แนวคิดในคำจำกัดความ ABC

ดิสโทเปีย กับ ยูโทเปีย

NS dystopia เป็นแนวคิดที่ใช้ตรงกันข้ามกับยูโทเปียเพราะว่าโลกจินตภาพซึ่งปกติแล้วสร้างขึ้นสำหรับ วรรณกรรม หรือสำหรับเจ็ด ศิลปะและมีลักษณะที่ไม่พึงปรารถนา ไม่น่าอยู่. ดังที่เราทราบ ยูโทเปียยังเสนอสถานการณ์สมมติ โลกที่ไม่มีอยู่จริงแต่ซึ่งเราปรารถนาจะไปถึง ไปถึงในบางครั้ง เพราะมันแสดงถึงความสามัคคี สันติภาพ, ความรัก, นั่นคือ, ทุกสถานการณ์ที่พึงปรารถนาและเป็นที่รักของคนส่วนใหญ่.
นั่นคือเหตุผลที่หลายคนใช้แนวคิดเรื่องการต่อต้านยูโทเปียเพื่ออ้างถึงเช่นกัน

ขอบเขตของ การเมือง เป็นคนแรกที่ใช้แนวคิดนี้ในศตวรรษที่สิบเก้า the จอห์น มิลล์ ผู้นำทางการเมืองของอังกฤษ ใช้แนวคิดนี้ในการกล่าวสุนทรพจน์ในรัฐสภา

Dystopia คำเตือนจากความชั่วร้ายทางการเมือง

ควรสังเกตว่าส่วนที่ดีของนิยาย เรื่อง dystopian ใช้หรือเริ่มต้นจากเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นในชุมชนและว่า เนื่องจากเนื้อหาเชิงลบที่พวกเขาถืออยู่ พวกเขาจะจบลงด้วยการสร้างเหตุการณ์ที่ไม่พึงประสงค์และผิดปกติโดยสิ้นเชิงเพื่อความปรองดองและสุขภาพของสิ่งนั้น สังคม.

พฤติกรรมหลายอย่างที่เป็นลบอย่างชัดเจนถือเป็นการกระทำหลักของ dystopias เพราะสามารถปลดปล่อยสถานการณ์และแบบจำลองของประเทศที่ไม่เป็นธรรมโดยสิ้นเชิงได้อย่างชัดเจนและ ไม่สมดุล กล่าวอีกนัยหนึ่ง dystopia มักจะทำหน้าที่เป็นเครื่องเตือนถึงสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้หากไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่เป็นรูปธรรมและเป็นประโยชน์ต่อทิศทางทางการเมืองหรือสังคม

พ.ศ. 2527 โลกดิสโทเปีย

ตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุดประการหนึ่งของโทเปียในด้านวรรณกรรมคือ หนังสือ1984 โดย George Orwell นักเขียนชาวอังกฤษ. ที่นั่นออร์เวลล์เล่าถึงชีวิตในชุมชนที่เจ้าหน้าที่เฝ้าจับตาทุกนาทีและถูกครอบงำด้วยการโฆษณาชวนเชื่อทางการเมือง ตัวละครหลักของมันคือ วินสตัน สมิธ เป็นคนเดียวที่พยายามจะมีชีวิตอยู่และจดจำอดีตในฐานะ เครื่องมือ เพื่อกบฏต่อของขวัญที่กดขี่นี้

ผ่านการทำงาน ออร์เวลล์พยายามวิจารณ์อย่างหนักแน่นของ เผด็จการก็คือการแสดงความอดกลั้นและขาด เสรีภาพ ซึ่งสังคมนั้นต้องการจะแสดงให้เห็นผลที่เลวร้ายของการใช้ชีวิตในภาวะเผด็จการ