Przykład literackiej czaszki

literacki kalaverita Jest to tradycyjna meksykańska kompozycja, skomponowana w łotrzykowski i zabawny sposób poprzez wersety i rymy, w złośliwy lub ironiczny ton o osobie, która może jeszcze żyć lub o kimś, kto już has zmarł. To wyrażenie literackie jest używane w datach zbliżonych do święta Dnia Zmarłych.

Literackie czaszki znane są w Meksyku od XIX wieku, początkowo nazywane „Panteonami”; Istnieją jednak przesłanki o jego pochodzeniu i istnieniu od czasów kolonialnych w XVIII wieku, kiedy niezadowoleni kreolowie pisali paszkwile w formie epitafium, ujawniając swój spór z władzami. Zostały zakazane przez rządy wicekrólewskie za wykorzystywanie ich jako środka do krytykowania ważnych postaci w danej chwili.

W literacki kalaverita Czyni się aluzję do pewnych cech osoby, której jest dedykowana, które mogą być zarówno rzeczami związanymi z sylwetką osoby, jej zawodem, upodobaniami, hobby itp. Ma formę epitafium, regularnie za pomocą wersetów lub prostych rymów. Istnieją również małe czaszki, które nawiązują do wydarzenia, personalizując je i nadając satyryce podobnej do tej używanej w przypadku ludzi.

Obecnie literacki kalaverita nadal są wykorzystywane do krytykowania osób publicznych, a także są oddane każdemu.

Chociaż można to zrobić w dowolnym momencie, tradycją jest robienie ich podczas uroczystości wokół uroczystości dzień śmierci 1 i 2 listopada

Przykład literackiej czaszki:

Że Dona Elvira jest chora i nie dba o siebie,

Jeśli będziesz tak dalej postępować ze swoim zdrowiem, wkrótce dotrzesz do trumny.

Clodomiro był stałym bywalcem wina,

I pewnego dnia tyle wina, że ​​wypił,

Zabrała go płacząca tilica.

Zaoferował mu wino, aby tego uniknąć,

Ale powiedziała mu, że nie piję wina

I powiedziała mu, że przyszła tylko po niego,

I że weźmie go, nawet gdyby ważył beczkę.

Roberto był jednookim mężczyzną,

Kto zawsze chodził po porcie,

Pewnego dnia zatrudnili go na łodzi,

I poszli w morze.

Kiedy wyszli, zobaczył w porcie,

Do Catriny, która z nią rozmawiała,

I uciec od śmierci,

Bezczelny przejął ster,

Nagłe obracanie łodzi.

Ponieważ nie widziałem z jednej strony,

Poszedł rozbić się w bród,

Sprawiając, że statek toczy się na bok,

Miażdżąc wszystkich ludzi.

W tym przyszła śmierć,

I powiedział nagle:

Nie przyszedłem dzisiaj po ciebie

ale za bycie tak lekkomyślnym,

Zabiorę cię ze wszystkimi ludźmi.

Mówiłem do ciebie, aby cię uratować,

Cóż, dzisiaj nie powinienem cię dotykać.

Ale za to, co zrobiłeś

Idziesz prosto do dziury.