwelijk) en in aantal (enkelvoud en meervoud).

In de volgende eenvoudige zin is het mogelijk om deze kenmerken te waarderen: "De tolken zongen een lied." Aan de ene kant wordt opgemerkt dat er een zelfstandig naamwoord is (de tolken) en een werkwoordszin die als een predikaat fungeert (ze zongen een lied) en de kern van de naamwoordgroep wordt gevormd door de woordinterpreters en de kern van de werkwoordgroep wordt gevormd door de werkwoordsvorm ze zongen. Zoals je kunt zien, zijn beide kernen meervoud.

Opgemerkt moet worden dat het zo kan zijn dat een eenvoudige zin een zelfstandig naamwoord-zin mist, zoals het geval is bij zinnen onpersoonlijk (bijvoorbeeld: "Het is een vreselijke dag" is een eenvoudige zin omdat het een volledige betekenis heeft maar geen onderwerpen). Dit houdt in dat de eenvoudige zin ten minste één werkwoordsvorm moet hebben.

Wat de syntaxis betreft, is de eenvoudige zin een onafhankelijke structuur, dat wil zeggen dat hij geen deel uitmaakt van een grotere structuur, zoals het geval is bij samengestelde zinnen. Dus, in de zin "Ik vraag me af of de dame sprak met" oprechtheid"Dit is een samengestelde zin, opgebouwd uit een hoofdstructuur (ik vraag me af) en een ondergeschikte structuur (hij sprak oprecht).

Intonatie is een ander kenmerk van de eenvoudige zin. De intonatie geeft aan wat de bedoeling van de spreker is, dat wil zeggen, als hij iets wil zeggen, vragen of uitroepen

Aan synthese, een eenvoudige zin heeft drie aspecten:

1) is een Eenheidtaalkunde met volledige betekenis en dat een specifieke intentie uitstraalt,

2) heeft een gebouw onafhankelijke syntactische en met minimaal één vervoegd werkwoord en

3) behoudt zijn eigen intonatie.

Eenvoudige zinstypen

Met betrekking tot de bedoeling van de spreker worden eenvoudige zinnen onderverdeeld in enunciatief, vragend, uitroepend, imperatief, wishful thinking en twijfelachtig.

Afhankelijk van de aard van het predikaat worden eenvoudige zinnen ingedeeld in predicatieve of attributieve zinnen. Aan de andere kant kunnen eenvoudige zinnen worden gepresenteerd als actief of passief (actieve zinnen zijn die waarin het onderwerp de actie uitvoert en in de passieve die het onderwerp niet de actie uitvoert, maar eerder de ontvangt).

Foto's: Fotolia - bakhtiarzein / stockvectorsstoker

Onderwerpen in eenvoudige zin